Օրվա լրահոսը
Աղուան (նույն ինքը՝ Աղվան) Վարդանյանը Աթենքից վկայում է
«Առավոտ»-ը «Դրօշակ»-ից մի բոցաշունչ հոդված է արտատպել («Դատավճիռ» 18 օգոստոս): Ողջունելի քայլ է. չիմանա՞նք խավարամիտ, խավարասեր ու ստրկամիտ հայաստանաբնակներս, թե ինչ է մտածում իր հեռավոր հայրենիքում կատարվող անցուդարձի մասին մեր աթենքաբնակ բարեկամ Աղուան (նույն ինքը՝ Աղվան) Վարդանյանը։ Կարդացինք՝ իմացանք, շատուշատ վատ բաներ է մտածում։ Ոչ միայն շատուշատ վատ բաներ է մտածում, նաեւ «վկայում է»։ Ի՞նչ
Պարի վերջը
Բռնցքամարտ-քաղաքականությանը զուգահեռ Շաբաթ օրը երեկոյան հռչակավոր բռնցքամարտիկ Մայք Թայսոնը 4 տարվա ընդմիջումից հետո դուրս եկավ ռինգ: Մայքը երեք տարի անց էր կացրել բանտում՝ բռնաբարության մեղադրանքով։ Նրա հակառակորդը՝ Մաքնիլին, մրցամարտից առաջ շատ էր թռչկոտում, պարային-ջղաձգային շարժումներ էր անում, տատանվում ճոճանակի պես, հոխորտում, որ հեշտությամբ կջարդի Թայսոնին։ Բայց սկսվեց մրցամարտը, եւ Մայքի մի քանի հարվածը միանգամայն բավական
Կողմերը պերճախոս էին
Բայց իրար չհամոզեցին Երեկ «Դրո»-ի գործով զբաղվող դատարանի առջեւ նորից ողջ սրությամբ կանգնեց ամբաստանյալ Արսեն Արծրունու օրագիրը գործին կցելու խնդիրը։ Այդ օրագիրը հայտնաբերված է Արծրունուն պատկանող բնակարանում խուզարկության ժամանակ։ Հիշեցնենք, որ օրագրում զետեղված տեղեկությունների հիման վրա հարուցվել է քրեական նոր գործ եւ կատարվում է քննություն։ Այդ օրագրի հանդեպ ուշադրության պատճառն այն է, որ, ըստ Արծրունու,
Ամենամեծ չարիքը տգիտությունն է
Փորձենք լիբերալիզմ-սոցիալիզմ-ազգայնականությունը իրենց դասական իմաստով ընկալել, հասկանալ նրանց սկզբնական դոկտրինալ աշխարհայացքը, որպեսզի կարողանանք բանավեճի «կամուրջներ» գցել՝ մեղմացնելով եռանկյան սուր (անբնական սուր) անկյունները։ Ըստ լիբերալների, մարդկության պատմության զարգացումը մարդկային անձի ազատագրման պատմություն է՝ մարդն ազատվում է կրոնական, ազգայնական ու սոցիալական մթին բնազդներից։ Հետեւաբար, «անհատականություն-պետություն» հարաբերությունների համակարգում լիբերալները, անկասկած, գերադասում են անհատին։ Ավելին, ըստ նրանց, պետությունը չարիք
Հակադիր ճամբարները ընդհանուր թշնամի գտան
Դա, իհարկե, մտավորականն է «Մտավորական» բառն այսօր ամենահաճախակի վկայակոչվողն է, ըստ այդմ երկրորդ շնչառություն են ստացել «Մտավորականը ժամանակի խիղճն է, ոգին, ամեն ինչի պատասխանատուն» եւ նմանաոճ՝ բոլոր դարաշրջաններում պարբերաբար մոռացվող ու անմիջապես էլ թարմացվող արտահայտությունները։ Դրանք բոլորն էլ արտասանվում են հռետորական շեշտով, որն անպայմանորեն մեղադրական երանգի է։ Մեր քաղաքական բեւեռայնացված իրականության երկու ճամբարներում էլ «ամեն
Արծրունին պահանջում է իր օրագիրը
Դատարանը զբաղված է մամուլի տեսությամբ Երեկ «Դրո»-ի գործին նվիրված դատավարության նիստի ուղիղ կեսը դատարանը տրամադրեց մամուլի հրապարակումների վերլուծություններին: Չորեքշաբթի օրը տուժող կողմի ներկայացուցիչ Գ.Հովհաննիսյանը խնդրել էր նախագահողին՝ չպարտադրել իրեն արտասանելու այն բառերը, որոնցով նրա սպանված ամուսինը բնութագրել է Ա. Մնջոյանին։ Դա առիթ տվեց վերջինիս դատապաշտպան Ռշտունուն հանդես գալու հայտարարությամբ, որում ասված է, թե «ՀՀ»-ում եւ
Տեր՝ հեռվից եւ մոտիկից
Արդեն 50-ամյա կենսագրություն ունեցող ֆրանսահայ երիտասարդության միության (ԺԱՖ) նախաձեռնությամբ Հայաստանում էին գտնվում մի խումբ ֆրանսահայ պատանիներ ու աղջիկներ (խմբի ղեկավար՝ Ռոբերտ Ազիլազյան): Նրանք շրջել էին գրեթե ողջ Հայաստանում, Ղարաբաղում եւ Ֆրանսիա վերադառնալուց առաջ եկել էին ՀՀ մշակույթի նախարարություն, եւ նրանց զրույցը փոխնախարար Ստեփան Լուսիկյանի հետ իրենց տպավորությունների, երկուստեք ծրագրերի ու ցանկությունների շուրջ էր։ Եվ տպավորություններն
Խելացի հակառակորդները իրարից սովորում են
Ոչ թե փորձում են իրար ոչնչացնել Եթե Արեւմուտքում լիբերալիզմի, սոցիալիզմի ու ազգայնականության դասական սկզբունքների մասին այսօր արդեն ոչ ոք չի խոսում, պատճառն այն է, որ այնտեղ նման բանավեճերը վաղուց արդեն անցել են պատմության գիրկը։ Եվրոպայի ներկայիս լիբերալները, սոցիալիստներն ու ազգայնականները չնչին ընդհանրություններ ունեն իրենց նախնիների հետ։ Օրինակ, ժամանակակից Եվրոպայի եւ ԱՄՆ-ի լիբերալները նույնիսկ վիրավորվում են,
Օհան Դուրյան. «Ներշնչանքն ինքնին լուսավոր է…»
– Ո՞րն է երաժշտության բանալին։ – Հոգու մաքրությունը եւ ազնվությունը։ – Իսկ երաժշտության կախարդիչ ո՞ւժը: – Տվյալ կոմպոզիտորին վերակենդանացնելու եւ նրա հոգին հանդիսատեսի հետ շաղկապելու կարողությունը։ – Դուք մի՞շտ եք զգում դահլիճի շնչառությունը: – Միշտ։ Զգում եմ իմ հոգու եւ մարմնի մեջ։ Առանց հանդիսատեսին տեսնելու ֆիզիկապես զգում եմ նրա ներկայությունը։ – Անգամ փա՞կ աչքերով։ –
«Դրոյի» դատավարության նախնական փուլն ավարտվեց
Պատմում են տուժածները Երեկ վերջապես ավարտվեց «Դրոյի» գործին նվիրված դատավարության նախնական փուլը։ Դատավոր Է. Մանուկյանը հայտնեց, որ փաստաթղթերի ցուցակը, որը պահանջել էր փաստաբան Ռշտունին, կներկայացվի օգոստոսի 17-ին: Դատարանը սկսեց լսել տուժածների եւ նրանց ներկայացուցիչների ցուցմունքները: Արկադի Թունյան անունով մոտ 25 տարեկան մի երիտասարդ, ներկայացրեց իր եւ մեղադրյալ Մնջոյանի ծանոթության պատմությունը։ Այն սովորական է. «Արարատ» ռեստորանում
Քաղաքակիրթ աշխարհը սինթեզում է «իզմերը»
Մենք դեռ մոլորված ենք Վերջերս նորից մեր հասարակության ուշադրության կենտրոնում են հայտնվել լիբերալիզմի, ազգայնականության եւ սոցիալական քաղաքականության խնդիրները: Եթե հաշվի առնենք, որ նմանատիպ պրոբլեմներ են քննարկվում նաեւ հարեւան Ռուսաստանում, ապա կարելի է ենթադրել, որ այս ուշադրությունը, առաջին հերթին, պայմանավորված է ընտրություններից բխող քաղաքական ակտիվության բարձրացմամբ։ Խորհրդային ժողովուրդների համար 1988-ից մինչեւ 1993-ը ռոմանտիզմի շրջան էր, երբ
«Դրո»-ի դատավարությունը շարունակվում է
Փաստաբանները կենտրոնացել են ընթացակարգային հարցերի վրա Երեկ դատավարությունը սկսվեց լրագրողներիս համար բավական «ձանձրալի» հարցերի քննարկումից: Նախագահող դատավոր է. Մանուկյանը մեկ աո մեկ դիմեց ամբաստանյալներին, թե արդյոք նրանց հա¬մար հասկանալի է մեղադրական եզրակացությունը, եւ ընդունում են նրանք իրենց մեղքը։ Ոչ բոլորն էին հասկացել մեղադրանքը. մի մասը այն ընկալել էր որոշ, չափով, սակայն ոչ մեկը իրեն մեղավոր
Ինչու են մեզ խորթ ժողովրդավարական արժեքները
Հայ մտավորականությանը խորթ են ժողովրդավարական արժեքները եւ քաղաքացիական մտածողությունը: Այսօր այս մեղադրանքը հաճախ է հնչում։ Արձանագրելով այդ տխուր փաստը, մենք նորից ընկնում ենք ազգային թերարժեքության կոմպլեքսի գիրկը, նույն հոգեվիճակը պարտադրելով ընթերցողին։ Այնինչ փաստը ոչ թե լացուկոծի, այլ բացատրության կարիք ունի։ Դարերով օտար լծի տակ տառապած ժողովրդին կարո՞ղ են, բացի ազգայնականությունից, այլ արժեքներ հարազատ լինել։ Նեղ
Վարչապետը բացատրեց եւ ուսուցանեց
Լրագրողները հարցազրույցի խնդրանքով վարչապետին հազվադեպ են դիմում՝ գիտեն նրա մշտազբաղությունը։ Բայց ահա բարեպատեհ առիթ՝ վարչապետն ինքն է հրավիրել մամուլի ու հեռուստատեսության ներկայացուցիչներին։ Այդ պատճառով էլ նրա ներածականը խիստ սեղմ էր, իսկ պատասխանները՝ բավականաչափ մանրամասն։ Զանգվածային լրատվության միջոցները եզակի հնարավորություն էին ստացել իրենց էջերը սենսացիաներով, նվազագույն դեպքում, հետաքրքրաշարժ տեղեկություններով կամ արտահայտություններով զարդարելու համար, սակայն չգիտես ինչու
Կարող ենք եւ անաչառ լինել…
Եթե ցանկանանք ՆԳՆ միլիցիայի բարձրագույն դպրոցի հայոց լեզվի (թելադրություն) քննությունները անաչառության շքահանդես էին հիշեցնում։ Մինչ այս նախադասությունը թղթին հանձնելը, խոստովանեմ, գրիչս օդում պարապ-սարապ տարուբերվեց երկար ժամանակ։ Ո՛չ այն պատճառով, որ «զրո» գնահատական «վաստակած» դիմորդների «քմահաճ» վերաբերմունքից մահացու խոցված հայոց բառերը ջղաձիգ պար էին բռնել աչքիս առաջ (բուրվառ-ի փոխարեն բուլվար-ը և ու բուրվարկ-ը, տվնջյան–ի փոխարեն տղնջյան–ն
Սոֆի Դեւոյան. «Ես ամեն պահ կարող եմ երջանիկ լինել…»
– Ինչո՞ւ Պարի եւ Հոգու թատրոն։ – Առանց հոգու ես ոչինչ չեմ պատկերացնում։ Իսկ պարի յուրաքանչյուր շարժում հոգու որեւէ պահի ավարտուն արտահայտություն է։ – Այսի՞նքն։ – Զգացմունքների մի փունջ է։ – Հիմքում ոգեղե՞նն է: – Այո՛։ Չէ՞ որ ոգեղենն արվեստի այն հիմնաձողն է, որի վրա կառուցվում է ամբողջ արվեստը։ – Փորձեք բնորոշել… Սոֆի Դեւոյանին։ –
Ես սկի չէի էլ ուզում
Պաթետիկ դրամա ԳՈՐԾՈՂ ԱՆՁԻՆՔ ԲՀԱ- Բողոքարկման հանձնաժողովի անդամ ՄՈ– Մամայի որդին ՈՄ– Որդու մաման Դեպքը տեղի է ունեցել մեր օրերում, Կոմիտասի անվան կամերային երաժշտության տանը, հայոց լեզվի քննությունից հետո Էքսպոզիցիա Բացվում է վարագույրը։ Բեմի անկյունում նստած է ԲՀԱ-ն, որ շտապ-շտապ սրտի կաթիլներ է խմում։ Սեղանին տետրերի կույտ է։ Լսվում է Գեորգի Մինասյանի «Գալիս ես, գալիս
Հայ գրականության աննկատելի մահը
Ժողովուրդը, որ դեռ 88-89-ին հարցնում էր՝ ո՞ւր է մեր մտավորականությունը, մոռացավ նրանց։ Տասնյակ գրողներ, ովքեր սովետական կարգերի ջատագովն էին եղել, դադարեցին գրելուց, հենց որ տպագրվելու հնարավորությունները նվազեցին։ Այլ տասնյակներ, ովքեր սովոր էին գրել այն, ինչ հասարակությունն իրենցից այդ պահին պահանջում էր, նույնպես չիմացան ինչ գրել։ Բոլորի աչքը դարձավ իշխանություններին, թե ինչ պատվեր են տալու։ Իշխանությունը
«Գաղափարախոսական» օդի ցնցումը հօդս ցնդեց
Մանր խարդավանքների փոխարեն իրական տնտեսական շահեր Ցանկացած քաղաքական հավասարակշռություն ենթադրում է համապատասխան տնտեսական իրավիճակ: Նորաստեղծ պետություններում, ինչպես եւ կուսակցություններում սկզբում իշխում են զուտ գաղափարաքաղաքական կոչ-ուղենիշերը, որոնք հասարակության լայն շրջանակներին ոգեւորում են իրենց անսովորությամբ, անհագուրդ «ոգու սովը» բավարարելու առաքելությամբ։ Բայց միայն ու միայն գաղափարախոսական խնկաբույրով երկիր չի կառուցվում, եւ հասարակական առաջընթացը չի երաշխավորվում, ուստի գաղափարախոս գործիչների
Նոր եւ ավանդական արժեքներ
Անգամ անհատը, որոշակի տարիքից հետո, իր արժեքներն այլեւս չի փոխում։ Ժողովրդի, էթնոսի համար արժեքների փոփոխությունը նշանակում է գոյության սկզբունքների փոփոխություն։ Իսկ գոյության սկզբունքները մեկ տասնամյակում կամ հարյուրամյակում չեն փոփոխվում։ Որեւէ ազգ իր արժեքները չի փոխում։ Կան արժեքային ճգնաժամի ժամանակներ, երբ ավանդական արժեքները խանգարում են նոր պայմաններին հարմարվելուն։ Նման դեպքերում ճգնաժամը հաղթահարվում է ոչ թե արժեքների
«Լոխ լյավ ա իննական»
Որքան էլ անսպասելի էր թվում լուրը, բայց իրոք հուլիսի սկզբին ձերբակալվել էին ԼՂՀ նախկին ԳԽ չորս անդամներ՝ ԳԽ նախագահի նախկին պաշտոնակատար Գեորգի Պետրոսյանը, քարտուղար Վլադիկ Հակոբյանը, պաշտպանության հարցերի հանձնաժողովի նախագահ Վալերի Բալայանը եւ արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի նախագահ Լեւոն Մելիք–Շահնազարյանը։ Հանրահայտ դերասանուհի Ժաննա Գալստյանի բնակարանը թեեւ խուզարկվել էր, նրան չէին ձերբակալել («Ազգի» մեր հարգելի գործընկերները սխալվել
Հայ գրականության աննկատելի մահը
«Ի սկզբանէ էր բանն»։ «Սկզբում Բանն էր, եւ Բանը Աստծո մոտ էր եւ Բանը Աստված էր։ Նա սկզբում Աստծո մոտ էր։ Ամեն ինչ նրանով եղավ եւ առանց նրան ոչինչ չեղավ, ինչ որ եղավ։ Նրանով էր կյանքը…»։ Բանն էր նաեւ վերջում։ Համենայն դեպս, 20-րդ դարի երկրորդ կեսին, աշխարհի ամենալայնածավալ երկրում՝ Սովետական Միության մեջ ու նրա մասը
Շատ սահմանափակ պատասխանատվություն
Քաղաքական եւ տնտեսական լուրջ բարեփոխումների գործընթացում գտնվող նորահաստատ պետության համար ամենակարեւորը հին ու նոր արժեքների հոգեբանական պայքարում տարած հաղթանակն է, որի արդյունքում գործունեության դաշտ են գալիս հասարակական ամենատարբեր զանգվածները՝ աշխատելու եւ տրամաբանելու ունակ: Ամենափայլուն ծրագրերով եւ դրսի միջավայրի ամենաբարենպաստ տրամադրվածության դեպքում անգամ անհնար է վճռական, հաջողության հասնել, եթե ներսում չկա ընկերային տարբեր շերտերի՝ մտավորական, արդյունաբերող,
Մենք վախկոտ չենք
Արեւմուտքը վախենում է տեռորիզմից։ Պարզապես սարսափում է՝ ի տարբերություն Արեւելքի (ներառյալ Խորհրդային Միության), որտեղ օրենքները կարեւոր չեն, իսկ մարդու կյանքը երկու կոպեկի գին չունի։ Կարեւորը գաղափարներն են՝ դասակարգային, ազգային, կրոնական եւ այլն։ Հանուն ինչ-որ ցնորական (կամ նույնիսկ շատ էլ պայծառ) գաղափարների, համակենտրոնացման ճամբարներում կոտորում են միլիոնավոր մարդկանց, ինչպես նաեւ պայթեցնում են մանկապարտեզներ, առեւանգում են երեխաներին,
Ազատվել կեղծ այլընտրանքներից եւ բարդույթներից
«Առավոտ» թերթի հարցազրույցը Հայաստանի արտգործնախարարի տեղակալ Վարդան Օսկանյանի հետ – Մենք հաճախ ենք լսում Հայաստանի մասին որպես աշխարհաքաղաքական կարեւոր դիրք եւ նշանակություն ունեցող երկիր։ Բայց նկատի ունենալով Հայաստանի փոքրությունը եւ հատկապես ծովի բացակայությունը, թվում է թե դա մի փոքր չափազանցություն է: Ինչո՞ւմն է կայանում Հայաստանի աշխարհաքաղաքական կարեւորությունը: – Ճիշտ է, Հայաստանը փոքր երկիր է եւ
Դռնբաց ձայնափակ դատավարություն
Սկսենք նրանից, որ «Դրոյի» գործով դատավարության «Առավոտի» երեկվա հրապարակման մեջ անճշտություններ գտնելով, Հրանտ Մարգարյանի փաստաբան Անահիտ Եսայանը որոնելով հեղինակին, գտավ նրան եւ մեղադրեց միտումնավորության մեջ։ Ես էլ իմ կողմից նրա հայտարարությունը կարող էի գնահատել իբրեւ անաչառ լրագրողներին դատարանի դահլիճից հեռացնել տալու միտում, մանավանդ որ թերթի նախորդ համարում մատնանշածս՝ բազմաթիվ լրագրողների բացակայության հանգամանքը, հենց այդպես մտածելու
«Բաց նամակների» ժամանակն անցավ
Էլ ինչով զբաղվեն մտավորականները Արդեն մի քանի տարի է, ինչ «դեմոկրատիա», «քաղաքացիական հասարակություն», «շուկայական տնտեսություն» եւ համանման այլ արտահայտություններ մեր քաղաքական շրջանակների համար դարձել են ամենագործածական բառակապակցությունները։ Իշխանություններն ու ընդդիմությունը մեղադրում են իրար, պայքարում են իրար դեմ, իհարկե, հանուն այդ սուրբ կատեգորիաների, որոնք, ենթադրաբար, մոգական ազդեցություն ունեն մեր հասարակության գիտակցության վրա։ Սակայն նրանց այդ պայքարն
Կարելի է կանչել պատասխանատվության
Բայց ո՞ւմ Սովորական վարչական իրարանցումը՝ մեզանում օրենքի հաղթանակի համար պայքարի տեսք է ստանում։ Քաղաքային դատախազությունը քրեական գործ է հարուցել հունիսի 20-21-ի երթի կազմակերպիչների դեմ: Այդ օրերին ընդդիմության կողմնակիցները շրջափակել էին Բաղրամյան փողոցը եւ փորձում էին կանգնեցնել երթեւեկությունը։ Հենց դրա համար էլ նրանց ուզում են պատասխանատվության կանչել։ Հետաքրքիր մանրամասնություն. դատախազությունը ցուցմունք տալու համար կանչել է պարոնայք
Կողմերը իրար այբուբեն են սովորեցնում
«Դրո»-ի դատավարությունը շարունակվում է Չնայած «Դրո» կառույցի գործով դատավարության նկատմամբ առկա հասարակական հետաքրքրությանը, դատարանի դահլիճը կարողանում է տեղավորել բոլոր նրանց, ովքեր ցանկանում են ներկա լինել դատական գործընթացին։ Տարօրինակ է, թե օրինաչափ, բայց անսպասելիորեն դատարանի դահլիճից բացակայում են շատերը, օտարերկրյա տեղեկատվական ծառայությունները, ասենք, ներկայացված են բացառապես «Ազատություն» ռադիոկայանի թղթակից, հանրապետության ամենաիրազեկ լրագրողներից Աննա Իսրայելյանով, իսկ որոշ
Հայի բախտ. Աշխարհաքաղաքական
XX դարի վերջում արագ զարգացող գործընթացները ստիպում են մեզ վերանայել բազմաթիվ հասկացություններ եւ մոտեցումներ, որոնք ծնունդ են առել նախորդ հարյուրամյակում ձեւավորված առասպելներից։ Նման առասպելներից է «աշխարհաքաղաքականություն» անորոշ եւ միգամած հասկացությունը։ Հավանաբար դրա հեղինակները ենթադրում էին, որ կա «սովորական» քաղաքականություն, որը պայմանավորված է պետությունների իրական շահերով, եւ կա հատուկ, յուրօրինակ քաղաքականություն, որը թելադրված է, այսպես կոչված,
