Օրվա լրահոսը
Կարելի է կանչել պատասխանատվության
Բայց ո՞ւմ Սովորական վարչական իրարանցումը՝ մեզանում օրենքի հաղթանակի համար պայքարի տեսք է ստանում։ Քաղաքային դատախազությունը քրեական գործ է հարուցել հունիսի 20-21-ի երթի կազմակերպիչների դեմ: Այդ օրերին ընդդիմության կողմնակիցները շրջափակել էին Բաղրամյան փողոցը եւ փորձում էին կանգնեցնել երթեւեկությունը։ Հենց դրա համար էլ նրանց ուզում են պատասխանատվության կանչել։ Հետաքրքիր մանրամասնություն. դատախազությունը ցուցմունք տալու համար կանչել է պարոնայք
Կողմերը իրար այբուբեն են սովորեցնում
«Դրո»-ի դատավարությունը շարունակվում է Չնայած «Դրո» կառույցի գործով դատավարության նկատմամբ առկա հասարակական հետաքրքրությանը, դատարանի դահլիճը կարողանում է տեղավորել բոլոր նրանց, ովքեր ցանկանում են ներկա լինել դատական գործընթացին։ Տարօրինակ է, թե օրինաչափ, բայց անսպասելիորեն դատարանի դահլիճից բացակայում են շատերը, օտարերկրյա տեղեկատվական ծառայությունները, ասենք, ներկայացված են բացառապես «Ազատություն» ռադիոկայանի թղթակից, հանրապետության ամենաիրազեկ լրագրողներից Աննա Իսրայելյանով, իսկ որոշ
Հայի բախտ. Աշխարհաքաղաքական
XX դարի վերջում արագ զարգացող գործընթացները ստիպում են մեզ վերանայել բազմաթիվ հասկացություններ եւ մոտեցումներ, որոնք ծնունդ են առել նախորդ հարյուրամյակում ձեւավորված առասպելներից։ Նման առասպելներից է «աշխարհաքաղաքականություն» անորոշ եւ միգամած հասկացությունը։ Հավանաբար դրա հեղինակները ենթադրում էին, որ կա «սովորական» քաղաքականություն, որը պայմանավորված է պետությունների իրական շահերով, եւ կա հատուկ, յուրօրինակ քաղաքականություն, որը թելադրված է, այսպես կոչված,
Վահրամ Սահակյան. «Ես ոչ մեկին չեմ հարում, ես արվեստին եմ հարում…»
– Նախ եւ առաջ մի անհամեստ հարց. ի՞նչ կարծիքի եք «Առավոտի» մասին։ – Բավականին դրական, իսկ առավոտ հասկացության մասին դեռեւս ժամանակին Վիսոցկին ասել է. «Да и утром все не так, все не так как надо…»: – Իսկ ձեր «Ոզնինե՞ր» թատրոնի մասին։ – Մենք ունենք նոր ներկայացում, որը կոչվում է «Հոռի կյանք», ինչպես նաեւ հեռուստաշոուների շարք,
Անձեռնմխելիության գայթակղիչ հմայքը
«Պատգամավորին չի կարելի կալանավորել, դատական կարգով վարչական կամ քրեական պատասխանատվության ենթարկել առանց Ազգային ժողովի համաձայնության» (Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրություն, հոդված 66.): Քաղաքականության հետ ոչ մի կապ չունեցող քանի-քանիսի դեմքն է հիացմունքից պայծառացել այս տողերը կարդալիս։ Քանի-քանիսը, որոնք անտարբեր են ամեն ինչի ինչի նկատմամբ, բացի սեփական գրպանից, այդ պահին հանկարծակի համակվեցին հայրենիքին անմնացորդ ծառայելու բարձր ու վեհ
Քաղաքական խայծ եւ իրական վարքագիծ
Հայաստանում ընտրություններից հետո, ըստ տրամաբանության, իրադրությունը պիտի հստակվեր կառուցողական ոգով. Սահմանադրության ընդունումը, գլխավոր ղեկակալների պահպանումը օրենսդիր, գործադիր եւ դատական մարմիններում վկայում են մեր քաղաքական եւ տնտեսական զարգացման ուղենիշերի հաստատունությունը, ընդմիջվող կետագծերը փոխվել են հոծ եւ թանձր գծերի։ Մի անգամ եւս ապացուցվեց պահպանողականության որոշիչ դերը մեր իրականության մեջ։ Հին գվարդիան մտածելակերպի իր ողջ տարսափռումով եւ անհատական
Վատ կատարումը վարկաբեկում է անգամ լավ գաղափարը
Ողջունելի քայլ էր բուհերի հայոց լեզվի ընդունելության քննություններում հարցաթերթիկային (թեստային) համակարգի կիրառումը։ Սակայն 1992թ. առաջին փորձն այնքան էլ նախապատրաստված չէր, եւ նախկին նախարար Վազգեն Գնունին այն ժամանակ խոստացավ կրկին հարցաթերթիկային կարգի անցնել միայն մինչեւ վերջ դրանք բյուրեղացնելուց հետո։ Այս տարվա ավարտական-ընդունելության քննություններն ապացուցեցին, որ հարցաթերթիկների որակական բարելավման ուղղությամբ քիչ բան է արված։ Չարժե անդրադառնալ հիմնականում
Հարցականներ
Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործընթացը սկսել է արագանալ։ Խոստովանենք, որ խնդիրը արագ կարգավորվողների դասին չի պատկանում։ Թվում էր, թե բանակցությունների գործընթացը կշարունակվի դեռ երկար տարիներ։ Սակայն ըստ երեւույթին, աշխարհի հզորները շատ են շահագրգռված կարգավորմամբ։ Բադենում կայացած բանակցություններից հետո հայտնվեցին նոր շեշտադրումներ։ Իհարկե, դիվանագետները փորձում են շատ զգույշ լինել։ Հայտարարություններն անորոշ ու հուշող են։ Նման դեպքերում մնում
Որտեղ է սահմանը
Իշխանությունների մեղադրանքները Դաշնակցության դեմ տագնապ են ներշնչում։ Եվ պատճառն այստեղ ոչ միայն այն է, որ Ազգային անվտանգության նախարարության փոքր-ինչ «հնաոճ» ձևակերպումներում առանցքայինը «ահաբեկչություն» բառն է՝ մի երեւույթ, որն իսկապես վախեցնում եւ ահաբեկում է մեզ՝ շարքային քաղաքացիներիս։ Խնդիրը նաեւ նրանում է, որ այդ մեղադրանքներն ուղղված են մի կազմակերպության դեմ, որը գոնե ձեւականորեն հանդես է գալիս որպես
Ի միջի այլոց
ՀՀ Ազգային ժողովը մինչ սեպտեմբեր փակ կպահի իր դուռն ու հոգին մեր առաջ, եւ կարելի է այս ընդմիջման ընթացքում քաղցր անուրջների գիրկն ընկնել, ինչը եւ ես անում եմ հիմա: …Հայաստանի Հանրապետության մեն միակ Գերագույն խորհրդի ձեւավորման շրջանից ժամանակակիցներիս է ավանդվել գրեթե թեւավոր խոսքի արժեք ձեռք բերած «պոլի փետ էլ լինի՝ ՀՀՇ-ի ցուցակներով կանցնի» արտահայտությունը: ՀՀՇ-ին
Խեղկատակի պաշտոնը դեռեւս թափուր է
Ինչպես հայտնի է, թագավորը ստեղծում է իր շքախումբը։ Դա վերաբերում է ժամանակակից ցանկացած խոշոր հաստատությունների, այդ թվում՝ քաղաքական։ Դրանք շատ քիչ են տարբերվում թագավորական պալատից, հատկապես կենտրոնամետ միտումների գերակայության տեսակետից։ Համընդհանուր են նաեւ պալատական խարդավանքները, որոնք անպակաս են այդ հաստատությունների՝ սկսած միջնադարի ամենամռայլ ժամանակաշրջանից մինչեւ մեր օրերը։ Եթե ժամանակակից պետական համակարգը ինչ-որ բան կորցրել է
Ով մեզ հետ չէ, մեր դե՞մ է
Քրիստոնեության «Երգ երգոց» նոր կտակարանը մերժելով Հին ուխտի «ակն ընդ ական, ատամն ընդ ատաման» սկզբունքը, այնուամենայնիվ ստույգ անջրպետ է դնում յուրայինների եւ օտարների միջեւ Քրիստոսի հենց այս խոսքերով։ Մարդկային հարաբերությունների մեջ էլ ըստ ամեն ժամանակի այդ անջրպետը կամ ընդգծվում է կամ, եթե իսպառ չի վերանում, գոնե փշալարի տեսք չի ստանում: Վերջին ժամանակներում մեր ազգային մթնոլորտի
Ինչով է դիտորդը տարբերվում քաղաքական մեկնաբանից
ԵԱՀԿ-ՄԱԿ ընտրությունների հսկման համատեղ գործողությունների գրասենյակի հաղորդագրությունը նման է այն բոլոր հայտարարություններին, որոնք արվում են զարգացած Արեւմուտքում թերզարգացած ԱՊՀ երկրների վերաբերյալ։ Ժողովրդավարությունը եւ մարդու իրավունքները սրբորեն պահպանող քեռիները մեծավարի խփում են երիտասարդների ուսին, իրենց ողջ կեցվածքով հասկացնելով, թե մենք, ջահելներս, իհարկե, միշտ էլ պապուաս կմնանք, բայց ոչինչ, պետք չէ նեղսրտել, ճիշտ ճանապարհով ենք գնում։ Թե
Որքան է ՀՀՇ-ն ծախսել ընտրարշավի ընթացքում
Վերջին տարիներին «Գոլոս Արմենիի» թերթի խմբագրությունը հաճախ է դատավարության մեջ մտնում տարբեր կազմակերպությունների եւ մասնավոր անձանց հետ։ Հերթական պրոցեսը այդ խմբագրության կոլեկտիվի հետ սկսվեց երեկ։ Սպանդարյանի շրջանային դատարանում քննարկվում էր ՀՀՇ վարչության հայցը «Գոլոս Արմենիի» թերթին։ Հայցադիմումի տեքստից կարելի է հասկանալ, որ խնդրո առարկան է Մարինա Գրիգորյանի «Ֆինիտա լյա լյա» հոդվածը («ԳԱ», 8 հուլիսի), որում
Գոյամարտի յոթնամյա ուղին
Յոթ տարի առաջ, 1988-ի հուլիսին ԼՂԻՄ ժողովրդական պատգամավորների խորհրդի նստաշրջանի որոշմամբ դրվեց ներկայիս անկախ Ղարաբաղի Հանրապետության անկյունաքարը: Անսալով լայն զանգվածների կամքին՝ ձայների բացարձակ մեծամասնությամբ ժողովրդի ընտրյալները արտահայտվեցին Ադրբեջանի կազմից ինքնավար մարզի դուրս գալու օգտին: Այդ պատմական որոշմամբ արցախցիները, ըստ էության, թոթափեցին 70-ամյա ստրկության լուծը եւ որպես օրացույցի հասարակ թերթիկ պատմության գզրոցը նետեցին 1921-ի հուլիսի 5-ի
Փոխզիջումների ժամանակը
Միգուցե, իրոք, ֆինանսական առողջացման քաղաքականությունը (մոնետարիզմը) այլընտրանք չունի, սակայն քաղաքականությունը փոխզիջումների արվեստ է։ Նախկին կոմունիստական երկրներում անցման առաջին փուլին բնորոշ էր հին (կոմունիստական) եւ նոր (հեղափոխական) ուժերի կոնֆլիկտը։ Երկրորդ փուլին բնորոշ է բարեփոխումներ իրականացնող կառավարության եւ տնտեսական շրջանակների միջեւ կոնֆլիկտը։ Հեղափոխական կարգախոսների ժամանակն անցնում է եւ գալիս է կոնկրետ շահերի ժամանակը։ Վերջին խորհրդարանական ընտրություններով Հայաստանը,
Ձերբակալվածի հարազատները բողոքում են.
Երեկ, ժամը 11:00, կառավարության շենքի առջեւ հայտնվեցին կանայք եւ երեխաներ՝ արդարության կոչող ճերմակ ցուցապաստառներով եւ ազատամարտիկի նկարներով։ Պարզվեց, որ նրանք ուրբաթ գիշերը ձերբակալված «Արաբո» ջոկատի հրամանատար Մանվել Եղիազարյանի ազգակիցներն են եւ հարեւանները, շուտով նրանց միացան նաեւ մի քանի երիտասարդներ։ Մենք զրուցեցինք ձերբակալվածի կնոջ, քրոջ եւ մի քանի հարեւանների հետ։ Բողոքողները պահանջում էին թույլ տալ Մանվել
Սերը Երեւանի փողոցներում
Մամուլի ազատականացմամբ հնարավոր դարձավ հասարակության մութ ու ցավոտ հարցերի լուսաբանումը, նրանց մասին սկսեցին խոսել որպես իրողություն՝ ժխտելով մեր հասարակության մասին եղած կաղապարված պատկերացումները։ Այդպիսի մութ ու դժվար խնդիրներից մեկը պոռնկության տարածումն է։ Տարիների ընթացքում զանգվածային լրատվության միջոցների համար սա փակ թեմա էր։ Չէին խոսում՝ ստեղծելով տպավորություն, թե մեզ մոտ նման խնդիր չկա։ Վերջին շրջանում հայկական
Ծաղկանց ու փշերի այս ճանապարհով
Մեկ տարի եւ 152 համար: Կենսագրության մի համեստ հատված, որ անհամեստորեն մտորումների է մղում։ Ինչպե՞ս կշարունակվեր ստեղծագործական կյանքս, եթե ռադիոյի ճահճացող միջավայրից արձակուրդային փախուստ տալուս 12-րդ օրը Վլադիմիր Զադայանը տուն չզանգահարեր ու իրեն բնորոշ անզիջում ոճով աշխատանք չառաջարկեր։ Ամենահամոզիչ կռվանը ապագա խմբագրի անձի վկայակոչումն է՝ բանաստեղծ-արձակագիր-հրապարակախոս- ուղնուծուծով հայ՝ Իգնատ Մամյան։ Ծանոթանում ենք «Հայ զինվորի» խմբագրատանը,
Կյանքը խաղաղության ճանապարհին
Մեքենան ԼՂՀ մայրաքաղաք հասավ ուշ երեկոյան։ Շրջակա գերիշխող բարձունքներից երեւում էր լույսերի մեջ կորած Ստեփանակերտը։ Փաստ, որի կողքով անտարբեր չէին կարող անցնել Երեւանից ժամանած մարդիկ։ Այս բարձունքներից մի քանի տարի առաջ անընդմեջ գնդակոծվում էր քաղաքը, ավեր ու մահ սփռելով այստեղ։ Հիմա կռիվ չկա ու պայմանները, բնականաբար փոխվել են։ Ռազմական գործողությունների դադարեցմամբ, հիմա մարդիկ շատ ավելի
Չեչենական հանգույց
Պալատական խարդավանքներ Կրեմլում Չգիտես ինչու, հայաստանյան մամուլը, չեչենական իրադարձությունների մեկնաբանությունները հիմնականում պարփակեց քաղաքագիտական կանոնիկ կաղապարների մեջ՝ ամեն ինչ լուսաբանելով անջատողականության կամ անկախության համար մղվող պայքարի նկատմամբ ռուսաստանյան հասկանալի հակազդեցության համատեքստում։ Իհարկե, անիմաստ է ժխտել նշյալ գործոնի առկայությունը, սակայն, մյուս կողմից էլ անիմաստ է ամեն ինչ պայմանավորել դրանով, քանի որ մեր խորին համոզմամբ, Ռուսաստանի տարածքային ամբողջականությանը
Առաջին դաշնակը ԱԺ-ում
Կրկնակի քվեարկությունները Երեւանում հանգիստ անցան Շաբաթ օրը կայացան ՀՀ ԱԺ պատգամավորության թեկնածուների կրկնական քվեարկությունները, որոնցից ընտրողների գերակշիռ մեծամասնությունը ակնհայտորեն մեծ ակնկալիքներ չուներ։ Հուլիսի 5-ի ընտրությունները արդեն լավագույնս արդարացրել էին մի ճամբարի հույսերը՝ միաժամանակ լավագույնս ձախողելով հակառակ կողմի նպատակները, համայնապատկերը գունային ամբողջական ձեւավորում էր ստացել, ուստի հնարավոր փոփոխությունները լոկ նրբերանգներին կարող էին վերաբերել՝ մի քիչ ավելի
Խնայեցեք ձեր նյարդերը. կարդացեք «Սպիդ-ինֆո»
Այսօր մամուլի ազատության միջազգային օրն է։ Չգիտեմ, ինչպես են այդ օրը նշում աշխարհի քաղաքակիրթ եւ ժողովրդավար երկրներում, Հայաստանը, համենայնդեպս, այդ բարձր կոչումներին արժանանալու համար դեռեւս անցնելու ճանապարհ ունի։ Մամուլը հասարակության հայելին է ոչ միայն այն առումով, որ արտացոլում է հասարակական գործընթացները։ Մամուլի հանդեպ քաղաքական ուժերի՝ թե իշխանավորների եւ թե ընդդիմադիրների վերաբերմունքը ցույց է տալիս մեր
Ի՞նչ է գուժում հեռագիրը
Հայ ժողովուրդը ձեւավորվել եւ հազարամյակներ շարունակ ապրում է մի լեռնաստանում, որի աշխարհագրական կերտվածքը հիշեցնում է բնական անջրպետներով զատված ինքնուրույն աշխարհների յուրօրինակ ամբողջություն։ Այդ պատճառով էլ հայը բացառիկ նշանակություն է տվել հաղորդակցման ուղիների շինարարությանը, ապառաժների միջով ճամփա է բացել, անհատակ վիհերի վրայով կամուրջ ձգել, իրար կապել արարչի բաժանած բնաշխարհները։ 1918-ին, երբ 6-դարյա ընդմիջումից հետո ազգային պետություն
Կտրիճ Սարդարյանը հրաժարվում է
Ս.թ. մայիսի 13-ին ՀՀ նախագահը հրամանագիր էր ստորագրել ՀՀ կառավարությանն առընթեր Կրոնի գործերի պետական խորհրդի նախագահի պաշտոնից Լյուդվիգ Խաչատրյանին ազատելու եւ Կտրիճ Սարդարյանին նշանակելու մասին։ Հայտնի էր, որ Կ.Սարդարյանն այդպես էլ չի ստանձնել իր պարտականությունները։ Կ. Սարդարյանը «Նոյյան տապանի» թղթակցին տեղեկացրել է, որ շուրջ 2 շաբաթ է, ինչ դիմում է ներկայացրել կառավարություն աշխատանքից ազատվելու համար,
Լավատես Սամվել Սեւադան
Քանդակագործ Երվանդ Քոչարի տուն-թանգարան. երեք գողտրիկ սրահ, որ հյուրընկալորեն տրամադրվել է նկարիչ Սամվել Սեւադային։ Ուսում եմ անպայման իրեն տեսնել եւ նվիրել իմ «Ռիկի շան պատմությունը», որ ինքն է ձեւավորել, բայց որի լույս տեսնելուց հետո չեմ հանդիպել նկարչին։ Լավ էր, որ մի քիչ ուշացավ։ Ցուցահանդեսը ես դիտեցի նախքան նրան հանդիպելը։ Կտավից կտավ տեղափոխվում եմ գույների, լռության
Հայրիկ, ո՞վ է… քանդել երկաթուղին
Կհարցնեն մեզ երեխաները 10 տարի հետո, եթե շարունակվի բարձրամակարդակ անտարբերությունը երկաթուղու նկատմամբ… Վերջերս Սադախլո կայարանի մոտակայքում պայթեցվել է երկաթգիծը, 40 դատարկ վագոններ դեպի Մառնեուլի տանող շարժակազմի երկու մեքենավարները եւ օգնականները վիրավորվել են եւ տեղափոխվել հիվանդանոց։ Սանահինի շրջադարձային դեպոյի պետ Ռոբերտ Ճուղուրյանի հայտարարությամբ՝ Ալավերդու հիվանդանոցում չկան անհրաժեշտ դեղամիջոցներ։ Առողջապահության նախարարությունը խոստացել է անհապաղ օգնել վիրավորներին։ Այս
Արցախը վախկոտների երկիր չէ
«Առավոտի» զրուցակիցն է Ստեփանակերտի քաղաքագլուխ Սերգեյ Միրլոյանը – 1988-ից ի վեր, հասկանալի պատճառով, Ստեփանակերտում ոչ մի բնակելի շենք չի կառուցվել, բայց հիմա, գրեթե ամեն օր, քաղաքի տարբեր թաղամասերում բնակարանամուտ է լինում… – Այո, այս տարվա առաջին կիսամյակում 158 ընտանիք նոր բնակարան է տեղափոխվել, բայց, իհարկե, ոչ նորակառույց շենքերում։ Դրանք մեր նախկին՝ Արցախը լքած քաղաքացիների բնակարաններն
Մի՞թե դարձյալ փակուղի…
Մեր թղթակցի հարցերին պատասխանում է ԼՂՀ ԳԽ արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի նախագահ Լեւոն Մելիք- Շահնազարյանը – Անցնող հունիս ամիսը ինչո՞վ էր առանձնահատուկ Արցախի համար։ – Վերջին երեք տարիների ընթացքում այն, թերեւս, միակ ամիսն էր, որ անցավ առանց պատերազմի, ռումբեր չէին պայթում, չէին զոհվում մեր երիտասարդները։ Այս հանգամանքը, բնականաբար, իր բարերար ազդեցությունը թողեց հանրապետության բնակչության կյանքի վրա՝
Անհարազատ արյունը
1980 թվականի փետրվարն է։ Համարյա ամեն օր Մատենադարան եմ գնում։ Հայկական ձեռագիր մատյանների մասին հոդված պետք է գրեմ։ Ընթերցասրահում կամ միջանցքներում հաճախ եմ հանդիպում Ասատուր Մնացականյանին։ Ծովն եմ ընկել, ասում եմ, նյութի այս ի՜նչ հեղեղ է։ Նա թե՝ մի վախենա, դա այն խարդախ ծովը չէ։ Քո ընկած ծովը աղի շատ թանձր շերտեր ունի։ Հետո ինձ
