Հիմա յայտարարուած է, որ Ցեղասպանութեան միջազգային ճանաչումը Երեւանի արտաքին քաղաքականութեան առաջնային օրակարգերուն մաս չի կազմեր: Դիւանագիտական ըսելաձեւ, որուն միտք բանին այն է, որ ճանաչման առաջադրանքը դուրս մղուած է արտաքին քաղաքականութենէն: Անգարայի հետ երկխօսութիւնը կ՛ընթանայ անոր ճշդած կանոններով: Անգարան անհրաժեշտ չի զգար պատմաբաններու միացեալ յանձնաժողովի կազմութեան պահանջը առաջ քշելու: Երեւանէն հնչած են արդէն Ցեղասպանութեան պատճառահետեւանքային խնդիրները քննարկելու ուղղութեամբ յայտարարութիւններ: Պատմութիւնը վերաշարադրելու, միջազգային պատմագրութեան, ակադեմական շրջանակներուն եւ ցեղասպանագիտական ընկերակցութիւններուն եզրայանգումները վերաքննարկելու Երեւանի այս մօտեցումը արդէն կը բաւարարէ Թուրքիոյ պահանջը` պատմաբաններու միացեալ յանձնաժողով կազմելու:
Անգարայի միւս նախապայմաններէն Արցախի հարցի լուծումը եւս իրենց պատկերացումով կատարուած է: Թուրքիոյ տարածքային ամբողջականութեան եւ ընդհանուր սահմաններու ճանաչումով երկկողմ պայմանագիր ստորագրելու առումով Երեւանը գերպատրաստակամութիւն կը յայտնէ, ճանչնալէ ետք Արցախը Ազրպէյճանի կազմին մէջ:
Այս բոլորով հանդերձ, Թուրքիան տակաւին չի բանար սահմանը, կը փոխկապակցէ Երեւանի հետ իր համաձայնութիւնը Երեւան-Պաքու խաղաղութեան պայմանագիրի կնքումին հետ: Նախորդ իշխանութիւններու կողմէ ցիւրիխեան չեղարկուած արձանագրութիւններու բովանդակութիւնը այսօր աւելի զիջողական տեսքով վերադարձած է բանակցութիւններու սեղան: Սահմանադրական նախորդ դատարանի վերապահումները ոչ միայն նկատի չեն առնուիր, այլ նաեւ նոյն մարմինին կողմէ սահմանադրական կը նկատուին: Փաստօրէն Անկախութեան հռչակագիրի կէտերուն հակասող պետական յայտարարութիւնները հակասահմանադրական չեն նկատուիր: Արագակշռոյթ այս ընթացքը կը շարունակուի:
Անգարան ամէն առիթի կը յանկերգէ, որ Հայաստանի հետ յարաբերութիւններու բնականոնացման գործընթացը խանգարողը սփիւռքի ծայրայեղականութիւնն է: Այսպիսով հայրենի ազգային ուժերու եւ սփիւռքեան շարժումներու միաւորումը կը դառնայ, հրամայական` միակողմանի զիջումներով ընթացող այս երթը կասեցնելու: Երթը վերադարձնելու 100-ամեակով մեկնարկած ելակէտին:
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ազդակ» օրաթերթի այս համարում
