Հայաստանի վարչապետի դիրքորոշումը Սահմանադրութեան փոփոխութեան, աւելի ճիշդը Անկախութեան հռչակագիր-Սահմանադրութիւն իրաւական կապի ջնջումին մասին, պաշտօնապէս յայտարարուած է: Յստակ էր, որ Սահմանադրութիւնը փոփոխութեան պիտի ենթարկուի: Այստեղ հիմնաւորումը այն է, որ իշխանութիւնները կը ձեռնարկեն Սահմանադրութեան փոփոխութեան ոչ թէ Ազրպէյճանի պահանջին ընդառաջելով, այլ անոնք վաղուց իրենց ղեկավարին ճամբով յայտնած էին նոր Սահմանադրութիւն ունենալու իրենց համոզումին մասին:
Սահմանադրութիւն-ժողովուրդ խզումի մասին վարչապետին տուած բացատրութիւնները համոզիչ չեն: Չէ եղած ժողովրդային բողոքի որեւէ դրսեւորում սահմանադրական կարգերու դէմ կամ ընդհանրապէս իրաւական քննարկում, բողոքարկում եւ այլն: Այս պահանջարկին ժողովրդային հիմք տալը տարակուսելի է:
Աւելորդ չ՛ըլլար յիշելը, որ Սահմանադրութեան նախաբանի յղումը Անկախութեան հռչակագիրին ինչո՞ւ կ՛ուզեն վերացնել իշխանութիւնները: Այնտեղ կան իրաւադրոյթներ, որոնք «կը խանգարեն» հարեւաններու հետ յարաբերութիւններու հաստատման գործընթացը: Փաշինեանի պատկերացումով Հայաստանի Հանրապետութիւնը չի կրնար կայանալ, եթէ պահպանուին այդ դրոյթները: Այսպէս.
Թրքական դասական նախապայմաններու ընդառաջումով կը բացատրուի այդ յղումին դուրս գալը: Իրաւակարգային ջնջումը պետական քաղաքականութենէն դուրս բերում է թէ՛ պատմական արդարութեան վերականգնումը, թէ՛ Արցախի ինքնորոշման իրաւունքի իրացումը եւ թէ՛ Ցեղասպանութեան միջազգային ճանաչումը:
Կարդացեք նաև
Ազգի բաժանարարութեան վտանգաւոր գիծի սեմին կը դրուինք այսպիսով: Այս մէկը այն բաժանարար գիծն է, որ ազգը կրնայ բաժնել երկուքի: Մէկ կողմէ Ցեղասպանութեան ճանաչումը, միացեալ Հայաստանը առաջադրողներն ու Արցախի ինքնորոշման իրաւունքի հետեւողները, միւս կողմէ այսպէս կոչուած «իրական Հայաստան»-ի կողմնակիցները:
Այս բաժանարարութիւնը Փաշինեանի յայտարարած իրական եւ պատմական Հայաստաններու տարանջատումի փորձն է: Աւելի ճիշդը` այդ տարանջատումի իրաւական ամրագրումը:
Խմբագրական
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ազդակ» օրաթերթում:
