Հայկ Մամիջանյանի ելույթը ԵԵԽՎ-ում
Հարգարժա՛ն նախագահող,
Հարգելի՛ գործընկերներ,
Ավելի քան 50 պետություններ և միջազգային 10 կազմակերպություններ ողջունել են Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև այսպես կոչված «խաղաղության պայմանագրի» շուրջ բանակցությունների ավարտը։ Ես այն «այսպես կոչված» եմ անվանում, որովհետև հայկական կողմի գլխավոր բանակցողի ենթադրյալ «համարձակ զիջումները» բարի կամքի դրսևորումից անդին են և նման են դավաճանության։
Բայց մենք՝ հայ ժողովուրդը, իր հետ մեր խնդիրն ինքներս կլուծենք։ Ես ուզում եմ խոսել միջազգային հանրության մասին։
Շատ դժվար է լինելու այդ հայտարարություններով պաշտպանել մեր քաղաքացիներին Ադրբեջանից արձակված գնդակներից և արկերից։ Ողջույնի այդ խոսքերը, ավաղ, չեն ավելացնելու մեր զինվորների պաշտպանունակությունը՝ դիմագրավելու ադրբեջանական ագրեսիաներին։
Այդ հայտարարությունները տուն չեն վերադարձնի Բաքվում պահվող անմեղ հայ պատանդներին և չեն կանխի նրանց դեմ իրականացվող նվաստացուցիչ դատավարական շոուները։ Ինչո՞ւ եմ ես այդքան թերահավատ։
Կարդացեք նաև
Որովհետև ադրբեջանական զինված ուժերը յուրաքանչյուր օր կրակում են Հայաստանի սահմանին։
Որովհետև յուրաքանչյուր օր Ադրբեջանից մենք լսում ենք ագրեսիվ հռետորաբանության նոր չափաբաժին։
Որովհետև իմ հայրենակիցները հենց այս պահին տառապում են Բաքվի բանտերում։
Բայց սա ամենը չէ։
Ադրբեջանը պահանջում է, որ մենք փոխենք մեր Սահմանադրությունը, լուծարենք միջազգայնորեն ճանաչված ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի բանակցային ձևաչափը, և Աստված գիտի՝ էլ ինչեր. ամեն օր նոր անհեթեթ պահանջներ առաջ քաշվում։
Ի լրումն, օրեր առաջ Ալիևը հայտարարել է, որ իրենք չեն պատրաստվում ճանաչել ՄԻԵԴ-ի վճիռները։ Ավելի վաղ այս տարի Ադրբեջանի իշխանությունները տեղեկացրել էին Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտեին իրենց երկրում վերջինիս գրասենյակը փակելու որոշման մասին։
Հիշեցնում եմ, որ Կարմիր խաչը միակ միջազգային կազմակերպությունն էր, որին թույլատրված էր այցելել Բաքվի բանտերում պահվող հայ պատանդներին։ Այսպիսով՝ նրանք մնում են դեմառդեմ բռնապետի քմահաճույքներին։
Ուստի, միջազգային հանրությունը, աշխարհն ունի երկու տարբերակ՝ կա՛մ կարգի հրավիրել Իլհամ Ալիևին, կա՛մ խոնարհվել նոր հեգեմոնի առաջ։ Ես հրաժարվում եմ խոնարհվել բռնապետի առաջ։ Հայաստանը հրաժարվում խոնարհվել։
Ներեցեք իմ տոնայնության համար, բայց իմ ժողովրդին ներկայացնելն իմ պարտականությունն է. ես դրա համար եմ ընտրվել։ Եվ ահա, թե ինչ է ցանկանում իմ ժողովուրդը՝ արդար և հարատև խաղաղություն։ Ոչ թե միջազգային լրատվամիջոցներում վերնագրեր, ոչ թե միակողմանի զիջումներ, ոչ թե պարտադրված խաղաղություն, այլ արժանապատիվ ու ներդաշնակ ապրելու հնարավորություն։
Եվ եթե դուք հարցնեք, թե մենք ինչպես հասանք այս իրավիճակին, թե որոնք են Հարավային Կովկասում ներկա իրադրության պատճառները, թերևս դուք պետք է նայեք ավելի լայն դիտանկյունից։ Հարցի արմատները շատ ավելի խորն են, քան կարող եք պատկերացնել։
Ես համոզված եմ, որ եթե աշխարհը պատասխանատվության ենթարկեր Թուրքիային 110 տարի առաջ իրականացրած Հայոց Ցեղասպանության համար, ապա Ադրբեջանը երկու անգամ կմտածեր նախքան 2023 թվականին էթնիկ զտումներն իրականացնելը։
Հայաստանի Հանրապետական կուսակցություն
