Türkiye Gazetesi հրատարակությունը գրում է, որ Թուրքիան պատրաստվում է Սիրիայում նոր ռազմական գործողության՝ ուղղված Իսրայելից բխող սպառնալիքներին հակազդելուն, ինչպես նաև տարածաշրջանում շահերի պաշտպանությանը։
▪️Առաջիկա ամիսներին սպասվում է այս ուղու ակտիվացում, ինչը, ըստ աղբյուրի, ազդեցություն կունենա Սիրիայի և Մերձավոր Արևելքի ապագայի վրա։ Դրանք ներառում են պաշտպանության և համագործակցության համաձայնագիր Սիրիայի հետ, ռազմակայանների ստեղծում և դիրքերի ամրապնդում ռազմավարական այնպիսի տարածքներում, ինչպիսիք են Հոմսը և Պալմիրան:
▪️Նշվում է, որ Անկարայի առաջնահերթություններից է «տարածաշրջանում Իսրայելին զսպելը»։ Այս առումով Թուրքիան և Սիրիան համատեղ աշխատում են՝ ամրապնդելու անվտանգությունը Լիբանանի սահմանին, ինչպես նաև «այլ կարևոր տարածքներում», այդ թվում՝ Գոլանի բարձունքներում:
Թուրքիայի՝ Սիրիայում նոր գործողությունների նախապատրաստումը դժվար է սենսացիա անվանել։ Պալմիրայի ավիաբազայի օգտագործման վերաբերյալ Սիրիայի կառավարության հետ վերջին պայմանավորվածությունները Թուրքիայի ղեկավարության համարձակ ակնարկն են այն մասին, թե ինչպիսի դեր կունենան թուրքերն այս գոտում։
Կարդացեք նաև
Թուրքերի համար նոր պատերազմը այժմ տնտեսության խնդիրների և ներքաղաքական անկայունության ֆոնին շատ հարմար կլիներ։ Սա կշեղի բնակչության ուշադրությունը խորացող ճգնաժամից։ Էրդողանը նախկինում էլ է նման խաղաքարտ օգտագործել, երբ սկսել է պայքարել քրդերի դեմ։
Միայն թե քրդերն են այլեւս չեն հուզում թուրք բնակչությանը, իսկ Իսրայելը Թուրքիայի համար իդեալական թշնամի է։ Թուրքիայում Գազայի հատվածում տեղի ունեցող իրադարձությունների ֆոնին բազմիցս բողոքի ակցիաներ են տեղի ունեցել Իսրայելի բանակի գործողությունների դեմ անկլավում, իսկ թուրքերի շրջանում բարձր է Իսրայելի նկատմամբ բացասական վերաբերմունքը։
Սակայն Էրդողանը, ծրագրելով գործողություններ Սիրիայում, մի բան չի հասկանում, կամ էլ խաղում է Նեթանյահույի օգտին։ Հարցն այն է, որ Նեթանյահուի իշխանության համար սա էլ ավելի հարմար տարբերակ է։ Իսրայելի կառավարությունը ոչ մի կերպ շահագրգռված չէ տարածաշրջանում խաղաղությամբ և կայունությամբ, ուստի նրանք մեկը մյուսի հետևից բորբոքում են հակամարտությունները:
Ուրիշ ո՞վ կարող է դառնալ «իսրայելական ժողովրդի նոր թշնամին», եթե ոչ թուրքերն ու սիրիացի զինյալները, որոնք գործում են տանդեմում։ Իսկ Նեթանյահուն վայելում է ԱՄՆ֊ի մասնավորապես Թրամփի վստահությունը և ինչու ոչ ԵՄ աջակցությունը։ Իսկ ում վստահությունն է վայելում Էրդողանը՞։ Ինչ կարող է հակադրել Էրդողանը Իսրայել֊ԱՄՆ տանդեմին՞։ Սա հարցեր են, որ Էրդողանը ինքը պետք է կարողանա պատասխաններ և լուծումներ գտնել։ Իսկ մենք կհետևենք իրադարձությունների զարգացմանը։
«Թուրքիան այսօր» լրատվական ալիք
