Aravot.am-ի զրուցակիցն է 1990-1995 թվականներին Գերագույն խորհրդի պատգամավոր Մեխակ Գաբրիելյանը:
Հարցազրույցի սկիզբը կարդացեք այստեղ՝
Մեխակ Գաբրիելյան
-Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարեց, որ ղարաբաղյան շարժումը ՀՀ-ն չի շարունակելու։ Իբրև շարժման ակունքներում եղած գործիչ, ինչպե՞ս եք սրան վերաբերվում։
-Որքան էլ մարդը տգետ լինի, այնուամենայնիվ կան բաներ, որ նույնիսկ սովորական մարդը նման բան չի անի։ Այս պարագայում մենք ունենք պետական դավաճանի կերպար։ Իլհամ Ալիեւը ստացավ այն, ինչ նրա հայրը տանուլ էր տվել՝ Արցախը։ Իլհամ Ալիեւը գիտակցում է, որ հայերը չեն հաշտվելու պարտության մտքի հետ, այդ պատճառով էլ փորձում է այնպիսի փաստաթղթեր և հայտարարություններ կորզել Հայաստանի ղեկավարից, որ հետագայում կարողանա դրանք օգտագործելով դիմակայել հայկական հարձակմանը իրավական դաշտում։
Կարդացեք նաև
Ալիեւի մնացած խոսույթները քողածածկույթ են շեղելու իր հիմնական նպատակից՝ Արցախի վերջնական յուրացումից․ փորձում է՝ ջնջելով հայկական մշակույթը Արցախում, որոշ ժամանակ հետո հիմնավորել, որ հայերը որեւէ առնչություն չեն ունեցել Արցախի հետ, ինչպես Նախիջեւանում։ Նիկոլ Փաշինյանը իր հայտարարություններով եւ գործողություններով անմիջական մասնակիցն է ռուս-թուրքական այդ հակահայ ծրագրի։
Փաշինյանը փորձում է կատարել նաև այս հերթական հանձնարարականը, որպեսզի գոնե իր ղեկավարման տարիներին Արցախի հարցը չարծարծվի եւ ինքը կարողանա մնալ իշխանության ղեկին։ Սակայն լինելով տգետ, չի կարող պատկերացնել, որ Արցախը, մեզ, հայերիս Աստված է տվել։ Հետեւաբար եւ մենք երբեք չեն կարող հաշտվել Արցախի կորստի նույնիսկ մտքի հետ, ինչպես եւ հայկական մյուս տարածքները, որոնք բռնազավթված են Թուրքիայի եւ Ադրբեջանի կողմից։
Արցախում ամեն ինչ շնչում է հայեցի։ Պետք է պատկերացնել միայն. յուրաքանչյուր թուփ, բլուր, սար, ծառ, աղբյուր, ամեն ինչ շնչում են հայեցի։ Դրանք սնվել են մեր նախնիների՝ հազարավոր սերունդների քրտինքով, արյունով։ Հայքի, այդ թվում եւ Արցախի ամբողջ էներգետիկ դաշտը հայկական է։ Այդ էներգետիկ դաշտը, ինչպես Նախիջեւանի պարագայում, այնպես էլ Արցախի պարագայում անընդհատ ձգելու է մեզ դեպի իրեն։ Յուրաքանչյուր հայ շատ լավ գիտի, որ կարճ ժամանակ հետո մենք վերադառնալու ենք Արցախ։
Իլհամ Ալիեւը իմանալով այս ճշմարտությունը, փորձում է Նիկոլ Փաշինյանի միջոցով երկարացնել այդ ժամանակահատվածը։ Իսկ Փաշինյանը հանուն իր կյանքը պահպանելու եւ իշխանավարումը երկարացնելու, հլու-հնազանդ կատարում է թուրքական կողմի հրահանգները։ Այդ քայլով Փաշինյանն ընդամենը ավելացնում է իրեն հայհոյողների թիվը, եւ որոշ ուժերի «դրդում է» բողոքի քայլեր կատարել եւ հասարակությանը հիշեցնել իրենց մասին՝ քաղաքական դաշտում իրենց առկայությունը շեշտելու համար։
– ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինին առաջարկել էր, որ նա միջնորդ հանդիսանա ԱՄՆ և Իրանի միջև՝ Իրանի միջուկային ծրագրի շուրջ բանակցություններ վարելու առումով։ Այս մասին ի՞նչ կասեք։
-Այդ հարցի պատասխանը հուշում է, որ մեր Հայրենիքը արժանավոր իշխանություն չունի, հակառակ պարագայում Թրամփը կդիմեր Հայաստանին։ Եթե ունենայինք վերը թվարկածս արժանիքներով իշխանություն, ապա Հայաստանն արդեն այդ հարցը կարգավորած կլիներ և ձևավորված կլիներ նաև Արիական առանցքը։
ԱՄՆ-Իրան բանակցություններ Ռուսաստանի միջնորդությամբ տեղի չեն ունենա, քանի որ Ռուսաստանը այլևս այն երկիրը չէ, որ իրանցիները լուրջ ընդունեն։ Վերջին տարիներին Պարսկաստանը փորձեց եւ փորձում է առավելագույն օգուտ քաղել Ռուսաստանի թուլացումից, ավելի ճիշտ Ռուսաստանի, որպես կայսրություն պատմության թատերաբեմից անհետանալու նախաշեմին ընդառաջ։ Կարծում եմ, ինչ որ բաներ ստացել է, որոնք հետագայում հայտնի կդառնան եւ նաեւ կստանա, օրինակ, Կասպից ծովից մինչեւ Քուռ գետ՝ իր նախկին տարածքները, իսկ Քուռ գետից այս կողմ՝ արեւմուտք, դրանք արդեն մեր տարածքներն են։
-Նոր ձեւավորվող աշխարհակարգում, միջազգային այս խառնաշփոթում, ըստ Ձեզ, որո՞նք պետք է լինեն Հայաստանի առաջնային անելիքները։
-Հայաստանը արդեն պետք է դուրս եկած լիներ Ռուսաստանի գլխավորությամբ գործող բոլոր կառույցներից՝ ԱՊՀ, ՀԱՊԿ, ԵԱՏՄ եւ դուրս հանած լիներ ռուսական զորքերը Հայաստանից։ Հայաստանը պետք է նվազագույնի հասցրած լիներ, եթե ոչ խզած Ռուսաստանի հետ հարաբերությունները՝ համագործակցությունը տարբեր բնագավառներում, քանի որ Ռուսաստանը այդ համագործակցությունը օգտագործել եւ օգտագործելու է ի վնաս Հայոց շահերի։
Ուստի, պետք է այլևս առանց հապաղելու օր առաջ դիմում ներկայացնել այդ կառույցներից դուրս գալու եւ միեւնույն ժամանակ դիմում ներկայացնել Եվրամիության անդամ դառնալու, ինչպես նաեւ դիմել Ֆրանսիային, ԱՄՆ-ին եւ մյուս շահագրգիռ երկրներին ռազմավարական գործընկերության պայմանագրեր կնքելու համար։ Քանի դեռ Հայոց զինված ուժերը չեն վերակառուցվել, եւ ի վիճակի չեն միայնակ դիմակայել թշնամուն, այս փուլում մնում է ապավինել մեր բարեկամ երկրների աջակցությանը եւ արագացված վերակառուցել բանակը, նոր, արդիական ռազմական տեխնիկա ձեռք բերել, ռազմական օգնություն ստանալ, զինված ուժերի քանակը ավելացնել եւ հասարակությանը պատրաստել հայրենիքի պաշտպանությանը, մարզել պահեստազորին՝ պարտադիր՝ մինչև 60 տարեկան տղամարդկանց ներառյալ։ Արեւմուտքը պատրաստակամ է լինել մեր կողքին, գործնական համագործակցությունը մեր պատճառով ձգձգվում է։ Մեր աչքի առաջ Ուկրաինայի օրինակն է, ամբողջ քաղաքակիրթ աշխարհը Ուկրաինայի կողքին է իր ողջ կարողություններով։
Քանի որ թվարկածս միջոցառումները այս իշխանությունը չի անելու, որովհետեւ այն՝ վարչապետը եւ նրա ոհմակը ծառայում է հակահայ ռուս-թուրքական դաշինքին, ուստի մնում է վերևում նշածս ուժերի արագ ինքնակազմակերպումը, եւ համահայկական ճնշում գործադրելով, իրականացնել նշված քայլերը, առանց այդ էլ շատ ենք ուշացրել։ Չէ՞ որ թշնամուն ծնկաչոք աղերսողը, ոչ միայն անարգում է իր ազգը, այլեւ, վերջին հաշվով ստանում է հերթական, ավելի սարսափելի հարվածը։
-Խորհրդարանն ընդունեց ԵվրաՔվեի մասին նախագիծը. սա ԵՄ-ին անդամակցության հայտ չէ՞։
-Իհարկե ոչ։ ԵՄ-ին անդամակցելու մտադրություն ունեցող իշխանությունը ոչ թե կսպասեր, որ որոշ ուժեր, որ իշխանությանն են սպասարկում, ստորագրահավաք կազմակերպեին ԵՄ-ին անդամակցելու համար, այլ արդեն դիմում ներկայացրած կլիներ ռուսական ոլորտում գտնվող կազմակերպություններից՝ ԱՊՀ, ԵԱՏՄ, ՀԱՊԿ դուրս գալու եւ ԵՄ-ին անդամակցելու խնդրով։ Սա ընդամենը քայլ է Պուտինին ցույց տալու, որ իշխանությունը հավատարիմ է Մոսկվային եւ ի հակադրություն հայ ժողովրդի մեծամասնության կամքի՝ ԵՄ-ին միանալու առումով, ձգձգում է եւ դեռեւս իր հնարավորության սահմաններում կարողանում է Հայաստանը պահել Ռուսաստանի ուղեծրում, եւ դրանով պահել իր իշխանությունը եւ մնալ իշխանության ղեկին։
-Նիկոլ Փաշինյանն ամեն կերպ ջանում է Ադրբեջանից ստանալ Խաղաղության համաձայնագրի ստորագրում։ Արդյոք այդ համաձայնագիրը խաղաղություն բերելո՞ւ է երկու կողմին էլ։
-Իհարկե ոչ, այդ թղթի կտորը չի կարող խաղաղություն բերել Հայաստանին։ Հայաստանին խաղաղություն կարող է բերել միայն Հայոց բանակը, հայ ժողովրդի կամքն ու վճռականությունը՝ չընկրկել թշնամու առջեւ եւ ապավինելով Աստծուն՝ պատրաստ լինել միշտ պաշտպանելու իր իրավունքները։
Այդ կեղծ խոսույթով Նիկոլը եւ իր ոհմակը մեկ խնդիր է փորձել լուծել՝ հարկադրել հայ ժողովրդին հաշտվել Արցախի կորստի հետ, փորձել հայ ժողովրդին մոլորեցնել, որ իրենք Արցախում տեղի ունեցած ցեղասպանությանը մասնակից չեն։ Բայց չէ՞ որ ամեն ինչ փաստագրված է, եւ որեւէ դժվարություն չի ներկայացնում ապացուցելու այդ ամենը եւ բոլորին անխտիր կանգնեցնել դատարանի առջեւ եւ իրականացնել արդարադատություն եւ վերականգնել Հայոց իրավունքները իրենց հայրենիքի՝ Արցախ աշխարհի վրա։
Ռուս-թուրքական հակահայ միությունը կարողացավ իր դրածոների և մյուս գործակալների միջոցով իրականացնել գրեթե անիրականանալին՝ Արցախի հանձնումը Ադրբեջանին՝ այնտեղ տեղակայելով ռուսական զորքեր, որոնք էլ ապահովեցին Արցախում կատարվածը՝ հայոց ցեղասպանությունը եւ Արցախի հայազրկումը, միջազգային հարթակից հանել Արցախի խնդրի կարգավորման գործընթացը, որեւէ պահանջ չներկայացնել Ադրբեջանին՝ իրականացրած ցեղասպանության համար եւ Հայաստանը դարձնել ծնկի եկած անարժան պետություն, իսկ հայ ժողովրդին՝ անպատիվ։
Իր կեղծ խոսույթով հայ ժողովրդին մղել անճարակության գիրկը, նրան ներշնչել, որ ինքը ի վիճակի չէ դիմակայելու թշնամուն եւ պաշտպանելու իր հայրենիքն ու պետք է միշտ ապավինի այլոց՝ հիմնականում թշնամու ողորմածությանը՝ այս պարագայում ռուսի։
Ցավոք սրտի. դրանք մասամբ հասել են իրենց նպատակին, քանի որ մեր ժողովրդի մի փոքր հատված դեռեւս համակրում է այս իշխանությանը, նկատի ունեմ նաեւ այն, որ այդքան արհավիրքներից հետո էլ դեռեւս իշխանության գլխին են եւ ամենօրյա ծաղրի ենթարկելով մեր ժողովրդին, քրքջում են հայ ժողովրդի վրա։
Հայաստանի ներքին կյանքում հայ մարդուն փորձել են դարձնել միայն ստամոքսի մասին մտածող անբան անասուն, փորձել կտրել իր անցյալից, իր ինքնությունից եւ հանգեցնել նրան, որ հաջորդ ընտրություններում կարողանան կրկին մոլորեցնել ժողովրդին եւ խաբեությամբ նորից իշխանությունը զավթել։
Սակայն պարզվում է՝ չարաչար սխալվում են, որովհետեւ հարցումները ցույց են տալիս, որ մեր ժողովրդի գերակշիռ մասը ուղղակի ատում է դրան եւ իր ուսապարկերին։
Աստծո Աջի հովանին թող անպակաս լինի Թորգոմա տնից՝ Հայքից։
Վերականգնենք Հայոց փառքը։
Զրույցը՝ Նելլի ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԻ
