Փաստաբան Տիգրան Աթանեսյանի ֆեյսբուքյան գրառումը
Երբ խորհրդարանը քննարկում է պատգամավորին անձեռնմխելիությունից զրկելու հարց, ապա այն կամա, թե ակամա գործում է որպես դատարան: Դա հայտնի երևույթ է աշխարհում, կարելի է բերել որպես օրինակ ԱՄՆ Կոնգրեսի Սենատը: Այն գործում է որպես դատարան ԱՄՆ նախագահին իմպիչմենթ հայտարարելու հարցում:
Եթե խորհրդարանը գործում է որպես դատարան, ապա պետք է ապահովվեն արդարադատության նվազագույն պայմանները: Մեղադրողը` գլխավոր դատախազը պարտավոր է ներկայացնել իր միջնորդագրին կից բոլոր ապացույցները և քննարկումը պետք է լինի բացառապես դրանց շրջանակներում: Պատգամավորը պետք է օգտվի պաշտպանության իրավունքից, ունենա այն նախապատրաստելու ժամանակ: Կողմերը պետք է ունենան բացարկի իրավունք` պատգամավորների մեջ կարող են լինել նրանց անձնական ընկերները և թշնամիները (խոսքը չի գնում քաղաքական ընդդիմախոսների մասին):
Դեռ ավելին` միջնորդագիրը խորհրդարանի քննարկմանը ներկայացվելուց առաջ պետք է արժանանա հատուկ հանձնաժողովի հավանությանը: Այդ հատուկ հանձնաժողովը պետք է կազմավորվի խմբակցությունների հավասար ներկայացվածության սկզբունքով` քաղաքական շարժառիթներով հետապնդումը հնարավորինս բացառելու համար:
Կարդացեք նաև
Ի վերջո, քվեարկությունը պետք է լինի բաց և անվանական` դատավորը չի կարող թաքնվել:
Այս ամենը Հայաստանում չկա և չի եղել, ուստի, որպես կանոն, պատգամավորների հետապնդումը դուրս է եղել իրավական շրջանակներից և երբեք վստահություն չի ներշնչել անկախ այն բանից, թե եղել է հիմնավոր, թե` ոչ:
