Աշխարհը, ժողովուրդները կռվում են, որ հող չտան, սրանք հող են տալիս, որ պատերազմ չլինի: Սրանք թարս են: Լավ, ապրելն ո՞ւմ է պետք, որ պիտի ապրես առանց արժանապատվության:
Ես չեմ պայքարում զուտ Հայաստանը չկորցնելու համար, ես պայքարում եմ, որ Արցախը հետ բերենք: Արցախը պահելը մեր տղաների տեսլիքն է եղել:
Իմ որդին գիտակցված է գնացել առաջնագիծ, մահից երբեք չի վախեցել: Ինձ համար որդիս դեռ Արցախում է, պայքարի մեջ է, ես էլ պայքարով պիտի հասնեմ մեր նպատակին:
Որդուս Եռաբլուրում չեմ տեսնում: Ամեն անգամ նրա լուսանկարի մոտ ասում եմ` ինձ ուժ տուր, որ պայքարեմ, ուրիշ բան չեմ ասում՝ ո՛չ առողջություն տուր, ո՛չ ներիր: Թող «ներիր» ասեն այն ծնողները, ովքեր 2018-ին ընտրեցին Նիկոլին:
Կարդացեք նաև
Արա Ռոստոմյան
«Որդիների կանչ» ՀԿ-ի համահիմնադիր
