Եթէ պահ մը մեր աչքերը սեւեռենք Հայաստանի անմիջական շրջապատէն անդին, հոն ալ կան իրարանցումներ եւ կացութիւններ վերիվայր շրջող փոթորիկներ: Միջազգային գետնի վրայ, քաղաքական իրավիճակը տարօրինակ նորութիւններով կը հարստանայ ամէն օր: Այդ բոլորը առիթներ կը ստեղծեն Ալիեւի համար, որպէսզի աւելի եւս ամրապնդէ իր «փառաւոր յաղթանակ»-ը: Այլ խօսքով, անիրաւ ոճրագործը կ’աշխատի օգուտ քաղել այդ վերիվայրումներէն, իսկ իրաւատէրը պատրաստ է ձեռքէ հանելու շահող խաղաքարտեր, ինչպէս՝ միջազգային ատեաններու ներկայացուած եւ լայն արձագանգ գտած՝ իրաւական հետապնդումները…
Միջազգային գետնի վրայ պատահածներուն շարքին, թերեւս անյարակից նկատուի այն՝ ինչ որ տեղի կ’ունենայ Գերմանիոյ մէջ: Ծանօթ է, որ անցեալ շաբաթավերջին, Գերմանիոյ մէջ տեղի ունեցած խորհրդարանական ընտրութիւններուն, եւ ինչպէս նախատեսուած էր ամիսներ առաջ, մեծ անկում կրեց վարչապետ Շոլցի Ընկերվար Ժողովրդավար կուսակցութիւնը (SPD). աւելի աջակողմեան՝ Քրիստոնեայ դեմոկրատականներն (CDU/CSU) ու յատկապէս ծայրայեղ աջակողմեանները (AfD). հնձեցին քուէներուն «առիւծի բաժին»-ը, արդիւնք մը՝ որ գոհունակութիւն պատճառեց… Թրամփի: Գերմանիոյ մէջ ծայրայեղ աջակողմեաններու յառաջխաղացքը եզակի չէ. Ֆրանսայի եւ Իտալիոյ մէջ ալ, այդ հոսանքները յառաջխաղացքի մէջ են եւ արդարօրէն ահազանգի կը մատնեն ժողովուրդները, յիշողութեանց մէջ վերականգնելով Հիթլէրն ու Մուսոլինին, որոնց բարեւելու ձեւերը կը կապկէ Թրամփի մէկ մտերիմը՝ Մասք…
Մեզ աւելի մօտէն հետաքրքրողը եւս պատահեցաւ քանի մը օր առաջ. Ուքրայինայի հիմնահարցին շուրջ Մ.Ա.Կ.-ի հանդիպումներուն, աներեւակայելի եւ պատմական վայրկեաններ ստեղծուեցան, երբ Ա.Մ.Ն. եւ Ռուսիա կողք-կողքի քուէարկեցին, հակադրուելով եւրոպացիներուն: Սա այլ ցուցանիշ մը եղաւ, թէ Արեւմուտք կոչուած զինակցութիւնը որքա՜ն պառակտուած է («մանրուք» են նոյնինքն Եւրոպական միութեան մէջ հակադրութիւններու շեշտաւորումը), իսկ Հայաստան կը վազէ դէպի Արեւմուտք, առանց հասկնալու, թէ ճիշդ ո՞ր Արեւմուտքին պէտք է ուղղէ իր աչքերը…
Այս պատկերին դիմաց, ինչպէ՞ս բացատրել Ուքրայինայի գլխիկոր եւ գլխակորոյս ղեկավար Զելենսքիի մէկ ամբոխահաճ հաստատումը, թէ պատրաստ է մինչեւ իսկ հրաժարելու իր պաշտօնէն, պայմանաւ որ, իր երկիրը անդամակցի ՆԱԹՕ-ին: Արդեօք, Զելենսքի չի նկատէր, թէ Վարշաւայի ուխտին նման՝ Ատլանտեան ուխտն ալ հասած է պատմութեան անցնելու սեմին: Բոլորովին այլ հարց է այն, որ ան արդէն պատրաստակամութիւն կը յայտնէ իր երկրի բնական հարստութիւնները նուիրելու Թրամփներու, երբ անդին կը խօսուի Ուքրայինայի կարողութիւններու շահագործման շուրջ Ուաշինկթըն-Մոսկուա համախոհութեան նախանշաններու մասին, իսկ այլ ուժեր իրենց դգալ-դանակ-պատառաքաղները կը պատրաստեն՝ կարկանդակէն պատառիկ մը ունենալու յոյսով…
Կարդացեք նաև
Աւելի չտարածենք Հայաստանի շրջակայքին եւ միջազգային գետնի վրայ ստեղծուած իրական եւ շինծու փոթորիկներուն շրջագիծը՝ տեսնելու համար, թէ այդ համայնապատկերին դիմաց, Ատրպէյճան ամէն օր ունի նոր սադրանք, նոր պահանջներ: Արիւնկզակ Պաքուն սրած է ատամները եւ ճարպիկութիւն խաղալով, եւ խորամանկօրէն խաբելէ ետք Հայաստանի վարչապետն ու իր ՔՊ-ական խմբաւորումը, պահը հասած կը նկատէ նոյնինքն հայորդին ներգրաւելու իր թակարդին մէջ, եւ հրապարակ կը նետէ նորութիւն մը, թէ՝ Ատրպէյճան կ՛ուզէ խաղաղութեան համաձայնագիր կնքել հայկական պետութեան, եւ ո՛չ թէ վարչապետին հետ: Վարչապետ մը, որ պարզ ու մեկին՝ ծախած է Արցախը, վարագոյրի ետին սակարկութեան նստած է Հայաստանէն նոր տարածքներ զիջելու համար, մի՛շտ գաղտօրէն, մի՛շտ ժողովուրդի կռնակէն…
Հայաստանի հանրապետութեան իսկական տէրը քաղաքացի՛ն է, հայորդին՝ որ պատրաստ չէ իշխանաւորներուն պէս իյնալու թշնամիին թակարդներուն մէջ, մանաւանդ կորսնցնելիք ժամանակ չունի ՝ պայքարելու համար արցախահայութեան վերադարձին, բանտարկեալներու ազատ արձակման, Հայաստանի պահպանման եւ բոլոր արդար իրաւունքներուն հետապնդման ի խնդիր:
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայրենիք» թերթի այս համարում
