Այս վարչախմբի իրականացրած «բարեփոխումների» և ոչ մի ծրագիր իրական բարելավման չի բերել:
Դատական «բարեփոխումները» տապալված են, դատարանների հեղինակությունը պատմականորեն ամենացածր կետում է:
Կրթության բնագավառում արվում է խոստացվածի հակառակը՝ պետական բուհերը դարձել են ՔՊ մասնաճյուղեր, ընդդիմադիր դասախոսները համատարած հեռացվում են աշխատանքից, դասավանդման որակն ընկնում է: Դպրոցներն անուշադրության են մատնված, կրթական ծրագրերը փոխվում են` թուրքական պատումներն աճող սերնդին պարտադրելու նպատակով, շարունակվում է թերֆինանսավորումը:
Սոցիալական ոլորտում բարեփոխումներ չկան, կենսաթոշակային ապահովությունը շարունակում է անբավարար մնալ, փոխարենը աճում են ոստիկանների և պետական ապարատի պարգևավճարները:
Կարդացեք նաև
Ներքին քաղաքականությունը դարձել է արտաքին քաղաքականության պատանդը:
«Հայաքվե» նախաձեռնություն
