«Հրապարակի» հարցերին պատասխանում է Կանադայում ՀՀ նախկին դեսպան Լեւոն Մարտիրոսյանը:
– Հայաստանում ադրբեջանցիների վերաբնակեցման մասին է արդեն խոսվում: Ադրբեջանի կողմից կա պահանջ, որ 300 հազար ազերի բնակեցվի Հայաստանում: Հայաստանը կարող է միջազգային ատյաններից հետ վերցնել Բաքվի դեմ բոլոր հայցերը եւ հետայսու որեւէ հայց չներկայացնել Բաքվի բռնապետական, ավտորիտար, արնախում ռեժիմի դեմ: Դա արվում է Ալիեւի հետ իբրեւ թե խաղաղություն հաստատելու համար: Ի՞նչ հետեւություններ եք անում՝ լսելով այս ամենի մասին:
– Նույն գործընթացի տարբեր շղթաների մասին է խոսքը, խոսքը Հայաստանի արտաքին քաղաքականության, եթե չասենք՝ տապալման, ապա գոնե խիստ թուլացման եւ դիվանագիտության լուրջ բացթողումների մասին է: Այն կետին ենք հասել, որ Ադրբեջանը Հայաստանին սահմանադրական փոփոխություններ ու 300 հազար ադրբեջանցու Հայաստանում բնակեցնելու պահանջ է ներկայացնում: Սա նշանակում է, որ Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը լուրջ ձախողումների է ենթարկվել: Ինչո՞ւ է արտաքին քաղաքականությունը ձախողվել մի երկրում, որը խիստ կախված է իր արտաքին քաղաքականությունից։ Սա է հարցը: Հայաստանը պետք է դաշնակիցներ ձեռք բերեր, եղած դաշնակիցների հետ հարաբերություններն ամրապնդեր, տարբեր արտաքին քաղաքական հարցեր լուծեր, սակայն այսօր մեծ խնդիրների առաջ է կանգնած:
– Նաեւ հայ ռազմագերիներին Հայաստանը չի պահանջում Բաքվից:
Կարդացեք նաև
– Սա էլ նույն խնդրի շարունակությունն է: Գերիների հարցը եւս արտաքին քաղաքականության եւ ձախողված դիվանագիտության արդյունքն է: Չես կարող արտաքին հարաբերություններում այսքան թույլ լինել կամ ընդհանրապես չլինել եւ խնդիրներ լուծել: Եթե դու նախընտրում ես արտաքին քաղաքականություն չունենալ, ապա ոչ մի հարցում հաջողություն չես ունենալու: Ինչպես միշտ, պետք է մատնանշենք Իսրայելը, որը մեզ համար պետք է օրինակ լիներ: Այն բավականին փոքր երկիր է, շրջապատված թշնամիներով, կարողանում է իր դիվանագիտական հարաբերություններով ու ռազմական ուժով իր առջեւ ծառացած բոլոր հարցերը լուծել` արդյունավետորեն: Մենք Իսրայելից շատ բան ունենք սովորելու:
Հայկ ԳԵՎՈՐԳՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում
