«Հրապարակի» զրուցակիցը «ՀայաՔվե» նախաձեռնության անդամ Արամ Պետրոսյանն է:
– Նիկոլ Փաշինյանն Արցախի թեմայով նախկին 3 նախագահներին հրավիրեց բանավեճի, մերժում ստացավ եւ նրանց հորդորեց գնալ թոշակի` չխառնվել քաղաքական հարցերին: Արժե՞ր Փաշինյանի առաջարկն ընդունել եւ գնալ բանավեճի:
– Նախագահները բավականին դիպուկ արձագանքեցին նրա առաջարկին, հատկապես ինձ շատ դուր եկավ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի պատասխանը, ճիշտ կլինի, որ բանավեճը լինի Նիկոլն ընդդեմ Նիկոլի (նախկին Նիկոլը): Իրականում ի՞նչ կարիք կա բանավիճել 100 տոկոսանոց հարցերի շուրջ: Այն, որ Նիկոլ Փաշինյանն է հանձնել Արցախը, այն, որ նա է բանակցային պրոցեսները տապալել, այն, որ նա է հայտարարել, որ բանակցություններ է սկսել սեփական զրոյական կետից, բոլորս ենք հիշում, անկախ այն բանից, թե նա որքան կհրաժարվի իր ասածներից: Ես կարծում եմ, որ 3 նախագահները եթե համաձայնեին բանավեճի գնալ այդ մարդու հետ, կստացվեր, որ ցածրանում են:
– Ոմանք ասում են` Փաշինյանն այնքան արդար է ու ճիշտ, որ պատրաստ է բանավիճել նախկինների հետ, իսկ նախագահները թաքցնելու բան ունեն, ուստի հրաժարվում են:
Կարդացեք նաև
– Փառք Աստծո, այդ զանգվածը փոքր է, սակայն կա ու կլինի միշտ: Իմ, Ձեր եւ մեզ նման մարդկանց հայրենասիրությունն այնքան անհերքելի է, որքան Նիկոլի դավաճան լինելը: Այդ մարդը ցանկացած պատասխան մանիպուլացնելու է, անգամ եթե Նիկոլին ասեն` սպիտակը սպիտակ է, նա հաջորդ օրն ասելու է՝ սպիտակ է, սակայն սեւ է: Այս մարդու հետ օրակարգ մտնել այն բանի համար, որ ինչ-որ մարդկանց ինչ-որ բան ապացուցես, աբսուրդ է, անկարելի է:
Վաղուց անցել է 2018 թվականը, եւ նրա մանիպուլյացիաներին էլ ոչ ոք չի հավատում… Վաղն ասելու է. «Ես փրկեցի 50 հազար զինվորի կյանք, որովհետեւ, եթե Սյունիքը չհանձնեի, 50 հազար կզոհվեր: Ես փրկեցի 150-200 հազար սյունեցու կյանք» եւ այլն: Նա միայն փրկող է: Նրա բոլոր դավաճանությունները «հանուն» ինչ-որ բանի են: Եթե մի մարդ հայրենիք է հանձնում ու ասում` իմ միակ մեղքը հայրենասիրությունն է, էլ ի՞նչ ասես այդ մարդուն: Անառակը երբեք չպետք է բարոյականությունից խոսի:
Հայկ ԳԵՎՈՐԳՅԱՆ
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում
