Vatican News. Արտօ Թունջպոյաճեանն իր երաժշտութեան միջոցով խաղաղութեան, մարդասիրութեան և միասնութեան ուղերձներ է փոխանցում։ Նրա «սիրոյ, յարգանքի և ճշմարտութեան» հայեցակարգը կենտրոնական է իր ստեղծագործութեան մէջ, մի փիլիսոփայութիւն, որը նա կարծում է, որ կարող է գերազանցել մշակութային և քաղաքական սահմանները: Թունջպոյաճեանի համար երաժշտութիւնը ոչ միայն արւեստի ձև է, այլ բուժման և հասկանալու միջոց:
Արտօ Թունջպոյաճեանը՝ Կրեմմիի մրցանակակիր հայ երաժիշտ, որը յայտնի է աւանդական ժողովրդական երաժշտութեան և ավանգարդ հնչիւնների իր իւրայատուկ միաձուլմամբ։ Թունջպոյաճեանի երաժշտութիւնը, որը յաճախ նկարագրւում է որպէս «ավանգարդ ֆոլկ», գրաւում է Հայաստանի ոգին` միաժամանակ ճեղքելով ժողովրդական երաժշտութեան սահմանները:
Արտօ Թունջպոյաճեան ծնուել է Թուրքիայում 1957 թուականին, հայ ընտանիքում, մեծացել է հզօր մշակութային ժառանգութեամբ, որը մեծ ազդեցութիւն է ունեցել նրա գեղարուեստական ուղու վրայ։ Հայոց ցեղասպանութեան հետ կապուած նրա ընտանիքի պատմութիւնը խորապէս ձևաւորել է նրա աշխարհահայեացքը և երաժշտութեան միջոցով իր արմատներին կապուելու ցանկութիւնը: Թունջպոյաճեանի եղբայրը՝ Օննոն, նոյնպէս նշանաւոր երաժիշտ էր, և նրանք միասին ուսումնասիրեցին իրենց հայկական ժառանգութեան երաժշտութիւնը։
Իր վաղ տարիներին Թունջպոյաճեան փորձեր է արել հայկական աւանդական գործիքներով, ինչպիսիք են դուդուկը և զուռնան՝ միախառնելով այդ հնչիւնները ճազի և այլ ժանրերի հետ: Նրա երաժշտականոճը և՛ առանձնայատուկ է, և՛ անսովոր՝ համադրելով ֆոլկ, ջազ և էքսպերիմենտալ երաժշտութեան տարրեր՝ ստեղծելով ձայն, որը եզակիօրէն իրենն է: Նրա աշխատանքը յաճախ ընդգծում է հոգևոր և ֆիզիկական ոլորտների կապը, որը նա անվանում է «ավանգարդ ժողովրդական»։
Կարդացեք նաև
Հաղորդաշարը պատրաստեց` Ռուզաննա Պետրոսեանը:
Նյութն ամբողջությամբ՝ սկզբնաղբյուր կայքում:
