ՔՊ-ականները պնդում են, որ աշխատանքից ազատվածները կշարունակեն մնալ իրենց «քաղաքական թիմում»: Նախ՝ այդ հասկացությունը չափազանց մշուշոտ է: Իմ պատկերացմամբ` նման թիմ կարող է ձեւավորվել, եթե մարդկանց այդ խումբը կիսում է որոշակի գաղափարախոսական դրույթներ: Կամ՝ ձեւ է անում, որ կիսում է: Օրինակ, ՀՀԿ-ականները պնդում էին, որ իրենք «նժդեհական» են՝ չնայած ճնշող մեծամասնությունը պատկերացում անգամ չուներ, թե ինչ է դա նշանակում: Հետո պարզվեց, որ նրանց մի մասը նույն հաջողությամբ կարող են նիկոլական դառնալ:
Կդժվարանամ ասել, թե որն է ՔՊ-ականների գաղափարախոսությունը՝ նախեւառաջ այն պատճառով, որ մինչեւ 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ը նրանց առաջնորդը պատմության, Արցախի, Անկախության հռչակագրի մասին մի բան էր ասում, իսկ պարտությունից հետո՝ տրամագծորեն հակառակը: Այնպես որ, «իշխող քաղաքական թիմ» հասկացությունը կեղծ էր 2018-ից առաջ ու կեղծ է նաեւ հիմա: Կան նախագահի կամ վարչապետի ծառաներ, որոնք առաջին դեմքի փոփոխությունից հետո գնում են նոր տիրոջը ծառայելու կամ հեռանում են ասպարեզից:
Բայց այստեղ կա ավելի կարեւոր հարց: Ո՞վ ասաց, որ Քննչական կոմիտեի, Հակակոռուպցիոն կոմիտեի եւ Բարձրագույն դատական խորհրդի ղեկավարները պետք է լինեն ՔՊ «քաղաքական թիմից» կամ, եթե ավելի ճիշտ ձեւակերպենք՝ այսօր իշխող քաղաքական թայֆայից: Իմ պատկերացմամբ, որքան հեռու են նրանք այդ «թիմից», այնքան լավ, որովհետեւ պաշտոնյաների գործունեության մեջ չպիտի լինի քաղաքական մոտիվացիա:
Բայց ինչպե՞ս չլինի, եթե ավելի քան 6 տարվա իշխանական քարոզչության մեխն է «նախկին թալանչիների դեմ պայքարը», ինչպես նաեւ դատավորներին «արդարադատների» եւ «պատերի տակ վնգստացողների» բաժանելը: Զարմանալի՞ է արդյոք, որ Փաշինյանի այս աշխատակիցներն իրենց պաշտոններում ողջ ջանասիրությամբ իրականացնում էին իրենց շեֆի այդ «դիրեկտիվները»: Այդ իմաստով, այո, միանգամայն ճիշտ է նրանց «քաղաքական թիմի անդամ» անվանելը:
Կարդացեք նաև
Ուրիշ հարց, որ Փաշինյանի ստորադասներն իրենց դրսեւորում են տարբեր «քաղաքական ջերմաստիճանով»: Կարեն Անդրեասյանը հանդես էր գալիս բավականին էմոցիոնալ «հակաընդդիմադիր» («հականախկինական») հայտարարություններով: Իսկ Սրբուհի Գալյանը, եթե լրագրողներն իրեն չդրդեն, «ինքնակամ» երբեք հրապարակավ չի խոսի իրավաբանական ոլորտից դուրս գտնվող թեմաներով: Դրանք, ինչ խոսք, զուտ երանգներին վերաբերող տարբերություններ են: Բայց բացառված չէ, որ այժմ գերակշռող կլինեն երկրորդ տիպի պաշտոնյաները:
Արամ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
