Քաղաքագետ Գագիկ Համբարյանն ասում է՝ վեց ու կես տարի անձը երկրի վարչապետ է, խայտառակ իրավիճակ է իրավապահ համակարգում:
«Եթե Սերժ Սարգսյանի կառավարման տարիներին իրավապահ համակարգը վատ էր գործում, ապա Նիկոլի կառավարման տարիներին սարսափելի վատ է գործում: Չեք պատկերացնում, թե ինչ խայտառակ փաստաթղթեր եմ ստանում Հակակոռուպցիոն կոմիտեից: Բացահայտ կեղծիքներով, ստերով, կեղծ տեղեկություններով լի պատճառաբանություններով քրեական գործեր չեն հարուցվում: Այդ ամեն ինչի հեղինակը Նիկոլ Փաշինյանն է: Արցախյան վերջին պատերազմից հետո նա ասաց՝ այո, պատասխանատուն ես եմ, բայց հո մեղավորը չեմ: Նույնը հիմա է անում: Նա տեսավ, որ իր «գեղցու ոճով կրուտիտները», որ նա պատասխանատու է, բայց մեղավոր չէ, աշխատում են:
Այսպիսի այլանդակություն եղել է միջնադարյան Ռուսաստանում, երբ ժողովրդին ասում էին՝ ցարը լավն է, բայց նրա նշանակած նախարարները վատն են: Դա եղել է 18-րդ, 19-րդ դարերում, այն դեպքում, երբ բնակչության 95 տոկոսն անտառաճանաչ է եղել: Հիմա այդ պրիմիտիվ, անասնական մեթոդները Նիկոլը կիրառում է 21-րդ դարում Հայաստանում: Ցավով պետք է արձանագրեմ, որ դա նրա մոտ ստացվում է, այն էլ՝ շատ հաջող: Նա այդ օրն ընդդիմադիրի կեցվածք էր ընդունել կառավարության նիստում և այնպիսի տպավորություն էր թողնում հանրության վրա, որ ինքը ոչնչից տեղյակ չէ: Մտածող մարդը պետք է հասկանար այս ամեն ինչի հիմքը, և ընդամենը մեկ հարց ուղղեր վարչապետին՝ այսինքն, դու այնքան անճար ես, այնքան ոչնչություն ես, որ քո ասածները քո ենթակաները ամիսներով, տարիներով չեն անո՞ւմ: Շարունակում են մեղադրել «նախկիններին»: Եթե հիմա էլ ինչ-որ բան ես խոսում, ինչ-որ նիկոլական, ինչ-որ «ժող ջան» ասում է՝ «նախկինները»:
«Նախկիններից» Սերժ Սարգսյանը 10 տարի է կառավարել, նույնքան կառավարել է Ռոբերտ Քոչարյանը:Իրենց սիրելի կուռքը վեց ու կես տարի երկիր է ղեկավարում, մինչև հիմա իր բոլոր հանցագործությունները, իր բոլոր բացթողումները, իր բոլոր սխալները բարդում է «նախկինների» վրա: Եվ դա անցնում է, դրա համար էլ այս մարդն այլ բան չի հնարում, իրեն պետք չէ հնարել, որովհետև իր փոխարեն կհնարեն: Լրագրողը Երևանում հարցում է իրականացնում, ասում է՝ ո՞վ է տրանսպորտային կոլապսի մեղավորը, մեկն ասում է՝ Քոչարյանը: Քանի որ Նիկոլն այս մասսայի հետ գործ ունի, իրեն պետք չէ ինչ-որ նոր հնարքներ գտնել, նա գործի է դնում, ասենք, գեբելսյան մեթոդները: Ֆաշիստական Գերմանիայում ապատեղեկատվությունը որպես ճշմարտություն մատուցելու մեթոդի հեղինակը Գեբելսն էր, հիմա սա նրա մեթոդներն է կիրառում: Ինչպես էին ցարական Ռուսաստանում ցարի կողմնակիցները խաբում հանրությանը, նույն այս մեթոդներն է կիրառում: Կիրառում է միջնադարյան ապատեղեկատվության մեթոդներ: Այս մարդուն ուրիշ բան հնարել պետք չէ, նա գործ ունի մի հանրության հետ, որը պատրաստ է բառի բուն իմաստով ամեն անասունություն ընդունել որպես վերջին ճշմարտություն և դրանով պաշտպանել իրենց «փրկչին»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է Համբարյանը:
Կարդացեք նաև
Լուսինե ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Փաստ» թերթի այսօրվա համարում։
