ՔՈՓ29-ի վեհաժողովը ընթացքի մէջ է: Տակաւին Երեւանը չէ յստակացուցած իր մասնակցութիւնը: Պաշտօնական դիրքորոշումը կը բացակայէր` անորոշ ձգելով իշխանութիւններուն Պաքու մեկնելու որոշումը: Խորհրդարանի նախագահին վիճակուած էր յայտնաբար պարտականութիւն` յայտարարելու, որ եթէ ռազմագերիներու վերադարձ պիտի չըլլայ, ուրեմն Հայաստանի ներկայացուցիչին Պաքու մեկնիլը իմաստ չունի:
Այս յայտարարութիւնը քաղաքականօրէն ընկալելի էր:
Քաղաքականօրէն անընկալելին սակայն, խորհրդարանական մեծամասնութեան մերժումն էր Ազրպէյճանի մէջ պահուող հայ ռազմագերիներուն մասին ընդդիմութեան կողմէ առաջադրուած յայտարարութեան նախագիծին: Հոն ընդամէնը կ՛ըսուէր, որ միջազգային ընտանիքը պէտք է ճնշում բանեցնէ Ազրպէյճանին վրայ, որպէսզի ազատ արձակէ գերիները:
Այս յայտարարութեան ընտրուած պահը պարզ է: ՔՈՓ29-ը ընթացքի մէջ է, հարուածուած է Պաքուի հեղինակութիւնը, բազմաթիւ տէրութիւններու առաջին դէմքերը այս կամ այն պատճառով կը բացակային առնուազն բացման հանդիսութենէն: Աւելի՛ն. մարդու իրաւունքներու պաշտպան կազմակերպութիւններ, բնապահպանութեան կողմնակիցներ, լրագրողական շրջանակներ եւ կենսոլորտի, քարիւղի արտադրութեան եղանակի մասնագէտներ, երկրագունդի կլիմայով մտահոգ քաղաքացիական շարժումներու գործիչներ ողողած են ՔՈՓ29-ը Պաքուի մէջ կազմակերպելու որոշումին դէմ ընդդիմադիր դաշտը, պարզապէս ընդգծելու, որ Պաքուն եւ բնապահպանութիւնը հակացուցուած ուղղութիւններ են:
Կարդացեք նաև
Ուրեմն քաղաքական պահու ընտրութիւնը ընդդիմութեան կողմէ աւելի քան իմաստալից է եւ թիրախայնութեամբ յատկանշուած: Արցախի ժողովուրդին իրաւունքներու վերականգնման եւ գերիներու ազատ արձակման պահանջը ներկայ պահուն կրնար միջազգային հնչեղութիւն ստանալ: Քաղաքական իրադրութիւններու մէջ մարտավարական դասագրքային մօտեցում է տարբեր պատճառներով միեւնոյն թիրախին հարուածելու դիրքերու ամրացումը եւ միեւնոյն պահուն` արձակուող նետերու բազմացումը: Պաշտօնական Երեւանի նետը ցաւօք դուրս չեկաւ կապարճէն: Աւելի ճիշդ` հայրենի իշխանութիւնը չուզեց զայն արձակել Պաքուի ուղղութեամբ եւ համալրել դէպի Պաքու ուղղուող նետերը: Դառնալ անոնցմէ գուցէ ամէնէն հատուն:
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ազդակ» օրաթերթում:
