Այս խառնակ ժամանակների հենքին Հայաստանում իշխանական շրջանակներից դուրս քննարկվող ամենակենսահույզ թեման հայաթափված Արցախն է՝ արդյո՞ք հարցն այլեւս փակված է, եւ մենք մեկընդմիշտ կորցրինք մեր հայրենիքի մի մասը, թե՞ հիմնախնդրի ոչ հայանպաստ զարգացումների հունը ետ շրջելու որոշակի հույսեր, այնուամենայնիվ, դեռ պահպանվում են: Միանգամից արձանագրենք, որ վերջինիս օգտին վկայող ակամա ազդակներ մենք հաճախ ենք ստանում եւ, որքան էլ դա տարօրինակ հնչի, ստանում ենք Ադրբեջանից՝ անձամբ նախագահ Իլհամ Ալիեւից:
Այս մարդը պարբերաբար ջղաձգությունների մեջ է ընկնում՝ մերթ պահանջելով փոխել ՀՀ Սահմանադրությունը, մերթ տեղում կարգադրելով ավերել արցախյան քաղաքներն ու գյուղերը, պատմամշակութային կոթողները, մինչեւ անգամ հայկական գերազմանոցները, որպեսզի հայերը չվերադառնան: Երեւում է՝ Արցախի իրական տերերի վերադարձի տեսլականը նրան խիստ մտատանջում է, խաթարում հանգիստը, մատնում ներքին վախերը: Կարճ ասած՝ «գող՝ սիրտը դող»: Սակայն վախենալու լուրջ պատճառ, կարծես թե, ինքը չունի, քանի որ իր երկիրն ապահովագրված է բոլոր առումներով՝ պայմանագրային, էներգահումքային, դաշնակցային եւ այլն:
Չմոռանանք, որ 2021թ. հունիսի 15-ին Թուրքիայի եւ Ադրբեջանի նախագահները հայոց Շուշիում ստորագրեցին երկու երկրների գործակցության պայմանագիր, որը կոչվում է «Շուշիի հռչակագիր»: Այն ենթադրում է «փոխադարձ ռազմական օգնություն եւ սերտ համագործակցություն ռազմարդյունաբերության ոլորտում»: Իսկ ավելի վաղ՝ 2020-ի փետրվարի 22-ին՝ Ռուս-ուկրաինական պատերազմից բառացիորեն երկու օր առաջ, Ալիեւը Մոսկվայում ՌԴ նախագահի հետ ստորագրել էր ռուս-ադրբեջանական ռազմավարական հարաբերությունների հաստատման համաձայնագիր: Բաքուն համագործակցության փաստաթղթեր է ստորագրել նաեւ Իրանի, Մերձկասպյան տարածագոտու երկրների հետ:
Բացի դրանից՝ մոտակա ժամանակներում Հայաստանն Ադրբեջանի համար որեւէ վտանգ չի կարող ներկայացնել ո՛չ ռազմական, ո՛չ տնտեսական, ո՛չ ժողովրդագրական իմաստով, առավել եւս՝ Նիկոլ Փաշինյանի իշխանավարման օրոք: Եվ ամեն ինչից զատ՝ այդ երկրի դերն առաջիկայում մեծանալու է՝ պայմանավորված Եվրոպա մատակարարվող ադրբեջանական գազի ծավալների աճով: Բանն այն է, որ եկող հունվարից Ռուսաստանը դուրս է գալու «կապույտ վառելիքի» եվրոպական շուկայից: Ուրեմն՝ ինչո՞վ բացատրել Ադրբեջանի ղեկավարի անհասկանալի պահվածքը՝ ժամանակ առ ժամանակ նրա մոտ ի հայտ եկող հիստերիկ բռնկումները:
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայացք Երևանից» թերթի այս համարում
