Բարդ ծրագիր չէ այս իշխանության մշակած եւ հետեւողականորեն իրականացվող ծրագիրը: Մի կողմից՝ հեծանիվ քշել, ցուցահանդեսներ ու փառատոններ կազմակերպել, մարզեր այցելել, դպրոցականների հետ խարույկների շուրջ նստել ու նրանց անմեղ հարցերին պատասխանել, ուրախ-զվարթ դեմքով շրջել երկրով մեկ` սեփական տեսքով իսկ փորձելով ներշնչել հասարակությանը, որ ամեն ինչ ընտիր է. երկիրն անվտանգ է, եւ բնականոն կյանքը շարունակվում է, իսկ տագնապի ու անհանգստության ոչ մի կարիք չկա` մի լսեք Ալիեւին եւ մի հավատացեք մեր գլխին կախված վտանգների մասին ահազանգող մարդկանց: Դրանք հեքիաթներ ու չարախոսություններ են, Ալիեւի զառանցանքներն ու հինգերորդ շարասյան հորինվածքները:
Մի խոսքով, ձեւացնել, թե ամեն ինչ հրաշալի է` ոչինչ էլ չի եղել: Մի Արցախ էր` տվեցինք-պրծանք, հանգիստ ապրում ենք: Տավուշից մի կտոր ուզեցին` տվեցինք, առաջիկայում մի քանի բան էլ կուզեն` կտանք: Ասենք՝ որ Ջերմուկում ու Սեւ լճում են նստած Ալիեւի զինվորները, ո՞ւմ են խանգարում: Ոչինչ, որ նրանք Հայաստանում վերաբնակվելու ծրագրեր են կազմում, Արցախի հայկական հուշարձաններն են ավերում, Արցախի գործիչներին նոր մեղադրանքներ են առաջադրում: Կարեւորը՝ որ Հայաստանում «կյանքը շարունակվում է»:
Արմինե ՕՀԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այս համարում
