Վրաստանի խորհրդարանի նախագահ Շալվա Պապուաշվիլին ստորագրել է ԼԳԲՏ քարոզչությունն արգելող օրենքը, որը չէր ստորագրել Վրաստանի նախագահ Սալոմե Զուրաբիշվիլին:
Հիշեցնենք՝ Զուրաբիշվիլին օրենքի նկատմամբ վետո չէր կիրառել, այլ պարզապես առանց ստորագրելու վերադարձրել էր խորհրդարան:
Ֆեյսբուքյան իր էջում Պապուաշվիլին գրել է. «Այսօր, Վրաստանի Սահմանադրության համաձայն, ստորագրում եմ «Ընտանեկան արժեքների և անչափահասների պաշտպանության մասին» օրենքը, որը չի ստորագրել Սալոմե Զուրաբիշվիլին։
Խորհրդանշական է, որ անհայրենիք և արժեզրկված ընդդիմության նոմինալ առաջնորդը, որը դարձել է սիրելի նախագահ, հրաժարվում է ստորագրել մարդու համար ամենաարժեքավորը` ընտանիքն ու երեխաներին պաշտպանող օրենքը։
Կարդացեք նաև
Այս մերժումից պարզ է դառնում, թե որտեղ է կանգնած Սալոմե Զուրաբիշվիլին, և որտեղ են կանգնած ապազգային ընդդիմադիրները, որոնք բավարար համարձակություն չունեին իրենց կարծիքը բացահայտորեն արտահայտելու այս օրենքի վերաբերյալ և քվեարկության ժամանակ ամոթալի կերպով դուրս եկան դահլիճից։
Օրենքը, որը ես ստորագրում եմ, չի արտացոլում ընթացիկ, ժամանակավոր, փոփոխվող գաղափարներն ու գաղափարախոսություններ, այլ հիմնված է ողջախոհության, պատմական փորձի և դարավոր քրիստոնեական, վրացական և եվրոպական արժեքների վրա։
Հասկանում եմ, որ այս օրենքի ստորագրումը կհանգեցնի որոշ օտարերկրյա գործընկերների քննադատությանը, բայց մենք՝ վրացիներս, երբեք չենք վախեցել ուրիշների գնահատականներից, երբ դա են պահանջել մեր հավատը, ողջախոհությունն ու հավատարմությունը, և եւ երբ տեսել ենք, որ քաղաքակրթության հոսանքները սխալ ուղղությամբ են տանում:
Սա է մեզ հազարամյակների միջով անցկացրել: Ահա թե ինչպես ենք պահպանել մեր ինքնությունը:
Միևնույն ժամանակ, նույն օտար երկրում մենք տեսնում ենք միլիոնավոր մարդկանց, որոնք համաձայն են այս օրենքի հետ:
Այս օրենքը պաշտպանում է բոլոր քաղաքացիների իրավունքները, ներառյալ՝ խոսքի ազատությունը, առանց ոտնահարելու այլ մարդկանց իրավունքները, ինչն իրական ժողովրդավարության էությունն ու գաղափարն է:
Հանդուրժողականությունը եղել է, կա և կլինի վրաց ժողովրդին բնորոշ հատկանիշը:
Այնուամենայնիվ, մենք պետք է գիտակցենք նաև, որ հանդուրժողականություն նշանակում է միասին ապրել՝ հիմնված փոխադարձ հարգանքի վրա, այլ ոչ թե ապրել միմյանց հողի վրա եւ խախտել քաղաքացիական խաղաղությունը՝ անտեսելով այլոց համոզմունքներն ու արժեքները:
Այս օրենքը հանրային ամենամեծ աջակցությունն ունեցողներից է։ 2024 թվականի մայիսի 17-ին Վրաստանի շուրջ մեկ միլիոն քաղաքացի փողոց դուրս եկավ՝ դրանով իսկ հանրաքվե անցկացնելով այս օրենքի վերաբերյալ։
Օրենքի ընդունման գործընթացում մենք նաև քննարկումներ ունեցանք կրոնական դավանանքների ներկայացուցիչների հետ, և ինչպես Վրաց ուղղափառ եկեղեցին, այնպես էլ այլ կրոնական դավանանքները, լիակատար աջակցություն հայտնեցին այս օրենքին։
Հետեւաբար, այս օրենքի ստորագրումն ինձ համար ամենամեծ լեգիտիմությամբ ստորագրությունն է։ Ստորագրություն, որի հետեւում կանգնած է եւ՛ ազգ, եւ՛ վանք»։