Տավուշի մարզում իրականացված «սահմանազատումից» մի քանի ամիս է անցել:
Կիրանցում մարդիկ հարմարվել են դաժան իրականությանը: Բայց պատմում են, որ երբեմն ադրբեջանցիները` սահմանի այն կողմից, սադրում են հայկական կողմին, անգամ հայհոյում են, ծաղրում, քարեր նետում՝ փորձելով հրահրել հայերին: Մենք զրուցել ենք Կիրանցում ապրող մարդկանց հետ:
Կիրանցեցի Գոհար Վարդանյանն ասում է. «Եթե դպրոցի խաղահրապարակում գնդակ խաղացող երեխաները մի քիչ այն կողմ գնդակը նետեն, կարող է ադրբեջանական սահմանում հայտնվել: Ճանապարհ է, պատ` ադրբեջանցիներ: Փոխհատուցումների մասով էլ՝ 7-8 հոգի չի վերցրել, անգամ մարդ գիտեմ, որ ավելի քան 6 կտոր հողատարածք է կորցել, բայց ոչ մի դրամ չի վերցրել: Իրենց համար հողի դիմաց գումար վերցնելը բարոյական տեսանկյունից անընդունելի է: Ասում են` ավելի լավ է հողը մեզնից խլած լինեն, քան մենք դրա դիմաց գումար վերցնենք: Ասում են՝ եթե փող վերցնենք, կստացվի, որ ոչ թե հողերը վերցրել են, այլ մենք դրանք վաճառել ենք Ադրբեջանին: Ես չեմ մեղադրում ու չեմ դատապարտում նրանց, ովքեր վերցրել են այդ փոխհատուցումները, բայց հպարտանում եմ նրանցով, ովքեր հրաժարվել են այդ գումարներից: Մարդ գիտեմ, որին անգամ 200 հազար դոլար գումար են առաջարկել, հրաժարվել է, այն դեպքում, երբ արդեն իսկ իր տարածքն Ադրբեջանին են տվել»:
Հայկ ԳԵՎՈՐԳՅԱՆ
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
