Հանրությանը գրեթե ոչինչ հայտնի չէ, այսպես կոչված, «խաղաղության պայմանագրի» բովանդակության մասին: Մարդիկ չգիտեն, թե ինչ է Նիկոլ Փաշինյանը բանակցում ու համաձայնեցնում թշնամիների հետ: Սակայն դատելով ադրբեջանական կողմի՝ ժամանակ առ ժամանակ արվող «արտահոսքերից», համադրելով դրանք փաշինյանական իշխանության վարած աղետային քաղաքականության հետևանքների հետ՝ կարելի է ընդհանուր պատկերացում կազմել, որ ոչ մի լավ բան չի սպասվում, բնականաբար:
Ավելին, եթե նայենք, թե ինչ պահանջներ է դնում Ադրբեջանը, այսինքն՝ ինչ կետեր դեռ համաձայնեցված չեն, սարսափելի է անգամ պատկերացնել, թե ինչ կետեր են համաձայնեցված: Մեծ հաշվով, պատրանքներ չարժե ունենալ, եթե, իհարկե, ՔՊ վարչության անդամ չեք ու յոթ մղոնանոց քայլերով չեք սուրում դեպի «ապագակա»:
Ինչ վերաբերում է ընթացիկ իրողություններին, ապա ադրբեջանական կողմի շարունակական մերկացումները ևս գալիս են հաստատելու իրավացիությունը բոլոր այն փորձագետների, որոնք զգուշացնում էին, այսպես կոչված, հայ-ադրբեջանական «անմիջնորդ», ուղիղ բանակցությունների վտանգավորության մասին:
Մի առիթով արդեն նկատել ենք, որ այնքան էլ ճիշտ չէ հայ-ադրբեջանական բանակցություններն անվանել «անմիջնորդ»՝ նկատի ունենալով թուրքական գործոնը: Իրականում Թուրքիան խորապես ներգրավված է այդ «անմիջնորդ» բանակցություններում՝ որպես Հայաստանին ներկայացվող պահանջների կամ թելադրանքի համակարգող: Այսինքն՝ այդ «անմիջնորդ» բանակցությունների մի կողմում Հայաստանն է՝ միայնակ, իսկ մյուս կողմում Ադրբեջանն ու Թուրքիան, որոնք կարողանում են Փաշինյանից ստանալ այն ամենը, ինչ ուզում են:
Երկրորդ. «անմիջնորդ» բանակցություններում (եթե անգամ մի պահ վերանանք թուրքական գործոնից) չկան երաշխավորներ: Ենթադրենք՝ կողմերն ինչ-որ բանի մասին պայմանավորվել են կամ համաձայնեցրել են ինչ-որ կետ: Որտե՞ղ է երաշխիքը, որ այն իրականացվելու է, կողմերից մեկնումեկը այդ պարտավորությունից չի «թռնելու»: Այն էլ՝ ադրբեջանական կողմը, մանավանդ՝ Ալիևը, որ բազմիցս խախտել է ամենատարբեր պայմանավորվածություններ, այդ թվում՝ ԵԱՀԿ ՄԽ շրջանակում ձեռք բերված, էլ չենք խոսում հրադադարի մասին: Ալիևը պատերազմական հանցագործ է, որի հետ պայմանավորվելու մասին կամ որի հետ «խաղաղության պայմանագիր» կնքելով՝ որևէ հարց լուծելու մասին կարող է հուսալ միայն անհուսալիորեն միամիտ անձնավորությունը: Սա՝ շատ մեղմ ասած:
Արմեն ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Փաստ» թերթի այսօրվա համարում։
