«Հոդված կարո՞ղ եմ տնային կալանքի պայմաններում գրել և փաստաբաններիս միջոցով ուղարկել մամուլին»,- դատարանի դահլիճում նախագահող դատավոր Վահե Դոլմազյանին հարցրեց Արմեն Աշոտյանը՝ անդրադառնալով իր խափանման միջոցի փոփոխությանը։
Արմեն Աշոտյանը Վահե Դոլմազյանին խնդրեց մի քանի այլ հարցեր պարզաբանել՝ հանրային տպագիր քաղաքական խոսքիս ակտիվությունը Ձեր նշած սահմանափակմամբ պահպանվո՞ւմ է, թե՝ վերանայվում, պատգամավորները, որոնք իրավունք ունեին ինձ այցելել Նուբարաշենում, տնային կալանքի սահմանված ռեժիմում կարո՞ղ են գալ այցելության, թե՝ ոչ։ Վահե Դոլմազյանն ասաց, որ այդ հարցերին մանրամասն կանդրադառնա դատարանի որոշման մեջ։ Ասաց, որ ԱԺ պատգամավորների հետ շփումներն արգելելու նախադրյալներ չունի։
Դատական նիստի ավարտից հետո լրագրողների հարցերին ի պատասխան ասաց․ «Ամենակարևոր հարցը չէր հայ ժողովրդի կյանքում, հաճելի է, որ որոշ առաջընթաց կա։ Ակնհայտ է, որ իմ քաղաքական գործունեության խոչընդոտները չեն վերացել։ Ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել հարյուր հազարավոր մեր հայրենակիցներին, որոնք այս ընթացքում իմ ընտանիքի հոգսը թեթևացրել են։ Սա էլի անազատություն է, բայց անազատություն տնեցիքիս հետ։ Ուզում եմ ազատություն մաղթել մնացած քաղբանտարկյալներին։ Տնային կալանքը նույնպես քաղաքական բանտարկություն է, ասում է՝ մելոչ նո պրիյատնո։ Բոլոր դեպքերում կյանքը և պայքարը շարունակվում են»։
Հարցին՝ ե՞րբ վերջնականապես կփարատվեն կասկածները իր մասով, Արմեն Աշոտյանը պատասխանեց․ «Հին անեկդոտ հիշեցի՝ պորուչիկ Ռժևսկիին հարցնում են՝ էրեխեք սիրո՞ւմ եք, ասում է՝ էրեխեքին չեմ սիրում, բայց պրոցեսը սիրում եմ»։
Կարդացեք նաև
Տաթև ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
