Սրբազան պայքարը Բագրատ սրբազանին բերնով բանաձեւեց 3 հիմնական պահանջներ։
1) Առաջին հերթին վերջ տալ սուտի ու կեղծիքի տիրապետութեան՝ ներկայ իշխանութեան հրաժարումով,
2) Մասնագէտներէ բաղկացած նոր կառավարութեան կազմութիւն, եւ
3) Նոր ընտրութիւններ, որոնց պիտի չմասնակցին նոր կառավարութեան անդամները։
Կարեւոր է շեշտելը, թէ պայքարը նաեւ իր շուրջ համախմբեց նախկին դիւանագէտներ, արտաքին գործոց նախարարութեան նախկին բարձրաստիճան պաշտօնատարներ, որոնք արտաքին յարաբերութիւններու մշակման մէջ տասնամեակներու փորձառութիւն կուտակած էին։ Այս խումբը մէկը աւելի առիթներով, հանրային հարթակներէն ներկայացուց այս նոր, գալիք իշխանութեան արտաքին քաղաքականութեան ընդհանուր ուղղութիւնները, որոնք հիմնուած են բացառապէս հայկական օրակարգի, Հայաստանի պետական շահերը գերիվեր համարելու սկզբունքին վրայ՝ ի հակադրութիւն ներկայիս տիրող այն խառնաշփոթին, որ իշխանութեան ներկայացուցիչները լուրջ դէմքերով կը կոչեն «արտաքին յարաբերութիւններ»։
Սրբազան պայքարի կարեւոր առաջադրանքներէն մէկն ալ ընկերային-տնտեսական արդար կարգերու հաստատումն է, ուր պիտի դադրին շահագործումն ու չարահումները, մարդիկ իրենց իրենց աշխատանքին դիմաց պիտի ստանան արդար վարձատրութիւն եւ հետեւաբար նաեւ՝ պիտի ունենան արժանապատիւ կեանք։
Կարդացեք նաև
ԻՇԽԱՆՈՒԹԵԱՆ ՀԱԿԱԶԴԵՑՈՒԹԻՒՆԸ
Տրուած ըլլալով, որ Քպ-ական այս իշխանութիւնը ոչ ըսելիք, ոչ ալ ընելիք ունի գաղափարական դաշտէն ներս, փորձեց այս շարժումը ներքաշել ֆիզիքական բախումներու մէջ, օգտագործելով ոստիկանական-դատախազական-դատական ամբողջ համակարգը։
Այսպէս, մօտաւորապէս ամիս մը առաջ, երբ Սրբազան պայքարի համախոհները, գլխաւորութեամբ Բագրատ սրբազանին, հաւաքուած էին արտաքին գործոց նախարարութեան շէնքին դիմաց՝ ոստիկանութիւնը եւ ներքին զօրքերը հրմշտուք ու ապա բախումներ հրահրեցին։ Բազմաթիւ անձեր բերման ենթարկուեցան, ապա՝ դատական կարգով ձերբակալուեցան «խուլիգանութեան» մեղադրանքով, ներառեալ նախկին փոխնախարար Աշոտ Յարութիւնեանը, որ մինչ այդ կանգնած կը հետեւէր իրարանցումին՝ տեսանկարահանող գործիքներու դիմաց քաշկռտուեցաւ ու տարուեցաւ։ Շարժումը չ՚ինկաւ բախումներու՝ իշխանութեան լարած որոգայթին մէջ։
Յաջորդ օրը, նոյն զօրքերը Հ.Յ.Դաշնակցութեան Գերագոյն մարմնի նախագահ Աշոտ Սիմոնեանը 25-30 հոգիով խոշտանգեցին՝ ԳՄի շէնքին դիմացն իսկ, յուսալով որ բռնութեան մէջ կը ներքաշեն դաշնակցականները։ Իշխանութեան այդ փորձը եւս ձախողեցաւ։
Եւ վերջապէս, Յունիսի 12ին, երբ հազարաւոր ժողովուրդ հաւաքուած էր ԱԺի շէնքին մօտ, ուժայինները դարձեալ հրմշտուք-բախում ստեղծեցին ու ապա՝ աւելի քան 20 լուսաձայնային ձեռնառումբեր նետեցին բազմութեան մէջ, խոշտանգեցին լրագրողներ, ջարդեցին անոնց նկարահանող գործիքները։ Եղան մօտ 100 վիրաւորներ (ըստ ոստիկանութեան՝ նաեւ քանի մը ոստիկաններ)։
Բայց ժողովուրդը ոչ միայն խոյս չտուաւ դէպքին վայրէն (ինչպէս կը յուսար իշխանութիւնը), այլ աւելի՛ բազմացաւ։ Այս կէտը շատ կարեւոր է, որովհետեւ փաստօրէն Բագրատ սրբազանին գաղափարական պայքարի շեշտադրումները ամրապնդած են մարդոց հաւատքն ու կամքը, առանց տարիքի ու սեռի խտրութեան։
Կարեւոր է ընդգծելը, թէ Շարժման մասնակիցներուն մէջ աչքառու տոկոս կը կազմեն երիտասարդներն ու իգական սեռը (իր տարիքային բոլոր շերտերով)։ Իսկ Յունիսի 12ի «ռմբակոծումին», իգական սեռին ոչ իսկ մէկ ներկայացուցիչ խոյս տուաւ։
Իշխանութիւններու մանկապարտէզի մակարդակի մտայնութեան արտայայտիչն էին այն դրուագները, ուր հրմշտուք-բախումներուն ընթացքին, ոստիկանները կը հայհոյէին ժողովուրդին ու անոր կողմէ նետուած ջուրի «փլասթիք» շիշերը կը նետէին ժողովուրդին ուղղութեամբ…
ԱՅՍՕՐ
Ներկայիս, Սրբազան պայքարը կը գտնուի իր վերակազմակերպումի փուլին մէջ։ Տուեալները ցոյց կու տան, որ Բագրատ սրբազանը, իբրեւ այս շարժումին առաջնորդը, կ՚աշխատի հանրութեան բոլոր շերտերը համախմբելու սկզբունքով։ Այսինքն, հանրութեան բոլոր շերտերուն հետ (գործարարներ, զանազան մասնագէտներ, իրաւաբաններ, երիտասարդներ) երկխօսութիւն ստեղծելով, առաջ մղել ներքին համերաշխութեան մթնոլորտը, ընդդէմ սուտին ու կեղծիքին, որ ինչպէս ըսինք այս իշխանութեան յենարաններն են։
Այս գաղափարական դաշտը ընդարձակելու եւ ամրապնդելու համար, յառաջիկայ քանի մը շաբաթները կրնան վճռական ըլլալ Հայաստանի ու հայութեան համար։
Կը մնայ մէկ բան.- Սփիւռքը պիտի դադրի դիտողի դերին մէջ մնալէ ու իր յարմար տեսած եղանակներով պարտաւոր է ոչ միայն զօրակցելու, այլեւ մասնակցելու այս գաղափարական պայքարին ու շարժումին։
Որովհետեւ Հայաստանի փրկութեան ծանր պարտականութիւնը միայն հայաստանաբնակներուն պարտականութիւնը չէ՛։
Վաչէ ԲՐՈՒՏԵԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայրենիք» թերթի այս համարում
