Անվտանգության աղբյուրները մանրամասներ են հայտնում
«Լիբանանի հասարակական կարծիքը վերջին երկու օրերի ընթացքում զբաղված է եղել «բեռնատարների ձերբակալման մասին» (alarabiya.net) լուրերով: Բեռնատարները հնարավոր է բեռնված էին հյուսիսային Տրիպոլի նավահանգստից` նրանց ներսում նորարարական ձեւով»: Ըստ Ջոնի Ֆախրիի՝ «Առգրավվել է 704 մարտական ատրճանակ:
Բանակը հայտարարել է երկու բեռնատարներում 704 ռազմական ատրճանակի առգրավման մասին, որոնք նավով հասել են Տրիպոլիի նավահանգիստ։ Երկու բեռնատարներից մեկի բեռը բացահայտվել է այն բանից հետո, երբ այն բռնկվել է հյուսիսից Բեյրութ ճանապարհին էլեկտրական հոսանքի պատճառով: Պարզվել է, որ այն լիցքավորված է եղել շարժիչի վերեւում թաքցված մաքսանենգ ատրճանակներով։
Իսկ հետախուզությունը ձերբակալել է մի շարք անձանց, ովքեր կասկածվում են մաքսանենգության գործողությանը մասնակցելու մեջ»։
Կարդացեք նաև
Այս համատեքստում անվտանգության իրազեկ աղբյուրները բացատրել են Al-Arabiya.net-ին եւ Al-Hadath.net-ին, որ «լիբանանյան բանակի կողմից իրականացված հետաքննությունները ցույց են տվել, որ բեռնատարները, որոնցում առգրավվել են թուրքական ատրճանակները, պատկանում են (H) ընտանիքից մի պաղեստինցու, ով ապրում է Այն ալ-Դելբ տարածքում՝ Միեհ ճամբարի մոտ»։
Ըստ Al-Hadath.net –ի, Լիբանանի շուկա ներխուժած թուրքական ատրճանակների պատմությունը նորություն չէ, քանի որ տեղական լրատվամիջոցները նախկինում բարձրացրել են այդ հարցը՝ ուշադրություն հրավիրելով դրանց ցածր գների, երեխաների ու մեծահասակների շրջանում դրանց տարածման վրա, դրանց մաքսանենգության եւ անվտանգության մարմինների շրջանցմամբ իրականացվող վաճառքի վրա. «Հատկանշական է, որ լիբանանյան հետախուզությունը ձերբակալել է մի շարք անձանց, ովքեր կասկածվում են մաքսանենգ գործողության համար: Բանակը խուզարկել է այլ բեռնատարներ, որոնք ժամանել են երկրորդ բեռնատարով, որը տեղափոխում էր 304 թուրքական ատրճանակ, նավով դեպի Տրիպոլի նավահանգիստ: Պարզվել է, որ դրանք փոխադրում էին տարբեր նյութեր եւ ապրանքներ, օրինակ՝ երկաթ, չկար զենք կամ մաքսանենգ ապրանք, դրանք հայտնաբերվել էին նավերի ներսում»:
alarabiya.net-ի փոխանցամբ. «Լիբանանն ականատես է լինում անհատական զենքերի անվերահսկելի տարածմանը: Այդ զենքերը կարելի է գնել սեւ շուկայում դիլլերներից եւ մաքսանենգներից: Ճամբարների ներսում լիբանանյան կուսակցություններն ու պաղեստինյան խմբավորումները զենք են պահում։
Պաղեստինյան խմբավորումները պատասխանատու են պաղեստինյան փախստականների ճամբարների անվտանգության համար: Լիբանանի իշխանությունների հետ անուղղակի պայմանավորվածության համաձայն՝ լիբանանյան անվտանգության ուժերը չեն մտնում ճամբարներ»:
Պատրաստեց
Պետրոս ՄԱՆՈՒԿՅԱՆԸ
Հ.Գ.-Այս հոդվածում ուշադրության կենտրոնում սեւեռելու իմ նպատակը համեստ դիմումն է լիբանանահայ համայնքի առաջնագծում գտնվող քաղաքական առաջնորդներին եւ մտավորականներին: Ես կասկածի տակ չեմ դնում լիբանանահայ համայնքի վերնախավի հայրենասիրությունն ու անկեղծությունը իրենց մտավոր եւ գիտակցական մակարդակում, բայց տպավորություն է, որ հոգեբանորեն եւ ենթագիտակցական մակարդակով նրանք կարծես թե բարձր տագնապի մեջ չեն, եւ ինչ-որ տեղ իրենց մտավոր մոտեցումը նրանք ենթադրում են, որ վատագույն սցենարի դեպքում Հայաստանի Հանրապետությանը սպասվող լուրջ վտանգը, ինչ-որ կերպ բախտավոր է, որ հեռու են կրակի առաջին գծից։
Սա, իմ կարծիքով, հեռու է իրականությունից, եւ ղեկավարությունը թերագնահատում է թուրքական արձանագրության թշնամանքի եւ խորամանկության ամենաբարձր մակարդակն ու բնույթը, նրանք սխալ են հաշվարկում։ Մի սխալվեք, թուրքական քաղաքականության գիտակցությամբ նրանք հայկական սփյուռքը համարում են շատ լուրջ սպառնալիք, չէ՞ որ սփյուռքահայերը Հայոց ցեղասպանության ժառանգներն են, թուրքական քաղաքականությունը շատ հաջող էր թիրախավորել եւ ոչնչացնել սիրիահայ համայնքը, օգտագործել է կրոնական ծայրահեղականության քարտը։
Մենք չպետք է սկզբունքային դասական մոտեցման մակարդակով ենթադրություններ անենք՝ ենթադրելով, որ սա պարզապես բիզնես գործարք է, լավագույն իդեալական պաշտպանությունը, վատագույնը ենթադրելն ու սպասելը, վատագույն սցենարին պատրաստ լինելն ու երբեք չթերագնահատելն է։
Արդյո՞ք չափազանց ծայրահեղ է ենթադրել, որ այդ զինատեսակների մի մասն իրականում ուղղված է Լիբանանում հակահայկական գործողություններին զինելու կամ որոշ հակահայկական բջիջներ զինելու համար: Արեւմտահայերը ժամանակին նույնպես ծաղրում էին այդ գաղափարը Հայոց ցեղասպանությունից առաջ:
Ուշադիր հետեւում եմ հայկական սփյուռքի մոտեցմանը՝ տարբեր երկրներում, ինչպիսիք են Լիբանանը, ԱՄՆ-ը եւ Կանադան: Ինձ մոտ տպավորություն է, որ հայ քաղաքական միտքը դեռ մոտենում է Հայաստանի Հանրապետությանը սպառնացող ներկայիս գոյաբանական սպառնալիքին, որպես եւս մեկ նորմալ քաղաքական մարտահրավեր եւ դրանով զբաղվում է դասական ավանդական քաղաքական կուսակցական մրցակցությունով եւ հաշվարկներով՝ տագնապի եւ զգոնության ամենաբարձր մակարդակն ահազանգելու փոխարեն:
Իմ կոչը հայկական սփյուռքին. սա հավաքական սպառնալիք է, որն ուղղված է ողջ հայ ժողովրդին՝ Արցախը կործանող գորշ գայլը հիմա թիրախ է դարձնում Հայաստանի Հանրապետությունը եւ Սփյուռքը։
Սփյուռքի քաղաքական ինտելեկտուալ եւ փորձագիտական ղեկավարություն եւ վերնախավ. Հայաստան գալու ժամանակն է: Ժամանակն է ամրագրել Հայաստան առաջին չվերթը եւ կենտրոնանալ հավաքական պաշտպանության ռազմավարության ձեւավորման վրա:
«Առավոտ» օրաթերթ
25.05.2024
