Երևանի կենտրոնում միանգամից մի քանի տասնյակ հազար մարդկանց ներկայությունից սարսափահար ՔՊ-ականներն ավելի խելացի բան չէին կարողացել մտածել, քան սոցկայքերում շեֆի պատկերը տարածելը՝ «ՀՀ ընտրված վարչապետ» գրությամբ։ Պատվերը, անկասկած, հենց շեֆն էր իջեցրել՝ դրանով իսկ ցույց տալով, որ իր հրաժարականը պահանջողների դեմ ամենահզոր փաստարկը համարում է սեփական լեգիտիմությունը (ինչը ենթադրում է նաև, որ իրեն հրաժարական պարտադրելու ցանկացած քայլ ոչ լեգիտիմ է, հետևաբար՝ ապօրինի, ուստի ցանկացած ուժային հակազդեցություն կլինի միանգամայն օրինական)։
Իսկապե՞ս Նիկոլ Փաշինյանը ՀՀ լեգիտիմ վարչապետն է։ Քանի որ գոյություն ունի լեգիտիմության երկու տեսակ՝ ձևական և իրական, արժե քննարկել առանձին-առանձին։
Ձևականորեն Նիկոլ Փաշինյանը գուցե իսկապես էլ լեգիտիմ է, որովհետև 2021 թ․ ընտրությունների ժամանակ ամենաշատ ձայներն է ստացել։ Բայց ուշադրություն դարձրեք՝ այդ տրամաբանությամբ 2017-ին էլ Սերժ Սարգսյանն էր լեգիտիմ, որովհետև ՀՀԿ-ն ամենաշատ ձայներն էր ստացել, ընդ որում՝ անձամբ Նիկոլ Փաշինյանը ճանաչել էր այդ ընտրությունների արդյունքները ու հրապարակավ հայտարարել այդ մասին, այսինքն՝ 2018-ի ապրիլ-մայիսին իշխանությունը չանթելով, Նիկոլը քրեական հանցանք էր գործել։ Երևի այսքանով էլ այս թեման փակենք, որովհետև եթե շարունակենք՝ դրանով իսկ կուրվագծենք այն քրեական հոդվածներից առնվազն մեկը, որով Նիկոլը վաղ թե ուշ կանգնելու է իր իսկ անոնսած գնդակահարության պատի տակ։
Մարկ ՆՇԱՆՅԱՆ
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Չորրորդ իշխանությունում»
