Ի՞նչ է պահանջում ժողովուրդն իշխանությունից. իրականում շատ քիչ բան: Երկիրը չտանել ցնցումների, ռիսկերի, չսադրել ու չվտանգել մեր պետությունը, կարողանալ տարբերակել թշնամիներին ու բարեկամներին: Եվ դրա արդյունքում այնպես անել, որ շարքային հայ մարդը հանգիստ աշխատի, ապրի` առանց մեծ քաղաքականության մեջ մխրճվելու, առանց վաղվա օրվա հանդեպ տագնապի: Վատ է, երբ սովորական քաղաքացին օրվա հոգսը հոգալու փոխարեն սկսում է մտածել իր ընտրած իշխանությունների փոխարեն եւ լարված սպասում է, թե վերջինս ինչ հերթական ավատյուրան է ձեռնարկելու, ինչ անհեթեթ ու կործանարար որոշում է կայացնելու:
Եթե մի փոքրիկ Ադրբեջանի հարցը չի կարողանում այդ Եվրոպան լուծել, ինչպե՞ս է լուծելու Հայաստանի դավաճանությունից կատաղած Ռուսաստանի հարցերը: Եվ եթե խաղաղության պայմանագիրը միայն մեր շահերից չի բխում, այլ նաեւ Ադրբեջանի, ինչո՞ւ է ագրեսորը շարունակում սպառնալիքի լեզվով խոսել մեզ հետ:
Արմինե ՕՀԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
