2016 թվականի հոկտեմբերյան մի օր Նիկոլ Փաշինյանն ամբիոնից ելույթ է ունենում (այսօրվա ընդդիմությունից նման մի ելույթ լսելու կարոտ մնացինք մենք) եւ ասում է․ «Երբ որ էստեղ խոսում են, թե ինչու Հայաստան ներդրում չի գալիս, եւ խոսում են ինչ-որ գործակիցների մասին, մոռանում են ամենակարեւորի մասին, ասել եմ՝ եթե ուրիշ երկրներում կարեւոր է Դոու Ջոնսի կամ Նազդակի գործակիցը, ՀՀ-ում վճռականը Սաշիկի գործակիցն է։ Ընդ որում՝ սա ոչ միայն վերաբերում է կոնկրետ անձի, այլ էն համակարգին, էն տնտեսական շահերին, որ մշտապես ներկայացված են ԱԺ-ում եւ իշխանության մեջ։ Հիմա պատրաստվո՞ւմ է արդյոք Կարեն Կարապետյանի կառավարությունը որեւէ բան անել Սաշիկի գործակիցը որեւէ ձեւով չեզոքացնելու համար»։
Խոսքը, բնականաբար, Սերժ Սարգսյանի եղբայր Սաշիկի մասին է, որը «50/50 փայ էր մտնում» բոլոր բիզնեսներում եւ, ըստ Փաշինյանի, խանգարում, որ Հայաստան ներդրումներ գան։ Ճիշտ է՝ 2018-ից հետո ողջ պետական համակարգն աշխատեց, որ Սաշիկի 50 տոկոսները հայտնաբերի, եւ ոչ մի հաջողություն չունեցավ, բայց փաստ է, որ «Սաշիկի գործակիցը» չեզոքացված է, սակայն ներդրումների հոսքն էլ կարծես չի աճել։
Արմինե ՕՀԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում
