Արցախից բռնի տեղահանված Կարինե Պետրոսյանը հիշում է իր առաջին կարի մեքենան։ Տնտեսագիտություն էր սովորում, բայց համարձակ մտքերն հագուստի մոդելավորման ասպարեզում էին։
…Դրական արձագանքներից ոգևորված 2022թ. նոյեմբերի սկզբին Կարինեն որոշեց հիմնադրել իր բիզնեսը։ Հասցնում էր համատեղել փոքրիկի խնամքը, հաշվապահի աշխատանքը, իսկ երեկոյան ժամանակ էր գտնում ստեղծագործելու: Անհրաժեշտ էր մտածել գեղեցիկ և հիշվող լոգո, բրենդի անուն: Այն պետք է պարտադիր լիներ հայկական և հեշտ արտասանվեր օտար լեզուներով: Գտնվեց՝ «Սիրուն կար»։
Ընկերության համար դժվարությունները սկսվեցին 2022թ ձմռանը, երբ ադրբեջանցիները արգելափակեցին Լաչինի միջանցքը։ Կտորի ու թելերի պակաս կար։
«Մայրիկները բողոքում էին մանկական տակդիրների պակասից: Ես որոշել էի բազմակի օգտագործման տակդիրներ կարել: Սեպտեմբերի 18-ին կայքում հայտարարություն տեղադրելուց հետո տասնյակ պատվերներ ստացա։ Սեպտեմբերի 18-19-ի գիշերը չեմ քնել։ Ուզում էի գոնե 3-4 հոգու պատվերները հասցնել կատարել: Ցավոք, չեն հասցրել վերցնել, քանի որ սեպտեմբերի 19-ի կեսօրին վերսկսվեց պատերազմը։ Պատսպարվեցինք նկուղում, և այդ տակդիրները տվեցի այնտեղ գտնվող երեխաներին»,- պատմում է նա։
Կարդացեք նաև
2023թ սեպտեմբերից Կարինեն ու ամուսինը Երեւանում են, աշխատում են մասնագիտությամբ, բայց որոշեց Հայաստանում ևս զբաղվել հագուստի մոդելավորմամբ։ Ֆինանսավորման հարցում օգնել է Եվրասիա Բարեգործական հասարակական կազմակերպությունը:
Տաթև Ազիզյան
Նյութն ամբողջությամբ՝ «Ա1+»-ում
