Մի անգամ Փաշինյանը գնաց Եվրոպա, Ալիևի հետ հանդիպեց, ճանաչեց Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը՝ Արցախով հանդերձ, Արցախը դատարկվեց: Ռուսաստանի խաղաղապահ առաքելությունն էլ իմաստազրկվեց: Մեծ հաշվով, Ռուսաստանին տարածաշրջանից դուրս մղելու առաջին խոշոր արարն իրականացվեց:
Այս անգամ Փաշինյանը գնաց Եվրոպա ու հայտարարեց ՀԱՊԿ-ում Հայաստանի անդամակցությունը սառեցնելու մասին: Սա Ռուսաստանին տարածաշրջանից դուրս մղելու երկրորդ խոշոր արարն էր:
Մինչ Ռուսաստանը բացատրություն է պահանջում, թե էս ի՞նչ հաշիվ է, Ֆրանսիայի հետ սկսվել է սիլի-բիլիի գործընթացը, Մակրոնը հայտարարում է, որ սրանից հետո տիրություն է անելու Հայաստանին:
Իսկ Ռուսաստանին պետք է տշել: Հետաքրքիր է, որ տարիներ շարունակ Հայաստանը համարվում էր տարածաշրջանում Ռուսաստանի ֆորպոստը, ինչպես մի անգամ հայտարարեց ՌԴ Պետդումայի նախագահ Գրիզլովը, իսկ հիմա սարքել են Ռուսաստանի ետնաբակ: Այդպես էր որակել Politico պարբերականը, որը գրել էր, թե «Ֆրանսիան իր դրոշն է բարձրացրել Ռուսաստանի ետնաբակում՝ Հայաստանի հետ զենքի մատակարարման գործարքների միջոցով»:
Կարդացեք նաև
Հայաստանում Ֆրանսիայի դեսպան Օլիվիե Դըկոտինյին նույնիսկ արձագանքեց այս հրապարակմանը՝ X-ի իր միկրոբլոգում գրելով, թե «Հայաստանը որևէ մեկի «ետնաբակը» չէ, այլ բարեկամ և ժողովրդավարական երկիր է, որի ինքնիշխանությանն ու տարածքային ամբողջականությանը սատարում է Ֆրանսիան»:
Ահա այսպես, աստիճանաբար Փաշինյանի իմաստուն քաղաքականության արդյունքում Հայաստանը վերածվում է գերտերությունների բախման թատերաբեմի: Բուն Հայաստանում են հարաբերություններ պարզելու, Հայաստանի, ՀՀ քաղաքացիների հաշվին: Թե ինչ գին ենք վճարելու այս արկածախնդրությունների համար, եկեք բան չասենք: Գուցե մնացել է թուլանալն ու հաճույք ստանալը: Խաղաղության խաչմերուկից էր ճամարտակում, բայց իրականում Հայաստանը դառնում է պատերազմի խաչմերուկ:
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Չորրորդ իշխանություն»–ում
