ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության պատգամավոր Տիգրան Աբրահամյանը խորհրդարանում լրագրողների հետ ճեպազրույցում անդրադարձավ բանակում ոչ մարտական պայմաներում մահացություններին։
«Նախ ցավակցում եմ զինծառայողների հարազատներին։ Զինված ուժերում գրանցվող ցանկացած այսպիսի միջադեպ, անկախ նրանից, թե ինչ պատճառահետեւանքային կապ ունի, մեզ համար մեծ ողբերգություն է։ Այս մասով իրավիճակը կարելի է դիտարկել երկու մակարդակում։ Առաջինը բուն քրեական գործերն են եւ այն իրավական գործընթացը, որը պետք է տեղի ունենա, եւ պետք է հստակ լինեն իրավիճակի ողջ տրամաբանությունը եւ հանգամանքները, որպեսզի հստակ հասկանանք, թե որտեղ են խնդիրները»,- ասաց նա։
Ըստ Աբրահամյանի՝ պետք է հասկանալ յուրաքանչյուրի պատասխանատվության չափաբաժինը՝ ռազմաքաղաքական ղեկավարություն, գումարտակ, զորամաս, զորամիավորում։
«Իսկ ինչ վերաբերում է հարցին, որ դեպքերը գրանցվում են, բայց լուծումներ չեն լինում, պետք է հետեւյալն ասել։ Ամբողջ խնդիրն այն է, որ քանի որ բուն պատճառները դուրս չեն բերվում, ըստ այդմ էլ լուծումներ չեն լինում։ Այս դեպքերից մեկի համատեքստում շատ է խոսվում, որ դեպքերը տեղի են ունենում մարտական դիրքերում քնելու եւ դրանից բխող կոնֆլիկտների հետեւանքով։ Սրա կարճ ճանապարհը, որն իշխանությունը տարբեր փուլում արել է, հրամանատարական տարբեր պաշտոններից ազատումներն են։ Մարդկանց ազատումները չեն բերում խնդրի լուծմանը, այսինքն՝ պետք է հասկանալ, թե կոնկրետ զինծառայողը մարտական դիրքում կամ հենակետում ինչո՞ւ է քնում։ Այսինքն՝ մենք կոնֆլիկտը քննարկում ենք որպես հետեւանք, բայց պետք է հասկանալ արմատները եւ փորձել լուծումներ տալ։ Ես այս պահին զինված ուժերում այդ լուծումները չեմ տեսնում, եւ իմ տպավորությամբ իշխանությունը, ինչպես մնացած դեպքերում փորձում է գնալ չոր իրավական գործընթացներով եւ հետագայում չկանխել նման գործընթացները»,- ասաց նա։
Կարդացեք նաև
Ռոզա ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ
Գլխավոր լուսանկարում՝ արցախյան պատերազմի «Քնած զինվորը»․ հեղինակ՝ Վաղինակ Ղազարյան