Դեկտեմբերի 19-ին Նիկոլ Փաշինյանի՝ «Հ1»-ին տված հարցազրույցն ավելի շատ հարցեր առաջացրեց, քան տվեց պարզաբանումներ:
Եթե մի կողմ դնենք արցախյան բանակցությունների պատմության, դրանց սկզբունքների մասին իրարամերժ ու վիճահարույց, երկար ու մշուշապատ դատողությունները, ապա ողջ հարցազրույցից կարելի է քամել մեկ որոշակի միտք. ՀՀ կառավարությունը հրաժարվում է Արցախի հարցից եւ, վերջնականապես, միջպետական պայմանագրի տեսքով ճանաչելու է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը՝ առանց Արցախի հայերի իրավունքների վերաբերյալ որեւէ արձանագրության: Սրանում է «Հ1»-ի զրուցակիցը տեսնում հայոց պետականության փրկության միակ ելքը, ինչպես նաեւ Հայաստանի ինքնիշխանությունը ՌԴ-ից պաշտպանելու երաշխիքը: Դրանից ենթադրելի է, որ հետագայում հնարավոր է՝ արտաքին վեկտորի կտրուկ փոփոխություն, այսինքն՝ ՀԱՊԿ-ից դուրս գալու գործընթաց եւ Արեւմուտքի հետ ռազմաքաղաքական պաշտոնական համագործակցության մեկնարկ:
Ահավասիկ՝ խնդրո առարկա հարցազրույցի հիմնական եւ բավականաչափ վտանգավոր ուղերձները: Եթե այս ամենին ընդդիմադիր քաղաքական ուժերը չդիմադարձեն պատշաճ այլընտրանքով եւ, հատկապես, արցախյան խնդրի լրջմիտ վերաիմաստավորմամբ ու ԼՂՀ ժողովրդի իրավունքների եւ ազատությունների գործնական պաշտպանությամբ, մեզ դժվար ժամանակներ են բաժին հասնելու: Ընդդիմությունը պետք է միավորվի եւ ասի իր վճռական խոսքը:
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայացք Երևանից» թերթի այս համարում
