«Մնայիք, պահեիք, չեք պայքարել»՝ սա ամենաաբսուրդային հայտարարությունն է, որ ընդհանրապես կարելի է լսել 9 եւ ավելի ամիսներ շրջափակման եւ բոլոր տառապանքների մեջ ապրած մարդու հասցեին…Կամ ասում են՝ այդքան զենք ունեիք, ինչու չկռվեցիք… Փաստերը ցույց են տալիս, որ մեկ օրվա ընթացքում 200-ից ավելի զոհ է տվել Պաշտպանության բանակը: Դա խոսում է այն մասին, որ պայքարել ենք անգամ անհավասար պայմաններում»,- ասաց Արցախի Մարդու իրավունքների պաշտպան Գեղամ Ստեփանյանը՝ «Մարդու իրավունքների ոտնահարումը՝ Բաքվից Երևան. ազդարարել, կանխարգելել, վերականգնել» թեմայով համաժողովի ժամանակ՝ անդրադառնալով արցախցիների հասցեին հնչած տարբեր անհարկի մեղադրանքներին:
«Մարդկանց ուղղակի պետք է բացատրել, որ եղած զենքը շրջափակման պայմաններում ընդամենը մի քանի օրվա պատմություն էր եւ հնարավոր չէր ոչինչ անել…Ոչ բոլորը կարող են սեփական դատողություններն անել, պետք է օգնել այդ մարդկանց, որ դիմադրողականություն ունենան՝հալած յուղի տեղ չընդունելու նման միֆային հայտարարությունները»,-ասաց Գեղամ Ստեփանյանը:
Խտրականության դրսեւորումների մասին խոսելիս՝ նա ասաց, որ դրանք որոշակի առումով առկա են կրթական հաստատություններում՝ պայմանավորված լեզվով եւ բարբառով: Միևնույն ժամանակ նշեց, որ կան դպրոցներ, օրինակ` Կոտայքի մարզում,որտեղ Արցախի բարբառով պատրաստվում են միջոցառումներ կազմակերպել, սակայն որոշ դպրոցներում երեխաների կողմից բուլինգի դեպքեր են նկատվում, որոնք պատշաճ արձագանքի չեն արժանանում:
Կարդացեք նաև
«Պռոշյան գյուղի դպրոցն էի այցելել, որտեղ հոգեբանը հետեւյալը պատմեց: Ասում է՝ նկատեցի, որ արցախցի երեխաներից մեկը մեկուսացել է, մոտեցա, հարցրի՝ ինչն է պատճառը, ասաց՝ այստեղ ոչ մեկ հայերեն չի խոսում…Այսինքն, երեխայի համար հայերենն այն լեզուն է, որով ինքն է խոսում… Սա էլ հաղթահարվող բան է, ուղղակի աշխատանք է պահանջում»,-ընդգծեց Ստեփանյանը:
Արցախի ՄԻՊ-ը խոսեց նաեւ պետական մարմիների հետ կապված խնդիրների մասին. «Այս օրերին սոցիալական ծառայություններ մատուցող կառույցներում, անձնագրային բաժիններում շատ մեծ են արցախցիների հերթերը, ընդ որում շատ հաճախ չկառավարվող հերթեր են: Սա իր հերթին խտրականության դրսեւորման նոր առիթ է տալիս: ՀՀ մեր հայրենակիցներն, օրինակ, ուզում են դիմել անձնագրային բաժին ինչ-որ փաստաթուղթ ստանալու համար, բայց տեսնում են մեծ հերթեր, ու միանգամից թեման բացվում է՝ այս արցախցիները եկան, չենք կարողանում ստանալ…»:
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
