Անշուշտ, հասկանում ենք, որ Փաշինյանի կառավարությունը խաղաղություն բառը քարոզչական նպատակներով է գործածում եւ ուզում է ագրեսորի ֆոնին հատկապես երդվյալ խաղաղասեր երեւալ, քանզի աշխարհը հոգնել է իր պատերազմներից եւ լսել անգամ չի ուզում ուրիշի պատերազմի մասին։ Նրա ականջին հաճելի է «խաղաղություն» բառի կրկնությունը, անգամ եթե այն բովանդակազուրկ է եւ սին։ Աշխարհը նաեւ հասկանում է, որ իր սուվերենությունը կորցրած եւ տաշեղի նման օվկիանոսում տարուբերվող Հայաստանի բուռն ցանկությունը՝ խաղաղության հասնելու ուղղությամբ, առոչինչ է։
Ոչ մի խաղաղություն թղթերով ու համաձայնություններով չի ապահովվում։ Քանի դեռ ագրեսորին չեն զսպել եւ նրա՝ պատերազմ տենչացող թաթիկներին չեն հարվածել, նա շարունակելու է իր ռազմաշունչ քաղաքականությունը՝ ծիծաղելի դրության մեջ դնելով պարտված, վախեցած եւ խաղաղություն մուրացող հնամենի մի երկրի՝ Հայաստանին։
Արմինե ՕՀԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
