«Օձաբերդ» ամրոցը կառուցվել է մոտ Ք․ա. 8-6 դդ․։ Ունի որմնահեցերով ու աշտարակներով հզորացված երկշար պարիսպներ, միջնաբերդ, շրջապատված է բնակելի թաղամասերի ավերակներով։ Վանի թագավորության միապետ Ռուսա I-ը (գահակալել է Ք.ա. 735-713 թթ.) նվաճել է Օձաբերդը, վերանվանել ուրարտական դիցարանի գլխավոր աստվածներից մեկի՝ ամպրոպի և պատերազմի աստված Թեյշեբայի անունով և այդ իրադարձությունը հաստատող սեպագիր արձանագրություն թողել ամրոցի մոտակա ժայռին։
Ուրարտական տիրապետության շրջանում «Թեյշեբաինի» ամրոցը հանդիսացել է Սևանա լճի հարավային ավազանի գլխավոր հենակետը, վերահսկել լճափով անցնող և դեպի Սոթքի ոսկու հանք տանող ռազմավարական ճանապարհը։
Թեյշեբաինի ամրոցում առաջին պեղումները կատարվել են 20-րդ դարասկզբին (հնագետ Ե․ Լալայան), ապա 1934 թ. (արշավախմբի ղեկ․՝ Բ. Պիոտրովսկի) և 2014-2019 թթ․ (արշավախմբի ղեկ․՝ Մ․ Բադալյան): Ուսումնասիրությունները ցույց են տալիս, որ Ռուսա I-ի նվաճումից հետո ամրոցը վերակառուցել է և շարունակել ծառայել որպես անառիկ ամրոց։
«Պատմամշակութային արգելոց-թանգարանների և պատմական միջավայրի պահպանության ծառայություն» պետական ոչ առեւտրային կազմակերպություն
