«Մարդը կարիքի մեջ» չեխական բարեգործական հասարակական կազմակերպության թիմն առաջիններից մեկն էր, որ Արցախից բռնի տեղահանվածներին հումանիտար աջակցություն տրամադրեց։
Կազմակերպության մեծ մասն այդ օրերին Կոռնիձորում եւ Գորիսում էր։ Կազմակերպության ներկայացուցիչ Արփինե Մկրտչյանը այս էլ որերորդ անգամ իր թիմի հետ իրադարձությունների կենտրոնում էր՝ փորձելով կիսել մարդկանց ցավը։
ԱՐՓԻՆԵ ՄԿՐՏՉՅԱՆ
«Ամենասարսափելին` որ զգացել եմ այս անգամ, տեղահանված արցախցու գրպանում չխկչխկացող տան բանալիներն էին․իմ տան դուռը բանալու կարոտն զգացի, ու ծանրություն իջավ սրտիս»,-ասաց Արփինեն։ Ակամա հիշում է 44-օրյա պատերազմի հետո՝ 2021թ-ի այն օրերը, երբ էլի հումանիտար առաքելությամբ սահմանամերձ դարձած Տեղ գյուղում էր եւ այնտեղ բնակվող միամիտ տատի հարցը իրեն՝ «ա թո, հյուրանցա՞ ես» (այ աղջիկ, ում ցեղի՞ց ես–Ա․Դ․) ։
«Երանի տվեցի՝ 2021թ-ի այդ օրերին։ Երբեք չեմ մտածել, որ կկրկնվի այս ամենը․երանի չլիներ, ու տեղաբնակ տատից իմ մեջ մնացած զգացումները տեղի կտային ամենամեծ պայքարին՝ իր հողին կպած հայ տատի արարելուն, հայրենաբնակությանը․ցավոք, կրկնվեց՝ ավելի թանձր իրականությամբ»,-նշեց Արփինե Մկրտչյանը։
Կարդացեք նաև
Այս օրերին «Մարդը կարիքի մեջ» ՀԿ-ն Սյունիքի մարզի բնակավայրերում վերաբնակեցված արցախցի ընտանիքներին սնունդ եւ հիգիենայի պարագաներ է բաշխում։
«Գիտե՞ք հոգու կարոտ ապրող մարդուն քո նյութական աջակցությունն դեռեւս պետք չի,նրան իր փառավոր անցյալի վերհուշի զրույցդ է պետք ու այնտեղ վերադառնալու հույսը։ Գրպանում իր տան բանալիները չխչխկացնող արցախցի տղամարդուն, այդ հզոր մարդու մտքով երբեւէ չէր անցել, որ տուն կթողնի․․․120․000 ճակատագրեր՝մեկը մյուսից տարբեր, ու այդ մարդկանց ապրումակցել է պետք»,-մեր զրույցն է եզրափակում Արփինեն։
Արփինե Մկրտչյանի լուսանկարը նրա ֆեյսբուքյան էջից
Արմեն Դավթյան
