Եւրոմիութիւնը կը շարունակէ իր հասկցած ձեւով՝ հարցը կառուցողական ձեւով լուծելու ընթացքը, կոչ ուղղելով Պաքուին եւ Երեւանին՝ կլոր սեղանի շուրջ նստելու եւ համագործակցութիւնը վերականգնելու, հեռու մնալով զինուորական միջամտութենէ։
Եւ դեռ… ու դեռ… եւրոպացիները կ՛ակնկալեն կոշտ հռետորաբանութենէ հեռու մնալ եւ զսպուածութիւն կիրարկել։ Ատրպէյճանէն կը պահանջեն ընդհանուր համաներում բոլոր արցախցիներուն համար, ներառեալ անոնց ղեկավարներուն, եւ բոլոր կողմերուն․․․։ Վաղը ըսող պիտի ըլլա՞յ, թէ հայերն ալ սպառնական հռետորութիւն կ’ընեն:
Արդեօք ՄԱԿ-ը, որ միայն ու միայն Արցախի հայաթափումէն եւ անկումէն ետք երկու անգամ պատուիրակներ ղրկեց շրջան, հետեւեցա՞ւ Կովկասի «ֆիւրէր»-ի այցելութեան։ Հոն ալ կիսատ-պռատ եւ շինծու տեղեկագիր մը, իսկ Եւրոմիութեան «աստղ» Շարլ Միշէլի դէմքին՝ լաւ(ան)տեսութեան ժպիտ մը եւ… կրկէսը կը շարունակուի, այն վստահութեամբ, որ յառաջիկայ ձմրան, դաժան ցուրտին դիմաց, Եւրոպան ջերմ ու տաքո՜ւկ պիտի մնայ, շնորհիւ ատրպէյճանական վառելանիւթին։
Անգործութեան մատնուած ռուս խաղաղապահները, ինչ-ինչ հաշիւներով, զարմանալիօրէն կը մնան տարածաշրջան, մինչդեռ Ատրպէյճանի եւ Թուրքիոյ բանակները կը շարունակեն իրենց ռազմափորձերը, այս անգամ գրաւեալ Արցախի եւ Նախիջեւանի հողերուն վրայ, Սիւնիքի եւ հայկական այլ մարզերու դրացնութեան մէջ…։
Կարդացեք նաև
Այս բոլորին լոյսին տակ, մարդ խելագար ե՛ւ տգէտ պէտք է ըլլայ, որպէսզի շարունակէ միայն ձիթենիի ճիւղ երկարել անհաղորդ թշնամիին, խաղաղութեան աղաւնի թռցնէ, երբ դիմացինը անօդաչու «նետ ու աղեղ»-ով զինուած է եւ սուրի փոխան՝ «պայրաքտար»-ներ կը ճօճէ։
Խմբագրական
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայրենիք» շաբաթաթերթում:
