«Գրանադայում կայացած հանդիպումը միայն վատթարացրեց մեր դիրքերը, չնայած ընդդիմությունը կամ «Հայաքվեի» ներկայացուցիչներն ասում են՝ դեռ բանավոր հայտարարություն է, որի դեմ պետք է պայքարենք օրենք ընդունելով Ազգային ժողովում, որը կդատապարտի եւ հստակ պատասխանատվություն կսահմանի Ադրբեջանի կազմում Արցախը ճանաչելու եւ հայկական ցեղասպանությունը հերքելու քրեական դարձող մեղադրանքները: Մենք կարող ենք ասել, որ դա այլեւս բանավոր հայտարարություն չէ»,-«Հայելի» ակումբում ասաց լեզվաբան, հասարակական-քաղաքական գործիչ Նարինե Դիլբարյանը:
«Ես քանի անգամ եթերից կոչ եմ արել վարչապետին հրաժարվել իրադարձությունների զարգացման ընթացքում այդ պնդումից, այսինքն՝ հրաժարվել Արցախը ճանաչել Ադրբեջանի կազմում, բայց հստակ դարձավ, որ ֆունկցիան իր ուղեգիծը փոխել չի կարող:
Ըստ էության, Արցախի եւ Հայաստանի շահերի պաշտպանության տեսանկյունից էլ ավելի վատթարացան մեր դիրքերը, իսկ քաղաքական նպատակահարմարությունը զրո էր, որովհետեւ Ադրբեջանը հայտարարել է, որ Հայաստանն օկուպացրել է չակերտավոր ասված «ադրբեջանական գյուղերը», որոնք ինքը պետք է ազատագրի: Ստացվում է՝ Ալիեւը իսկապես հող է նախապատրաստում իր՝ նոր եզրույթով ՀԱՄԱՍ-Ցախալի հակաահաբեկչական գործողության համար»,-ասաց Դիլբարյանը:
Հասարակական-քաղաքական գործչի խոսքով. «Փաստորեն, Ադրբեջանի գործիքակազմը օրինակ է ծառայում այլ հակամարտությունների լուծման համար: Այն է՝ ուժի կիրառումը, ուժի կիրառմամբ հարցեր լուծելը, անակնկալ հարձակումները, շրջափակումները, քաղաքացիական բնակչության թիրախավորումը եւ քաղաքական լուծումները բացարձակ անտեսելը»:
Կարդացեք նաև
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
