🟦 Այսօր կայացել է «ՀՀ-ՆԱՏՕ. մարտահրավե՞ր, թե՞ հնարավորություն տարածաշրջանային անվտանգության համար» խորագրով քննարկումը։ «ԱՊՐԻ Արմենիա» հետազոտական կենտրոնի գիտաշխատող, պ․գ․թ, արևելագետ Սերգեյ Մելքոնյանը իր ելույթում անդրադարձել է հայ-ռուսական հարաբերություններում…
🔵 Ինչ վերաբերում է վերջին շրջանում Հարավային Կովկասում ՆԱՏՕ-ի օրակարգին Հայաստանի մասնակցության վերաբերյալ քննարկումներին, Ս․ Մելքոնյանը նշել է․
🗣 «ՆԱՏՕ-ն մեր տարածաշրջանում հայտնվել է բավական վաղուց՝ միանգամայն տարբեր ձևաչափերով, որոնց տարածաշրջանից առավել ակտիվ մասնակցում է Թուրքիան՝ հանդիսանալով ՆԱՏՕ անդամ, այնուհետև Վրաստանը, Ադրբեջանը և միայն վերջում՝ Հայաստանը։ Շատ կարևոր է հասկանալ այս աստիճանավորումը, երբ խոսում ենք Հայաստան-ՆԱՏՕ համագործակցության համատեքստում հայ-ռուսական հարաբերությունների մասին։ Եթե վերցնենք միայն Հարավային Կովկասը, այս փոխդասավորվածության մեջ Հայաստանը զբաղեցնում է միայն երրորդ տեղը։
ՆԱՏՕ-ն տարածաշրջանում հայտնվել է այդ թվում 2020թ․-ի պատերազմի հետևանքով։ Աղդամում Թուրքիայի հետ համատեղ մշտադիտարկման կենտրոնը վկայում է տարածաշրջանի անվտանգային ճարտարապետության մեջ ՆԱՏՕ-ի ներկայության մասին։
Կարդացեք նաև
Ինչ վերաբերում է, այսպես կոչված, «Զանգեզուրի միջանցքին», Իրանում այն կոչում են ՆԱՏՕ-ի թուրանական միջանցք։ Այսինքն, չկան հղումներ նրան, որ դա հաղորդակցությունների ապաշրջափակում է, որ ենթադրում է տնտեսական առավելություններ կողմերի համար։ Ո՛չ, դա առաջին հերթին ՆԱՏՕ-ի, ապա Թուրքիայի աշխարհաքաղաքական նախագիծն է։
Այսինքն, ինչ վերաբերում է Հայաստանի մասնակցությանը Հարավային Կովկասում ՆԱՏՕ-ի օրակարգին, Հայաստանը մասնակցում է ամենաթույլ դերում։
Ինչ վերաբերում է Ռուսաստանի արձագանքին, այն, բնականաբար, զգայուն էր, քանի որ կա «մոտենում են մեր դռանը» ընկալումը: Խնդիրը նրանում է, որ ոչ միայն մոտեցել են, այլև «մտել են նախասրահ»։ ՆԱՏՕ անդամ պետության գեներալը հանդիսանում է մի երկրի Գլխավոր շտաբի կամ պաշտպանության նախարարի խորհրդական, որը սահմանակից է Ռուսաստանին։ Խոսքը Բահթիյար Էրսայի մասին է, որը նախագծել է 2020թ․-ի պատերազմը և զբաղեցրել է առանցքային դեր անվտանգության հարցերով որոշումների ընդունման ոլորտում։ Եվ դա Հայաստանը չէ, այլ Ադրբեջանը, որը ունի անմիջական սահման Ռուսաստանի հետ, այսինքն՝ հանդիսանում է առաջին կարևորության պետություն Ռուսաստանի համար։ Սակայն Հայաստանի դեպքում արձագանքը ավելի զգայուն էր, միգուցե, քանի որ Հայաստանը ՀԱՊԿ և ԵԱՏՄ անդամ է»։
Հայկական ալիք
