Արցախէն հնչած երկսայրի կոչը՝ Հայաստանին եւ միջազգային ընտանիքին՝ աննախընթաց չէ եւ երկար մեկնաբանութեան չի կարօտիր: Այս կոչին միտք բանին այն է, որ հայկական աշխարհը ՊԷՏՔ Է ՇԱՐԺԻ, անցնի մեկնաբանութիւններու եւ վերլուծումներու փուլէն անդին, աշխարհը եւ մանաւանդ Արցախի տագնապին առնչակից կողմերը զգաստութեան բերէ գործո՛վ, ի հարկին… ցաւցնող միջոցառումներ որդեգրէ: Մանաւանդ պէտք է սթափիլ եւ տեսնել, որ «ազգընտիր վարչապետը» ո՛ւր հասցուցած է մեր հայրենիքն ու ազգը, վաղն ալ կրնայ նոր կորուստներ «նուիրել» բոլորիս: Ձեռնածալ կանգնիլը համազօր պիտի ըլլայ պարտուողական ուղիին մասնակից ըլլալու: Եւ հոս է որ կը շեշտուի իսկական հայրենասէրներուն, իշխանութեան ընդդիմադիրներուն դերը: Չենք ստորագնահատեր ստորագրահաւաքի եւ զուգահեռ՝ հայրենիքի պաշտպանոիւթեան անկեղծ նախաձեռնութիւնները, սակայն եթէ քանի մը օրէն մեր դիմաց դրուի վնասաբեր նոր համաձայնագիր մը, այդ նախաձեռնութիւնները պիտի վերածուին բութ դանակի: (Անշուշտ չենք անտեսեր նաեւ այն, որ անարդար տնօրինումները մի՛շտ ալ կարելի է աղբանոց նետել):
Ցաւցնողը անպայման ուժային միջոցառումներ չեն: Ամէնէն կարեւորը՝ պէտք է ԳՈՐԾԻ ԱՆՑՆԻԼ անյապաղ, օրինակի համար՝ արգիլել, որ Փաշինեան Պրիւքսէլ երթայ: Նման քայլեր պիտի նշեն նոր սկիզբ մը, նոր ճամբուն սկիզբը միայն:
…Այն պահուն, երբ Պրիւքսէլի ժամադրութեան մանրամասնութիւնները կը յայտարարուէին, Գերմանիոյ քաղաքներէն՝ Համպուրկի եւ Տիւսըլտորֆի օդակայանները քանի մը ժամ անդամալուծութեան մատնուած էին: Չէ՛, փոթորիկ կամ մեքենական խանգարումի հետեւանքով չէր եղածը: Կենսոլորտի ապականման դէմ պայքարի ելած ցուցարարներ նստացոյցով գրաւած էին օդակայաններուն վազքուղիները, արգելք ըլլալով օդանաւերու թռիչքներուն: Բազմահազար ճամբորդներ եւ իշխանութիւնը իրենց մորթին վրայ զգացին խաղաղ խայթոցը:
Հայաստանի եւ աշխարհի ազդեցիկ քաղաքներու մէջ, հայութիւնը հրաւէրի՞ կը սպասէ, որպէսզի Արցախի եւ ընդհանրապէս մեր Դատին առնչուած անսակարկելի իրաւունքները ԳՈՐԾՈՎ յիշեցնէ մարդկութեան, պահանջէ, որ ան տէր կանգնի իր յանձնառութիւններուն: Չէ՞ որ քանի մը օրէն պիտի յիշենք Լիզպոնի Հինգին սխրանքին 40-րդ տարեդարձը…
Ս. ՄԱՀՍԷՐԷՃԵԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայրենիք» շաբաթաթերթում:
