«Հրապարակի» զրուցակիցն է միջազգային կառույցներում հայ ռազմագերիների շահերի ներկայացուցիչ, Միջազգային եւ համեմատական իրավունքի կենտրոնի նախագահ Սիրանուշ Սահակյանը։
– Կարո՞ղ ենք հուսալ, որ առաջիկայում հայրենադարձվող գերիներ կունենանք։
– Կարծում եմ՝ տեսնում եք, որ որոշակի հանդիպումներ են տեղի ունենում, այդ թվում՝ արտաքին գործերի նախարարների մակարդակով, տարբեր պետությունների միջնորդությամբ։ Իհարկե, այդ հարթակները հիմնականում միտված են միջպետական քաղաքական խնդիրների լուծմանը, բայց դրանք անխուսափելիորեն անդրադառնում են նաեւ գերիների հայրենադարձությանը, քանի որ գերիները, իրականում, որպես պատանդներ են եւ պահվում են այս քաղաքական հույժ խնդիրներում Հայաստանի իշխանությունների նկատմամբ ճնշում գործադրելու նպատակով։ Մյուս կողմից, մենք գիտենք, որ Ադրբեջանը ոչ հաջողված դիվերսիա կազմակերպեց Հայաստանի սուվերեն տարածքում, որի արդյունքում երկու դիվերսանտներ ձերբակալվեցին, եւ նրանց նկատմամբ քրեական հետապնդում է իրականացվում։ Հասկանալի է, որ Ադրբեջանը շահագրգիռ է իր բոլոր հանցագործներին վերադարձնելու եւ սեփական երկրում հերոսացնելու հարցում, ուստի նրանք այս փուլում շահագրգռված կլինեն երկու հանցագործների դիմաց սահմանափակ քանակի գերիներ հայրենադարձելու հարցում։ Կարծում եմ, որ այս առնչությամբ եւս քննարկումներ լինում են, եւ հնարավոր է պատշաճ միջնորդության իրականացման պարագայում հասնել որոշակի լուծումների, բայց կանխատեսում չունեմ, որ բոլորին կվերադարձնեն այդ երկուսի դիմաց․ սա ադրբեջանական գործելակերպին համահունչ չէր լինի։ Իսկ իրավական գործընթացներն իրենց բնականոն հունով ընթանում են, եւ դրանք այս պահին ավելի հակակշռող նշանակություն ունեն՝ մինչեւ վերջնական դատական ակտերի կայացումը, որ Ադրբեջանը բացարձակ անպատժելիության եւ նպատակահարմարության դաշտում չգործի։
– Մեկ ճշտում․ մոտակա ժամանակահատվածում հնարավո՞ր է հայրենադարձվող գերիներ ունենանք, որովհետեւ Ադրբեջանն ուզում է նրանց փոխանակել իր մարդասպանների հետ։
Կարդացեք նաև
– Այո, կարծում եմ, այստեղ կարելի է ընդհանրական եզրեր գտնել եւ հասունացնել գործարք՝ բանակցությունների ճանապարհով։ Այո։ Այս պահին Ադրբեջանում ունենք 35 հաստատված գերի, որոնցից 26-ը Խծաբերդի խմբից է, իսկ չհայտարարված գերիների թիվը 80-ն է, ու թիվն արդեն ստատիկ է դարձել։
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այս համարում
