Երեւանում մեծացած ամեն մի տղա, մի քիչ մտածելու ունակություն ունեցող ամեն մի աղջիկ գիտի, որ շանտաժի ու ճնշումների առաջ չի կարելի նահանջել։ Ավելին՝ թշնամուն չի կարելի ցուցադրել, որ վախենում ես։
Բայց քանի որ այսօր իշխանության գլխին կանգնածները՝ Նիկոլ Փաշինյան կլինի, թե Արարատ Միրզոյան, Արմեն Գրիգորյան, թե Սուրեն Պապիկյան, բակերում կռիվների մեջ չեն մեծացել եւ մտածելու հետ էլ որոշակի խնդիրներ ունեն, չգիտեն այս տարրական բաները։ Նրանք անգամ իրենք իրենց փորձից ու սխալներից հետեւություններ չեն անում։
Ասենք, օրինակ, երբ փետրվարի 23-ին Ռուբեն Վարդանյանին ազատում էին Արցախի պետնախարարի պաշտոնից, սպասում էինք, որ մի քանի օրվա ընթացքում ճանապարհը կբացվի, որովհետեւ ադրբեջանցիների գլխավոր պահանջը կատարվել է։ Եվ այն, որ մինչ օրս ճանապարհը չի բացվել, հակառակը՝ ավելի հիմնովին է փակվել, արցախցիներին զրկելով տարրական կենսապահովման միջոցներից, արդեն իսկ խոսում է այն մասին, որ թշնամին ոչ թե զիջումներ է պարտադրում, որ ինքն էլ ինչ-որ զիջումների գնա, այլ որպեսզի ամբողջությամբ կլանի Արցախը եւ հպատակեցնի հայերին։
Արմինե ՕՀԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
