Երբ կողքից նայում ես Հայաստանում տեղի ունեցող իրադարձություններին եւ պարզեցնում իրավիճակը, հասկանում ես, որ աբսուրդի ժամանակներում ենք ապրում: Մի կողմից՝ ՀՀ իշխանությունը քաշվել է մի կողմ եւ ասում է, որ Արցախի հարցը պետք է լուծեն ռուսներն ու արցախցիները: Անգամ ԱՄՆ իշխանություններին կրկնելով` նշում են ճանապարհը` ուղիղ բանակցություններով: Մյուս կողմից՝ իրենք շատ ինտենսիվ բանակցություններ են վարում, որտեղ անմիջականորեն որոշվում է Արցախի ճակատագիրը: Երբ Արցախը փորձում է առարկել, թե` մեզ համար անընդունելի են Ադրբեջանի հետ ինտեգրումը եւ համատեղ կյանքը, սկսում են հանդիմանել, թե` դուք պատերազմ եք ուզում, եւ շարունակում են բանակցել ողջ հայ ժողովրդին, այդ թվում եւ հատկապես Արցախի ապագային վերաբերող հարցերի շուրջ: Մի կողմից՝ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարում է, թե ինքը չի կարող Արցախի ժողովրդի անունից ինչ-որ բան ասել, որովհետեւ այդ ժողովուրդն իրեն չի ընտրել` ինքը միայն Հայաստանի ժողովրդի կողմից է ընտրվել, մյուս կողմից՝ ճանաչում է Ադրբեջանը 86, 6 հազար ք/կմ-ի վրա, որի մեջ ներառված է նաեւ Արցախը: Եվ ուրախանում է, որ ինքը նրանց 86,6-ն է ճանաչել, նրանք` մեր 29,8-ը:
Արմինե ՕՀԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
