Հինգ տարի արդեն մեր ԶԼՄ-ներին օրակարգ թելադրողը նույն անունն է՝ Նիկոլ Փաշինյան: Սահմանադրական դատարանի հպատակեցում, դատական համակարգի ենթարկեցում, զորահրամանատարների վարկաբեկում, Մայր աթոռի պաշտոնական մեկուսացում, երկրորդ նախագահի բանտարկում, երրորդի դատափետում, հասարակության երկբեւեռացում, քովիդի հաղթահարում պինցետով ու տնական արաղով, Արցախյան բանակցություններ «զրո կետից» սկսելու խոստում, «Արցախը Հայաստան է եւ վերջ»յան հրահրում, պատերազմի չսանձահարում, «հաղթում ենք» եւ ապա՝ «Նե՞ օլդու, Փաշինյան, նե՞ օլդու», «պարտվեցինք՝ քանի որ զինվորը ելակ չէր ուտում եւ տրուսիկ չուներ», «գլխավոր մեղավորը ե՞ս եմ», «11 հազար դասալիք ու դավաճան», եռաբլուրյան այցեր ու ծնկադրումներ, ոստիկաններով շրջապատում, ցուցարարների ջարդ, ձերբակալություն, պարգեւավճարներ, կոռուպցիոներների՝ դեմ պայքար եւ պայքարի դեմ կոռուպցիա, եւլն, եւլն:
Սրանք շատ չնչին մասն են այն թեմաների, որոնց հինգ տարվա ընթացքում ավելանալու են եկել «պողպատյա չաքուջը», «քեբաբ առ քեբաբը», բազմաթիվ լուտանքները, սպառնալիքները, «կուկուռուզ» ուտելը, կուսակիցների ճոխ հարսանիքները եւ այլ բաներ:
Հինգ տարի առաջ, երբ Փաշինյանը նոր էր նստել վարչապետի աթոռին, երկրի՝ նույնպես նորընտիր նախագահն իր մոտ էր հրավիրել խմբագիրների մի մեծ խմբի: Տարբեր հարցերի շարքում, հիմա արդեն նախկին նախագահը մեզ հարցրեց, թե ի՞նչ կարծիք ունենք նորընտիր վարչապետի մասին: Պատասխանեցի նաեւ ես եւ դիտել տվեցի, որ կառավարման ոչ մի փորձ չունի: Պատասխանս բնավ դուր չեկավ գործընկերուհիներիցս մեկին (այժմ ընդդիմադիր համարվող), որ ջղային՝ վրա տվեց. «Բայց նա այսքան տարի թերթ է ղեկավարել»: Պատասխանս եղավ քմծիծաղը:
Այսօր, հինգ տարի հետո, պատասխանս կլիներ՝ «Նա երկիրը ղեկավարում է այնպես՝ ինչպես իր թերթն էր ղեկավարում»: Չարությամբ, ատելությամբ, կռվազանությամբ, մանրոգությամբ ու շանտաժով:
Կարդացեք նաև
Հակոբ ԱՎԵՏԻՔՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ազգ» թերթի այսօրվա համարում:
