Պաքուն սառնասրտօրէն կը դիմէ ցեղային զտման քաղաքականութեան, պարզ այն պատճառով, որ լաւ կը գիտակցի, որ միջազգային ընտանիքը որեւէ ազդեցիկ ճնշամիջոցի պիտի չդիմէ ապաշրջափակելու համար Արցախը: Համոզուած է, որ ռուս խաղաղապահները պիտի չպարտադրեն անցակէտերը հանել կամ ընդհանրապէս շրջափակումին վերջ տալ: Գիտեն, որ հանգիստ կրնան խախտել եռակողմ համաձայնութիւնները եւ մնալ անպատիժ:
Պաքուն լաւ գիտէ, որ Արցախի ամբողջական շրջափակումին դիմաց, Եւրոպական Միութիւնը դիտորդական առաքելութեան նոր խմբաքանակ պիտի ուղարկէ միջանցքի հայկական հատուած` իրավիճակի իրազեկման համար, այս անգամ «պարեկային առաքելութիւն» անուան տակ: Եւրոպայի շրջանակներուն մօտ պիտի շարունակեն բացակայիլ պատժամիջոցներ որդեգրելու որոշումները եւ նոյնինքն ԵԱՀԿ-ի հռչակագիրներով հաստատուած ժողովուրդներու ինքնորոշման իրաւունքի սկզբունքի վերարծարծումը:
Ռուսական չէզոքութիւնն ու հաւասար հեռաւորութիւնը միջնորդութիւն պահպանելու առաջադրանքը ունին. մինչ Ուաշինկթընն ու Պրիւքսելը նպատակադրած են ռուսական գործօնի հակակշռումը կամ ուղղակի դուրս մղումը: Այս պատճառներով ալ հիմնական նշանակութիւն չունի աշխուժ միջնորդներուն համար Արցախի ամբողջական շրջափակումին անյապաղ վերջ տալը:
Այս բոլորին սակայն իրաւական հիմնաւորում տուած է Երեւանը` ճանչնալով Արցախը Ազրպէյճանի կազմին մէջ:
Կարդացեք նաև
Հիմա համահայկական օրակարգի առաջնային կէտը Արցախի ապաշրջափակումն է: Դիւանագիտութիւն, հասարակական կազմակերպութիւններ, ցոյցեր, բողոքներ, յուշագիրներ, հանրային կարծիքի ցնցում եւ միջնորդութիւն նախաձեռնած երկիրներու մօտ անդադրում աշխատանք` վերցնելու համար շրջափակումը: Նպատակաուղղուած, թիրախային աշխատանք նախ եւ առաջ ա՛յս օրակարգով: Փրկե՛լ արցախահայութիւնը սովամահութենէ եւ ցեղային զտումէ:
Խմբագրական
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ազդակ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
