Բրյուսելում Փաշինյան-Միշել-Ալիև եռակողմ հանդիպման արդյունքներն ամփոփող հայտարարության մեջ Եվրոպական խորհրդի նախագահ Շառլ Միշելն արձանագրել է, որ կողմերը ճանաչում են միմյանց տարածքային ամբողջականությունը: Փակագծում նշվում է, որ Ադրբեջանի տարածքը 86.6 հազար քառ. կմ է:
Այսպիսով, հայկական իշխանություններն այլևս չեն կարող թաքցնել, որ Լեռնային Ղարաբաղն ադրբեջանական են համարում:
Իրատեսությունը թույլ չի տալիս հավատալ, որ արցախահայությունը կարող է ապրել Բաքվի ենթակայության ներքո գտնվող Արցախում: Արցախի «ադրբեջանականացումը» հակասում է ո՛չ միայն Հայկական ԽՍՀ Գերագույն խորհրդի և Լեռնային Ղարաբաղի Ազգային խորհրդի 1989 թվականի դեկտեմբերի 1-ի՝ Հայկական ԽՍՀ-ի և Լեռնային Ղարաբաղի վերամիավորման մասին որոշմանը, որին հղում է արվում ՀՀ Անկախության հռչակագրում և մինչ օրս պահպանում է իրավական ուժով, այլ նաև հակասում է հասարակ տրամաբանությանը: Չէ՞ որ վարչապետ Փաշինյանն ինքն էր 2 ամիս առաջ ընդգծում. «Մեր գնահատականը շարունակում է մնալ նույնը. Ադրբեջանի ռազմաքաղաքական ղեկավարությունը Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի նկատմամբ էթնիկ զտումների, ցեղասպանության նախապատրաստություններ է տեսնում»:
Կարդացեք նաև
Էթնիկ զտում և ցեղասպանություն նախապատրաստող պետությունն ինչպե՞ս կարող է ապահովել մարդկանց անվտանգությունն ու իրավունքների իրացումը: Հայաստանի Կառավարության հայտնած դիրքորոշման և կատարած քայլերի միջև առկա է տրամաբանական հակասություն:
Արցախցի ոստիկանների սպանությունը, խաղաղ բնակչության հաճախակի թիրախավորումը, ԼՂ-ին առնչվող միջազգային պարտավորությունների չկատարումը և տարիների ընթացքում Բաքվի իրականացրած բոլոր ոճրագործություններն իրեղեն ապացույցն են այն բանի, որ Ադրբեջանում ատում են հայերին: Պատկերացնել, որ հայը կարող է արժանապատվորեն ապրել և արարել ադրբեջանական անձնագիր կրելով անհեթեթություն է:
Նաև պետք է չմոռանալ, որ Հայաստանին օրենսդրորեն արգելված է ճանաչել Արցախն Ադրբեջանի մաս: 1992-ի հուլիսի 8-ին ՀՀ Գերագույն խորհուրդը որոշել է. «Հայաստանի Հանրապետության համար անընդունելի համարել միջազգային կամ ներպետական ցանկացած փաստաթուղթ, որտեղ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը նշված կլինի Ադրբեջանի կազմում»:
Կամա թե ակամա, Նիկոլ Փաշինյանը խախտում է Հայաստանի օրենսդրությունը:
Արսեն ԱՅՎԱԶՅԱՆ