Հարցազրույց ՔՊ-ական պատգամավոր Մաթեւոս Ասատրյանի հետ։
– Պարոն Ասատրյան, ձեր իշխանությունը ՀՀ քաղաքացիներին փայլուն ապագա էր խոստանում, խաղաղության դարաշրջան էիք բացում, մինչդեռ այսօր ադրբեջանցիները քայլելով հասնում են Սիսիանի գյուղերը, մտնում մարդկանց տները եւ կրակում մեր գյուղերի ուղղությամբ։ Սա՞ էր ձեր խոստացած ապագան։
– Մենք՝ բոլորս, պիտի հակված լինենք նրան, որ Հայաստանն իրականում դարձնենք անվտանգ երկիր, դա յուրաքանչյուրիցս է կախված։ Այսինքն, եթե ամեն մեկս իր դիրքում լինենք, Հայաստանն անվտանգ երկիր կդառնա։
– Դուք հավատո՞ւմ եք, որ հաղթած դիրքերից Ադրբեջանը պիտի հաշվի նստի մեր իշխանությունների պահանջների հետ, եթե հիմա կարողանում է առանց դիմադրության մեր հողերին տիրանալ։
Կարդացեք նաև
– Ես համաձայն չեմ Ձեր ձեւակերպման հետ, թե Ադրբեջանը հաղթած դիրքերից է։ Մենք չենք պարտվել, գոնե ես ինձ պարտված չեմ համարում, եւ ոչ մեկը թող իրեն պարտված չհամարի, որովհետեւ սա պայքար է, ոչ մի բան ավարտված չէ։ Երբ պարտությունը կնքվի, եւ դրանից դու կորցնես այն, ինչ քեզ է պատկանել, ու դու համակերպվես դրան, դա կլինի պարտություն։ Ամեն ինչը շարունակություն ունի։
– Նկատի ունեք խաղաղության պայմանագի՞րը։
– Խաղաղության պայմանագիրը եւս պայքար է։
– Բա Արցախի կորսված տարածքները՝ Հադրութ, Շուշի, դրանք հե՞չ։
– Մենք ամեն ինչով մեղադրում ենք այսօրվա իշխանությանը, բայց հետ չենք գնում՝ հասնելով ակունքներին, թե որտեղ է եղել թաղված շան գլուխը, որ բերել է նրան, որ այսօր մերը չի, ու ունեցել ենք բազմաթիվ զոհեր։ Ժամանակին այդպես էլ չկարողացան կյանքի կոչել իրավական հատվածը, որի համար այս սերունդը հատուցեց։ Արել էինք, հաղթանակն ունեինք, բա ինչի՞ չգնացինք դա՝ վերջնական կնիք դնելու, ինչի՞ հարմարվեցինք սրա-նրա դուդուկի տակ պարելուն։
Լուսինե ՇԱՀՎԵՐԴՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում:
