Ադրբեջանի հարցերով փորձագետ Արմինե Ադիբեկյանը «Հայելի» ակումբում, վերլուծելով ընդդիմության նախաձեռնությամբ կազմակերպված խորհրդարանական լսումների ժամանակ ՔՊ-ական պատգամավոր Գուրգեն Արսենյանի ելույթը, որով նա եւս մեկ անգամ Արցախի 120 հազար մեր հայրենակիցների եւ հայաստանաբնակների միջեւ բաժանարար գիծ քաշելու փորձ արեց, ասաց. «Վստահ եմ, որ դա պետպատվեր էր: Եթե չեք հիշում, ասեմ, որ այդ թեզը սկզբից առաջ էր քաշվում նույնպես քպական պատգամավոր Գագիկ Մելքոնյանի կողմից:
Քանի որ Գագիկ Մելքոնյանի լսարանը բավականին սահմանափակ է, բնական է, որ այդ թեզը պետք էր մեկ ուրիշ լսարանում, մեկ ուրիշ հարթակից հնչեցնել ավելի կոշտ շեշտադրումներով: Եվ դա արեց Գուրգեն Արսենյանը: Բավականին լավ հարթակ էր, որտեղ հավաքված էին ընդդիմադիր ներկայացուցիչները, ուղիղ եթերին հետեւում էին հարյուր հազարավոր մարդիկ: Այդ պատրվակը օգտագործվեց եւս մեկ անգամ իշխող ուժի կողմից մշակված թեզը հրապարակ նետելու համար:
Այդ քայլի գինը մենք իմացանք հենց երեկ, երբ պարզվեց, որ Արսենյանի որդուն ազատում են քրեական պատասխանատվությունից: Իսկ նրա տղայի մոտ հայտնաբերվել էին կացին եւ դանակ, որոնք որակավորվել էին որպես կենցաղային անհրաժեշտ իրեր: Իհարկե, հասկանալի է, որ կացինը կենցաղային իր է, բայց կացինը կենցաղային իր է, երբ գտնվում է տանը, ավտոտնակում, նկուղում: Իսկ երբ կացինը վերցնում ու դուրս ես գալիս փողոց, դա արդեն դադարում է լինել կենցաղային իր, դա արդեն վտանգ պարունակող իր է:
Այսինքն, երբ Արսենյանը զայրացած որոշել էր պաշտպանել երեք միլիոն հայաստանցիներին՝ 120 հազարին մատաղ անելով, պարզ ու ակնհայտ դարձավ, որ նա 120 հազար հոգուն մատաղ էր անում, որ իր տղային բանտից ազատի: Դա էր նրա ելույթի գինը»:
Կարդացեք նաև
Աշոտ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
