Փաշինյանը կառավարություն-ԱԺ հարցուպատասխանին այդպես էլ ուղիղ չպատասխանեց իր կուսակից Դավիթ Դանիելյանի հարցին, թե արդյոք Հայաստանը պատրա՞ստ է դիմագրավել պատերազմական գործողությունների նոր ծավալմանը (էսկալացիա օտար բառն օգտագործվեց): Ի պատասխան՝ նա նորից խոսեց խաղաղության գործընթացից հետ չկանգնելու մասին: Ու այդպես էլ անհայտ մնաց՝ Հայաստանը պատրա՞ստ է դիմագրավել արտաքին վտանգը: Սա չընդունելի բան է, երբ հարեւան երկիրն անընդհատ պատերազմական սպառնալիքներ է հնչեցնում:
Ամփոփելով Արցախի եւ Հայաստանի մոտեցումների տարբերության թեման նշենք, որ հայկականության շահերից չի բխում տեսակետների այս բաժանվածությունն ու հակադրությունը, թե բա՝ Արցա՛խը պետք է բանակցի, մենք չենք խառնվում. Արցախը կուլ տալով թշնամին անցնելու է նաեւ Հայաստանի ախորժելի հատվածներին: Պետք չէ մեզ Արցախում ներքաղաքական լարվածություն ոչ հրահրել, ոչ սնել, ոչ էլ պստիկ երկրում իշխանական թեւերի բախում թույլատրել, մի՞թե անհասկանալի է:
Եւ Հայաստանի ու Արցախի իշխանությունների տեսակետները պետք է հնարավորինս նույնական լինեն ՝ ե՛ւ լուծման ուղիների, ե՛ւ առօրեական հարցերի շուրջ: Համենայնդեպս՝ հայկական ինքնություն կրող մարդկանց մեծամասնությունը Հայաստանում, Արցախում եւ Սփյուռքում նույնական այն մտածողությունն ունի, որ Արցախը չի կարող լինել Ադրբեջանի կազմում: Եթե Հայաստանի ղեկավարությունն այլ պատկերացում ունի, ուրեմն ինքը փոքրամասնության մեջ է եւ պետք է հետեւություններ անի:
Մյուս կողմից՝ հենց Հայաստանի ներսում այժմ առկա արտաքին սրված վտանգի առկայությամբ միմյանց ատող խմբերի առկայությունը եւս ընդունելի չէ: Փաշինյանը չպետք է կրկնի անցած իննսունականներին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի սխալը, որը սփյուռքյան ակտիվ կառույցներ ունեցող ուժին՝ ՀՅԴ-ին հետապնդումների ենթարկեց, չպետք է գնա նույն ճանապարհով, այլ ընդհակառակը, պետք է օգտվի Հայաստանի համար այդպիսի արտերկրյա հնարավորության պատեհությունից: Այդ ուժն արտերկրում կարող է արտաքին դիվանագիտական զորաշարժ անել՝ Կանադայի խորհրդարանում Լաչինի միջանցքի վերաբերյալ սպասվելիք քննարկումները ձեզ օրինակ: Պետք է կյանքի կոչել Արմեն Ռուստամյանի այն առաջարկը, որ ստեղծվի Հայաստանի, Արցախի եւ սփյուռքի ներուժը համակարգող եւ Արցախին օժանդակող մարմին:
Կարդացեք նաև
Ու առհասարակ, Հայաստանին այս պահին պետք է դրսի ու ներսի ներուժն ի մի բերող ղեկավարություն, որի հակառակը հայության, Հայաստանի եւ Արցախի պարտությունն է:
Մարիետա ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ազգ» թերթի այսօրվա համարում:
