Թվում էր, թե ով անտարբերություն կցուցաբերի ֆուտբոլի նկատմամբ, կհամարվի հակասոցիալական տարր
Այն ժամանակվանից, ինչ հիշում եմ, ես մեծացել եմ ֆուտբոլով, եւ ֆուտբոլը մեծացել է ինձ հետ, չնայած ֆուտբոլի հանդեպ իմ կիրքը պայթել է 1986 թվականի աշխարհի առաջնությունում, մինչդեռ այն սկսվել է 1984 թվականին, երբ ես սկսեցի դիտել տեղական գերմանական ֆուտբոլ, այն կարող է սկսել են նույնիսկ 1982 թվականին, երբ մեծ քույրս եւ մեր հարեւանի աղջիկը որոշեցին ընտրել, թե ում աջակցել, բայց ֆուտբոլի հանդեպ իմ խելագարությունը պետք է սկսվեր 1986 թվականին, քանի որ 1982թ. Լիբանանը զրկվել է էլեկտրականությունից: Ես դեռ հիշում եմ, որ 1982 թվականին հայրս, հորեղբայրս եւ շատ տարեցներ գնացին Հայ Կաթողիկե պատրիարքարան, այնտեղ նրանք ունեին գեներատոր, որն այն ժամանակ հազվադեպ էր, բոլորը խանդավառություն հայտնեցին դիտելու Գերմանիայի եւ Իտալիայի միջեւ եզրափակիչի տեսաերիզը, չնայած բոլորը գիտեին արդյունքը, ես տեսա, որ ինչ-որ բան պետք է հուզիչ լիներ, ուստի նրանց հետ մտա սենյակ, ես տեսա մի վարդապետ, ով քիչ առաջ այնքան իրական եւ լուրջ էր, հանկարծ դարձավ ակումբի անդամներից մեկը, պարզապես սովորական ֆուտբոլասեր, ինչպես մյուսները: Մինչեւ այդ ժամանակ ես վարդապետին պատկերացնում էի որպես այդքան լուրջ մարդ, ով պետք է կամ չհետաքրքրվեր ֆուտբոլով, բայց ես տեսա մեկ այլ ֆուտբոլասերի:
Բնականաբար, մեր տեսած տեսանյութը կորցրել էր իր կախարդանքը, 20 րոպե հետո վերջապես ինչ-որ մեկը համարձակվեց դուրս գալ, թվում էր, թե ով անտարբերություն կցուցաբերի ֆուտբոլի նկատմամբ, կհամարվի հակասոցիալական տարր, ոչ այնքան տղամարդկային եւ առնական, մեկ ուրիշը համարձակվեց խոստովանել, որ դա այլեւս հետաքրքիր չէր, արդեն գիտեր արդյունքը, այս պահին դա ասաց նաեւ հայրս. ֆուտբոլ դիտում են միայն այն ժամանակ, երբ մենք արդյունքը չգիտենք, դա է նրա ուժը, դա միայն պետք է լինի ուղիղ եթերում, դիտեցի, այդ պահին հորս տեսա հերոս, առաջնորդ, քանի որ հենց հայրս դուրս եկավ, բոլորը հետեւեցին նրան:
1984 թվականին ես սկսեցի դիտել Գերմանիայի տեղական առաջնությունը, միեւնույն ժամանակ ես ինքս խաղում էի՝ մինի ֆուտբոլ ավետարանական եկեղեցու մինի բակում, եւ կարող եմ ձեզ ասել, որ ես միացել եմ միլիոնավոր մարդկանց ֆուտբոլային կախվածության ընդամենը 3 շաբաթվա ընթացքում: Շատերը կվիճեն եւ կպնդեն, որ Լիբանանը ոչնչով չի տարբերվում որեւէ այլ երկրից, բայց ես կպնդեմ, որ Լիբանանը ֆուտբոլասերների 5 աստղանի հյուրանոց է, որտեղ կիրքը վերածվել է երեւակայությունների, եւ մարդիկ գնում են իրենց երեւակայության չափով, ինչպես Հելոուինը, եւ նրանք ստեղծում են հումորային մրցակցություն եւ ֆուտբոլի երկրպագուների ճամբարներ, եւ ես չեմ կարծում, որ որեւէ երկիր կարող է գերազանցել Լիբանանին: Որպես ապացույց, ես ձեզ կասեմ, որ 2014 թվականին Բրազիլիան պետք է խաղար Գերմանիայի հետ, եւ լիբանանյան թերթը ծաղրանկար տեղադրեց, որտեղ երեւում է, որ գերմանացի եւ բրազիլացի լիբանանցի ֆուտբոլասերները թնդանոթներ են կրում եւ կատակեց, որ լիբանանյան քաղաքացիական խաղաղությունը կարող է լինել վտանգված երկու ճամբարների միջեւ սկսված մարտերի պատճառով: Զարմանալի չէ, որ լիբանանցիները հակված են ներքաշվելու մրցակից ճամբարներում, քաղաքացիական պատերազմին եւ քաղաքական առաջնորդի կողմնակից լինելու կիրքը, ֆուտբոլային ակումբը, բասկետբոլային ակումբը, այնքան հաճախ լիբանանցիներին մղում է դեպի ծայրահեղություն:
Կարդացեք նաև
Բացառությամբ այս տարվա, լիբանանյան պատշգամբները, փողոցները, մեքենաները, բոլորը զարդարված էին դրոշներով, ինչքան կարելի է հսկայական, իսկ մրցակից կողմնակիցները միշտ հրահրում էին միմյանց եւ խաղում միմյանց նյարդերի հետ։ Հիմնականում կան երկու հսկայական ճամբարներ՝ գերմանացիները եւ բրազիլացիները եւ մինչ օրս, ինչպես քաղաքականությանը, դեռ շարունակվում է բանավեճը այն մասին, թե ով ունի ամենամեծ աջակիցների բազան, բայց այս երկուսը միասին ֆուտբոլասերների առնվազն 60/70 տոկոսն են կազմում:
Պատճառները շատ են, բայց հիմնականում այն պատճառով, որ լիբանանցիների մեծ մասը ֆուտբոլին ծանոթացել է Գերմանիայի տեղական առաջնությունը դիտելով, որը ցուցադրվել է «TeleLiban»-ով, որը Լիբանանի երկու միակ հեռուստաընկերություններից մեկն էր եւ Բրազիլիան, անշուշտ, ունի իր հմայքն ու ժառանգությունը:
Թեեւ այս երկուսն ունեն հսկայական աջակցության բազա, մեկ այլ թիմ ունի իր մեծ աջակիցների բազան՝ Իտալիան, եւ աղջիկների մեծ մասն աջակցում է Իտալիային, քանի որ դա այն երկիրն է, որը հայտնի է իր նորաձեւության ցուցադրություններով, հագուստի արդյունաբերությամբ եւ գեղեցիկ տղաներով։ Ճակատագրի հեգնանքով, ծանր մետաղի (heavy metal) սիրահարները, ովքեր պետք է աջակցեն Անգլիային, քանի որ ամենահայտնի ծանր մետալ խմբերը, որոնց երկրպագում են Լիբանանում, բրիտանացի են, բայց դա այդպես չէ, միջին եւ աղքատ խավի կողմնակիցները հետեւում են Գերմանիային, որը նրանց համար ազգայնականության խորհրդանիշն է:
Իսպանիան քիչ համախոհներ ունի, բայց երբ մեկնարկում է Եվրագավաթը, բրազիլացիները լուռ վերածվում են իսպանացիների: Եվ, իհարկե, կան արգենտինացիներ եւ հոլանդացիներ:
Եվ ինչպես ասացի, լիբանանցիները, ովքեր զգացմունքային ժողովուրդ են, հակված են իրենց երեւակայությամբ որոշ տեսություններ ստեղծել:
Բրազիլացի երկրպագուները վիրավորում են Ադոլֆ Հիտլերին եւ գերմանացիներին մեղադրում նացիզմի մեջ: Եվ երբեմն այն, ինչ սկսվում է որպես կատակ, ստիպում է մարդկանց տարվել իրենց երեւակայությամբ: Ես եւ իմ մանկության բոլոր մտերիմ ընկերները գերմանացի երկրպագուներ ենք, մանկական եղբայրության ուխտն է, որը միավորում է մեզ, եւ 1994-ին մեր թաղի մեկ այլ հարեւան, որպեսզի գրգռի մեզ, կախեց գերմանական տիկնիկը հոսանքի սույնից. ծիծաղեցինք եւ միեւնույն ժամանակ կատաղեցինք, հետո ես վերցրեցի իմ մեքենան եւ իմ գերմանացի ընկերներին ու գնացի մեկ այլ փողոց, միգուցե 10-15 կիլոմետր հեռավորության վրա, մի տարածք, որտեղ գերմանացի երկրպագուներն ակտիվ են, մենք միացանք ավտոշարասյանը, եւ մենք հետեւեցինք նրանց, ի վերջո նրանք եկան մեր փողոց, մինչեւ հիմա ոչ մի տարօրինակ բան չկար: Հանկարծ մեքենաները կանգ առան, մեքենայից իջավ գերմանացի «մարտիկը», բարձրացավ հոսանքի սույնի վրա եւ պոկեց գերմանական կախված տիկնիկը, շտապեց տիկնիկը կախած մեր հարեւան Իսսամը՝ ի նշան բողոքի, եւ տղան նրան կատաղի մարտարվեստի հարված տվեց, ես եւ իմ ընկերները ձեւացրինք, թե չգիտենք Իսսամին, եւ շտապեցինք ու համոզեցինք տղային, որ հանդարտվի, հարեւանները հավաքվեցին, եւ տղան ի վերջո վերադարձրեց տիկնիկը, բայց «վերջնագիր» ներկայացրեց Իսսամին: Երբեք չհամարձակվել նորից կախել այն, այլապես նրանք կվերադառնային, եւ այս անգամ պարզապես բաց թողեցին Իսսամին նախազգուշացումով: Հաջորդ օրը Իսսամը նորից կախեց տիկնիկը, բայց ինչպես ես լսեցի, ոստիկանները եկան նրա տուն եւ զգուշացրին նրան՝ հեռացնել տիկնիկը, քանի որ նրանք ասացին՝ դա անհանգստություն է առաջացնում: Բնականաբար, Իսսամը ենթարկվեց եւ հեռացրեց տիկնիկը:
Սա միակ դեպքը չէ, ի՞նչ եք կարծում, ես չափազանցնո՞ւմ եմ։
Պետրոս ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ
բլոգեր
Հ.Գ. Օրեր առաջ՝ նոյեմբերի 24-ին հաղորդվեց, որ Գերմանիայի երկրպագուն կրակել է բրազիլացի երկրպագուի վրա Հյուսիսային Լիբանանում՝ Քաթարի աշխարհի առաջնությունում Ճապոնիայից կրած պարտությունից հետո:
Եզրափակելով՝ ֆուտբոլին աջակցելը ինքնաբուխ, մաքուր եւ անմեղ բան է, բայց դա չպետք է վերածվի ողբերգության:
«Առավոտ» օրաթերթ
02.12.2022
